Jesse James (Polski)

W międzyczasie bracia James dołączyli do Colea Youngera i jego braci John, Jim i Bob, a także Clell Miller i innych byłych Konfederatów, tworząc coś, co stało się znane jako Gang Jamesa Młodszego. Z Jesse Jamesem jako najbardziej publiczną twarzą gangu (choć z kierownictwem operacyjnym prawdopodobnie dzielonym przez grupę), gang dokonał serii napadów od Iowa do Teksasu i od Kansas do Zachodniej Wirginii. Okradali banki, dyliżansy i jarmark w Kansas City, często popełniając swoje zbrodnie na oczach tłumów, a nawet szykując je dla przechodniów.

21 lipca 1873 r. Zajęli się napadem na pociąg, wykolejenie pociągu Rock Island Line na zachód od Adair w stanie Iowa i kradnie około 3000 USD (równowartość 64000 USD w 2019 r.). W tym celu nosili maski Ku Klux Klanu. Do tego czasu Klan został stłumiony na południu przez użycie przez prezydenta Granta aktów wykonawczych. Byli rebelianci atakowali koleje jako symbole groźby centralizacji.

Późniejsze napady na pociągi przez gang miały lżejszy dotyk. Gang zatrzymał pasażerów tylko dwa razy, wybierając we wszystkich innych wypadkach tylko zawartość ekspresowego sejfu w wagonie bagażowym. John Newman Edwards zwrócił uwagę na te techniki, tworząc obraz Jamesa jako swego rodzaju Robin Hooda. Pomimo publicznego sentymentu do zbrodni gangu, nie ma dowodów na to, że gang Jamesa kiedykolwiek podzielił się pieniędzmi z napadu poza ich krąg osobisty.

Jesse i jego kuzyn Zee pobrali się 24 kwietnia 1874 roku. miał dwoje dzieci, które dożyły dorosłości: Jesse Edward James (ur. 1875) i Mary Susan James (później Barr, ur. 1879). Bliźniaki Gould i Montgomery James (ur. 1878) zmarli w dzieciństwie. Jesse Jr. został prawnikiem, który praktykował w Kansas City, Missouri i Los Angeles w Kalifornii.

Pinkertons

W 1874 roku firma Adams Express Company zwróciła się do Pinkerton National Detective Agency, aby powstrzymać gang Jamesa Youngera. Agencja z siedzibą w Chicago działała głównie przeciwko miejskim przestępcom zawodowym, a także zapewniała bezpieczeństwo przemysłowe, takie jak łamanie strajku. Ponieważ gang otrzymał wsparcie wielu byłych żołnierzy Konfederacji w Missouri, wymknęli się Pinkertonom. Joseph Whicher, agent wysłany do infiltracji Zereldy Wkrótce znaleziono zabitą farmę Samuela. Dwóch innych agentów, kapitan Louis J. Lull i John Boyle, zostało wysłanych za Młodszymi; Lull został zabity przez dwóch Młodszych w strzelaninie przydrożnej 17 marca 1874 roku. Przed śmiercią Lull śmiertelnie zastrzelił Johna Youngera. Zastępca szeryfa Edwin Daniels również zginął w potyczce.

Zewnętrzne wideo

Booknotes Wywiad z Tedem Yeatmanem na temat Franka and Jesse James: The Story Behind the Legend, 28 października 2001 r., C-SPAN

Allan Pinkerton, założyciel i lider agencji, podjął tę sprawę jako osobistą zemstę. do pracy z byłymi związkowcami, którzy mieszkali w pobliżu farmy rodziny James. W nocy 25 stycznia 1875 r. zorganizował nalot na gospodarstwo. Detektywi wrzucili do domu urządzenie zapalające, które eksplodowało, zabijając młodego przyrodniego brata Jamesa Archie (nazwany Archie Clement) i zdmuchnął jedno z ramion Zereldy Samuel. Później Pinkerton zaprzeczył, że celem nalotu było podpalenie. Jednak biograf Ted Yeatman odnalazł list Pinkertona w Bibliotece Kongresu, w którym Pinkerton deklarował zamiar „spalenia domu”.

Wielu mieszkańców było oburzonych napadem na dom rodzinny. Ustawodawca stanu Missouri ledwie odrzucił ustawę, która chwaliła braci James i Younger i zaproponowała im amnestię. Mając pozwolenie na głosowanie i ponowne sprawowanie urzędu, byli konfederaci w legislaturze głosowali za ograniczeniem wysokości nagród, jakie gubernator mógłby przyznać uciekinierom. To rozszerzyło zakres ochrony nad gangiem Jamesa-Youngera, minimalizując motywację do próby ich schwytania. Gubernator zaoferował nagrody wyższe niż nowy limit tylko dla Franka i Jessego Jamesa.

Po drugiej stronie potoku i na wzgórzu od domu Jamesa znajdował się dom Daniela Askew, który prawdopodobnie został zabity przez James lub jego gang 12 kwietnia 1875 roku. Mogli podejrzewać Askew o współpracę z Pinkertonami podczas podpalenia domu Jamesów w styczniu 1875 roku.

