Konglomerat (Polski)

Konglomerat, w petrologii, litowana skała osadowa składająca się z zaokrąglonych fragmentów o średnicy większej niż 2 milimetry (0,08 cala). Powszechnie kontrastuje się z brekcją, która składa się z kanciastych fragmentów. Konglomeraty są zwykle dzielone według średniej wielkości materiałów składowych na kamyk (drobny), kostka (średni) i głaz (gruby).

Stare konglomeraty czerwonego piaskowca, epoka dewonu, z Ardenów w Belgii.

Dzięki uprzejmości Ernsta ten Haaf

Przeczytaj więcej na ten temat
skały osadowe: konglomeraty i brekcje
Konglomeraty i brekcje to skały osadowe złożone z gruboziarnistych fragmentów wcześniej istniejących skał utrzymywanych razem albo …

Poniżej znajduje się krótkie omówienie konglomeratów. Aby zapoznać się z pełną obróbką, zobacz skały osadowe: Konglomeraty i brekcje.

Klasyfikacja zlepieńców opiera się na zakresie litologii reprezentowanych w kamieniach, stopniu sortowania według wielkości, składzie osnowy i tym, czy klasty są kontakt ze sobą. Każde z tych kryteriów ma implikacje genetyczne. Istnieją dwa szerokie typy konglomeratów: (1) takie, w których kamyki mają ogólnie jedną litologię, są dobrze posortowane (tj. O wąskim rozkładzie wielkości) i ubogie w matrycę; i (2) te z niejednorodną litologią kamyków, słabo posortowane iz obfitą matrycą. Stopień sortowania wskazuje na sposób osadzania. Dobrze posortowane konglomeraty powstają przy normalnych prądach wodnych, podczas gdy słabo sortowane odmiany wynikają z szybkiego osadzania się, jak w przypadku błota lub zjeżdżalni podwodnych. Dobrze posortowane konglomeraty oznaczają erozję i osadzanie się przez długi czas z utratą niestabilnych minerałów i skały zdominowanej przez kamyczki kwarcowe lub czeretowe; geologiczne środowisko depozycji jest zwykle szeroko rozpowszechnioną formacją podstawową z nakładających się jednostek morskich. Słabo posortowane konglomeraty mają matrycę z gliny lub piasku. Obfitość niestabilnych minerałów o słabym sortowaniu wskazuje na szybką erozję mechaniczną i osadzanie się, jak w wentylatorach aluwialnych lub w prądach gęstości (tj. Bardzo mętnych prądach dennych) wynikających z przepływów grawitacyjnych. W przeciwieństwie do dobrze posortowanych konglomeratów, formacje są zwykle grube i mają ograniczone rozmieszczenie przestrzenne. Osadzanie przez lód w glinie lodowcowej lub raftingu powoduje również powstawanie słabo sortowanych konglomeratów lub diamaktytów (większe niesortowane konglomeraty).

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *