Księgi rachunkowe

Księgi rachunkowe są zdefiniowane jako księgi kont finansowych.

Istnieją trzy księgi używane w systemie podwójnego zapisu: –

1. Księga główna
2. Księga rozrachunków z odbiorcami
3. Księga rozrachunków z dostawcami

Księga główna

Jest to główna księga rachunkowa firmy.

Każda strona tej księgi reprezentuje jedno konto znalezione w księdze głównej. Uwaga: jeśli jest dużo transakcji, konto może mieć więcej niż jedną stronę.
Szczegóły każdej transakcji biznesowej, takie jak data i kwota, są księgowane z Dziennika głównego na odpowiednich stronach Księgi Głównej.

Jaki jest sens prowadzenia ksiąg rachunkowych?

Możesz zapytać, dlaczego informacje są najpierw wprowadzane do dzienników księgowych, a następnie ponownie w księgach rachunkowych.

Czy to nie podwojenie ilości pracy?

Cóż, jest dobry powód, aby to zrobić …

… podczas gdy dziennik jest dziennikiem transakcji biznesowych przeprowadzonych w kolejności chronologicznej i podczas gdy dziennik pokazuje które konto Księgi Głównej obciążać, a które uznawać, nie zapewnia możliwości zsumowania sum każdego konta.

Innymi słowy, nie utrzymuje bieżącego salda dla każdego konta.

Można to zrobić tylko w księgach rachunkowych.

Oczywiście możesz wtedy powiedzieć, dlaczego po prostu nie zapisać informacji bezpośrednio na kontach księgi i całkowicie pominąć dziennik?

Powodem tego jest to, że każde konto księgowe pokazuje tylko jedną stronę transakcji biznesowej, czy to debet, czy kredyt.

Nie możesz zobaczyć na jednej stronie konta, które konto jest zaangażowane w transakcję (chyba że śledzisz odniesienie z powrotem do dziennika), pamiętając, że każda transakcja jest wprowadzana dwukrotnie do ksiąg rachunkowych, aby je zbilansować.

Przykład konta księgi głównej

Powyższa przykładowa strona księgi dotyczy konto bankowe, jak widać w nagłówku o nazwie Bank.

Kolumny dat wskazują, że ta księga księgowa dotyczy kwietnia.

Kolumna debetowa ( lewa strona litery „T”) zwiększa stan konta bankowego.

Kolumna kredytu (prawa strona litery „T”) pomniejsza stan konta bankowego.

Bilans otwarcia to kwota przeniesiona z marca.

Odniesieniem jest numer strony w dzienniku, z którego pochodzi każda transakcja.

Jest bardzo mało informacji w kolumny opisu, ponieważ wszystkie te szczegóły można znaleźć w j ournal.

Pod koniec miesiąca kolumny debetu i kredytu są sumowane.

Kredyty są odejmowane z debetów w celu obliczenia salda końcowego konta bankowego.

Saldo zamknięcia zostanie przeniesione do księgi bankowej za maj i wprowadzone jako saldo otwarcia.

Na przykład dla każdego wpisu w księdze przykładowej banku powyżej będzie odwrotnym wpisem na innej stronie konta (zgodnie z zasadą podwójnego księgowania).

Załóżmy więc, że obciążenie w wysokości 25 $ 1 kwietnia było płatnością za rachunek telefoniczny. przeciwny wpis na stronie księgi konta telefonicznego (rachunek telefoniczny debetowy; konto bankowe kredytu).

Sumy z kont księgi głównej są używane do tworzenia raportów, takich jak saldo próbne, zyski i straty (zwany także rachunkiem zysków i strat) i bilansem.

Księga rozrachunków z odbiorcami

Jest to księga pomocnicza używana do śledzenia, ile pieniędzy klienci są winni firmie.

Tylko klienci, którzy kupują towary lub usługi na kredyt znajdują się tutaj.

Klient, który jest winien pieniądze, nazywany jest dłużnikiem. (Dane od klientów płacących gotówką przechodzą bezpośrednio z Dziennika głównego do kont bankowych i sprzedaży w księdze głównej).

Każda strona księgi rozrachunków z odbiorcami jest dedykowana klientowi i zawiera nazwę klienta.

Informacje na tych stronach pochodzą z Dziennika sprzedaży.

Ilustracja rozrachunków z odbiorcami

Poniżej znajduje się przykład zaledwie dwóch stron z Księgi Rozrachunków Księga należności.

Możesz wyraźnie zobaczyć nazwę klienta w lewym górnym rogu, a nazwę strony po prawej.

Ref to numer strony z Dziennika sprzedaży, z której publikowane są te informacje.

księga zobowiązań

Księga zobowiązań to kolejna księga pomocnicza używana do śledzenia, ile firma jest winna swoim dostawcom / sprzedawcom, znanym również jako wierzyciele.

Ta księga zawiera jedną stronę na dostawcę, a informacje są pobierane z dziennika zakupów.

Jest używany tylko do zakupów na kredyt.

czym są księgi pomocnicze

Są to księgi uzupełniające w stosunku do księgi głównej – co po prostu oznacza, że są dodatkowe księgi, które nie są używane do przygotowywania raportów wymienionych powyżej w sekcji „Księga główna”.

Zamiast tego całkowita suma na koniec miesiąca z każdej księgi pomocniczej jest wprowadzana na ich odpowiednie konto nadrzędne lub konto kontrolne znajdujące się w Księga główna.

Tak się składa, że konta zbiorcze nazywają się rozrachunki z odbiorcami i rozrachunki z dostawami!

format ksiąg rachunkowych

Standardowe konto księgi jest wyświetlane w formacie „T” jak w przykładzie Księga główna u góry tej strony.

Innym formatem jest księga z trzema kolumnami, jak pokazano w powyższym przykładzie Rozrachunki z odbiorcami, która przedstawia saldo bieżące w trzeciej kolumnie. Jest to przydatne do przeglądania salda księgi w dowolnym momencie w ciągu miesiąca, zamiast czekać do końca miesiąca, aby obliczyć saldo, jak w formacie „T”.

Trzecim formatem jest księga czterokolumnowa, która dzieli kolumnę salda bieżącego na dwie kolumny, jedną debetową z nagłówkiem i jedną uznaną.

Księgi rachunkowe to koniec drogi dla wszystkich transakcji biznesowych.

W rzeczywistości Księga Główna jest zwana Księgą Ostatniego Wpisu.

Quiz Księgowe Księgi

Kliknij Start poniżej, aby rozpocząć quiz Księgowe Księgi i sprawdzić swoją wiedzę na temat tego, co właśnie przeczytałeś na tej stronie. >