Języki Kolumbii
Ponad 99,2% Kolumbijczyków posługuje się językiem hiszpańskim; W kraju używa się również 65 języków indiańskich, 2 języków kreolskich, języka portugalskiego i języka romskiego. Angielski ma oficjalny status na wyspach San Andrés, Providencia i Santa Catalina.
Zdecydowana większość Kolumbijczyków mówi po hiszpańsku (patrz także kolumbijski hiszpański), ale w bazie danych Ethnologue znajduje się łącznie 101 języków dla Kolumbii. Konkretna liczba języków mówionych różni się nieznacznie, ponieważ niektórzy autorzy uważają za różne języki to, co inni uważają za odmiany lub dialekty tego samego języka. Według najlepszych szacunków w kraju mówi się dziś w 71 językach, z których większość należy do rodzin językowych Chibchan, Tucanoan, Bora-Witoto, Guajiboan, Arawakan, Cariban, Barbacoan i Saliban. Obecnie istnieje około 850 000 użytkowników języków ojczystych.
Sześćdziesiąt pięć rdzennych języków, które istnieją dzisiaj, można podzielić na 12 rodzin językowych i 10 izolatów językowych, jeszcze niesklasyfikowanych.
Języki są to: wielka rodzina językowa Chibchan, prawdopodobnie pochodząca z Ameryki Środkowej; wielkie południowoamerykańskie rodziny Arawakan, Cariban, Quechuan i Tupian; siedem rodzin obecnych tylko na poziomie regionalnym (Chocó, Guahibo, Saliba, Nadahup, Witoto, Bora, Tucano). Dziesięć wyodrębnionych języków to: Andoque, Awa Pit, Cofán, Misak, Kamentsá, Páez, Ticuna, Tinigua, Yagua, Yaruro.
W kraju używane są również dwa języki kreolskie. Pierwszym z nich jest San Andrés Creole, którym mówi się po angielsku w wyspiarskich regionach Kolumbii: San Andrés, Providencia i Catalina. Jest powiązany i zrozumiały dla wielu innych języków kreolskich opartych na języku angielskim (znanych również jako Patois / Patwa) używanych na wyspach Indii Zachodnich i Karaibów, chociaż kreolski San Andres (który jest również nazywany Saint Andrewan lub Bende) miał więcej hiszpańskiego wpływ. San Andrés Creole jest również bardzo podobny do języków kreolskich używanych na karaibskich wybrzeżach Nikaragui i Kostaryki, co prowadzi niektórych lingwistów do wniosku, że są to dialekty tego samego języka.
Drugi język kreolski nazywa się Palenquero . W czasach hiszpańskiej kolonizacji setki tysięcy afrykańskich niewolników zostało sprowadzonych do Kolumbii przez wybrzeże Atlantyku. Niektórym z tych niewolników udało się uciec, a wielu z nich uciekło w głąb lądu i stworzyło otoczone murem miasta znane jako palenques. Niektóre z tych palenques urosły bardzo duże, mieszcząc setki ludzi, a wszystkie one rozwinęły własne języki kreolskie, rozwijając się podobnie jak kreolski haitański. Na początku XVII wieku król Hiszpanii zaczął wysyłać swoje armie, aby zmiażdżyć palenques i wysyłać ich mieszkańców do niewoli. Większość palenques padła, a ich języki wymarły, z jednym wyjątkiem: San Basilio de Palenque. San Basilio skutecznie odpierało ataki hiszpańskie przez prawie 100 lat, aż do 1721 roku, kiedy zostało ogłoszone Wolnym Miastem. Każdy niewolnik, który uciekł i udało mu się dotrzeć do San Basilio, był uważany za wolnego człowieka. Język kreolski, którym mówi się w San Basilio de Palenque, nazywa się Palenquero i przetrwał do dziś. Jest nadal używany w mieście San Basilio, a także w kilku dzielnicach pobliskiego dużego miasta Cartagena.