Kapitol stanu Nowy Jork

Sesje legislacyjne odbywały się w różnych budynkach w różnych miejscach, zanim Albany zostało ogłoszone stolicą stanu w 1797 roku. Od tego czasu do 1811 roku stanowe ustawodawstwo spotykało się w ratuszu Old Albany. Pierwszy stanowy Kapitol został zaprojektowany przez Philipa Hookera, pochodzącego z Albany, powstał w 1804 r., Zainaugurowany w 1812 r. I pozostawał w użyciu do 1879 r., Kiedy otwarto obecny budynek.

Obecny Kapitol został zbudowany w latach 1867-1899. Trzy zespoły architektów pracowały nad projekt Kapitolu w ciągu 32 lat jego budowy, kierowany przez: Thomasa Fullera (1867–1875), Leopolda Eidlitza i Henryego Hobsona Richardsona (1875–1883) oraz Izaaka G. Perry (1883–1899). Fuller, początkowy architekt, był Anglikiem, który zaprojektował również budynki parlamentu kanadyjskiego w Parliament Hill w Ottawie.

Parter stolicy stanu został zbudowany w stylu klasycznym / romańskim. Wicegubernator William Dorsheimer zwolnił Fullera na korzyść Eidlitza i Richardsona, którzy zbudowali kolejne dwa piętra w renesansowym stylu klasycznym, zauważalnym na zewnątrz jako lekka, otwarta kolumna. Rosnące koszty budowy stały się źródłem ciągłych konfliktów w legislaturze i było to trudne aby zabezpieczyć niezbędne fundusze. Eidlitz i Richardson zostali zwolnieni przez Grovera Clevelanda po jego wyborze na stanowisko gubernatora i po przeglądzie rosnących kosztów budowy. Zatrudnił Perryego do ukończenia projektu. Skończyły się prace sal legislacyjnych, czwartego piętra i dachu w stylu romańskim zmodyfikowanym w stylu wiktoriańskim, który był charakterystycznym projektem Richardsona. To „Richardson zdominował ostateczny efekt wielkiego budynku, który przekształcił się w jego wybitny styl romański” (który stał się znany jako romański Richardson). Twierdzi się, że Richardson naśladował Hôtel de Ville (ratusz) w Paryżu we Francji. Wapień Chazy do jego budowy wydobywano w Clark Quarry w hrabstwie Essex w stanie Nowy Jork.

Centralny otwarty kort jest zdominowany przez szyb przeznaczony do podtrzymywania masywnej kopuły. Kopuła i wieża nigdy nie zostały ukończone, ponieważ stwierdzono, że ciężar budynku powodował pęknięcia naprężeniowe i powodował przesunięcie budynku w dół w kierunku State Street. Aby zatrzymać ten ruch, duże zewnętrzne schody wschodnie o długości 166 stóp (51 m) została dodana w celu wsparcia przedniej elewacji. Zewnętrzna część Kapitolu jest wykonana z białego granitu z Hallowell w stanie Maine, a budynek zawiera marmur Westchester cięty przez więźniów stanowych w Sing Sing. Granitowa konstrukcja ma 220 stóp (67 m) wysokości w najwyższym punkcie , i jest to jedna z jedenastu stolic stanów USA, które nie mają kopułowego dachu. Tunele łączą ją z Empire State Plaza i budynkiem Alfreda E. Smitha. Zewnętrzna część budynku była renowowana od 2000 do jesieni 2014 roku.

Komora montażowa została zbudowana przy użyciu największej na świecie otwartej przęsła łukowego. Jednak dawało to bardzo niewygodne wyniki akustyczne. Poważniejszym problemem były przesuwające się fundamenty konstrukcji, które powodowały niestabilność sklepień. Wprowadzono niższy sufit podwieszany, aby zapobiec spadaniu odłamków skalnych ze sklepień na podłogę montażową.

Na Kapitolu początkowo znajdowały się dwa duże malowidła ścienne autorstwa bostońskiego artysty Williama Morrisa Hunta, namalowane bezpośrednio na piaskowcu w Assembly Chamber Dwie ogromne prace, nazwane Lotem nocy i Odkrywca, każda o długości około 45 stóp, zostały później zakryte, gdy sklepienie Zgromadzenia okazało się niestabilne, a sufit obniżono cztery stopy poniżej malowideł ściennych. Wcześniej malowidła zostały zniszczone przez wilgoć w budynku i zaczęły łuszczyć się. Plany późniejszych murali Hunta zostały porzucone z powodu braku funduszy, a niektórzy spekulowali, że wynikająca z tego depresja, jakiej doświadczył artysta, mogła przyczynić się do jego samobójstwa.

Malowidła sufitowe przedstawiające sceny bitewne w Gubernatorze ” s Pokój recepcyjny jest dziełem Williama de Leftwich Dodge.

Przed Kapitolem znajduje się konna rzeźba generała wojny secesyjnej Philipa Sheridana, zaprojektowana przez Johna Quincy Adamsa Warda i Daniela Chestera Frencha i ukończona w 1916 roku.