Upadek gangu

We wrześniu 7 stycznia 1876 r., W dniu otwarcia sezonu łowieckiego w Minnesocie, gang Jamesa-Youngera usiłował dokonać nalotu na First National Bank of Northfield w Minnesocie. Napad szybko się nie udał, a po napadzie tylko Frank i Jesse James pozostali przy życiu i wolni.

Cole i Bob Younger stwierdzili później, że wybrali bank, ponieważ wierzyli, że jest powiązany z republikańskim polityk Adelbert Ames, gubernator Mississippi podczas odbudowy, oraz generał Unii Benjamin Butler, teść Amesa i dowódca Unii w okupowanym Nowym Orleanie.Ames był akcjonariuszem banku, ale Butler nie miał z nim bezpośredniego związku.

Gang próbował obrabować bank w Northfield około godziny 14. Aby dokonać napadu, gang podzielił się na dwie grupy. Trzech mężczyzn weszło do banku, dwóch strzegło drzwi na zewnątrz, a trzech pozostało w pobliżu mostu na sąsiednim placu. Złodzieje w banku zostali powstrzymani, gdy pełniący obowiązki kasjera Joseph Lee Heywood odmówił otwarcia sejfu, fałszywie twierdząc, że był zabezpieczony zamkiem czasowym, nawet gdy trzymali nóż Bowiego przy jego gardle i roztrzaskali mu czaszkę kolbą pistoletu. Asystent kasjera Alonzo Enos Bunker został ranny w ramię, gdy uciekał tylnymi drzwiami banku. W międzyczasie mieszkańcy Northfield stali się podejrzliwi wobec mężczyzn strzegących drzwi i podnieśli alarm. Pięciu bandytów na zewnątrz wystrzeliło w powietrze, aby oczyścić ulice, zmuszając mieszkańców miasta do ukrycia się i odparcia ognia z chronionych miejsc. Zastrzelili dwóch bandytów, a pozostałych ranili w zaporze. Wewnątrz wyjęci spod prawa zaczęli uciekać. Kiedy wychodzili, jeden strzelił nieuzbrojonemu kasjerowi Heywoodowi w głowę. Historycy spekulowali na temat tożsamości strzelca, ale nie osiągnęli konsensusu.

Gang ledwo uciekł z Northfield, zostawiając za sobą dwóch martwych towarzyszy. Zabili Heywooda i Nicholasa Gustafsonów, szwedzkiego imigranta ze społeczności Millersburg na zachód od Northfield. Nastąpiło masowe polowanie. Uważa się, że wkrótce po napadzie gang spalił 14 młynów w Rice County. Bracia James w końcu rozdzielili się od pozostałych i uciekli do Missouri. Milicja wkrótce odkryła Młodszych i jeszcze jednego bandytę, Charliego Pittsa. W strzelaninie Pitts zginął, a młodsi zostali wzięci do niewoli. Z wyjątkiem Franka i Jessego Jamesa, Gang Jamesa Młodszego został zniszczony.

Później w 1876 roku Jesse i Frank James pojawili się w rejonie Nashville w stanie Tennessee, gdzie udali się pod imionami Thomasa Howarda i BJ Odpowiednio Woodson. Wydawało się, że Frank się uspokoił, ale Jesse pozostał niespokojny. Zwerbował nowy gang w 1879 r. I wrócił do przestępstwa, trzymając pociąg w Glendale w stanie Missouri (obecnie część Independence), 8 października 1879 r. Napad był pierwszym w serii przestępstw, w tym zatrzymania federalny płatnik projektu kanału w Killen w Alabamie i dwóch innych napadów na pociąg. Ale nowy gang nie składał się z zaprawionych w bojach partyzantów; wkrótce zwrócili się przeciwko sobie lub zostali schwytani. James nabrał podejrzeń wobec innych członków; odstraszył jednego człowieka, a niektórzy uważają, że zabił innego członka gangu.

W 1879 r. gang Jamesa obrabował dwa sklepy w dalekim zachodnim Mississippi, w Waszyngtonie w hrabstwie Adams i Fayette w hrabstwie Jefferson. Gang uciekł z 2000 dolarów w gotówce podczas drugiego napadu i schronił się w opuszczonych chatach na plantacji Kemp na południe od St. Joseph w Luizjanie. Grupa organów ścigania zaatakowała i zabiła dwóch banitów, ale nie zdołała schwytać całego gangu. Wśród zastępców był Jefferson B. Snyder, później długoletni prokurator okręgowy w północno-wschodniej Luizjanie.

W 1881 roku, gdy lokalne władze stanu Tennessee nabrały podejrzeń, bracia wrócili do Missouri, gdzie czuli się bezpieczniej. James przeniósł się z rodziną do St. Joseph w stanie Missouri w listopadzie 1881 roku, niedaleko miejsca, w którym się urodził i wychował. Frank jednak zdecydował się przenieść na bezpieczniejsze terytorium i udał się na wschód, aby osiedlić się w Wirginii. Zamierzali porzucić przestępczość. Gang Jamesa został zredukowany do nich dwóch.

Śmierć

Ze swoim gangiem James prawie unicestwiony, ufał tylko braciom Ford, Charleyowi i Robertowi. Chociaż Charley brał udział w nalotach z Jamesem, Bob Ford był chętnym nowym rekrutem. W celu ochrony James poprosił braci Forda o zamieszkanie z nim i jego rodziną. często przebywał z ich siostrą Marthą Bolton i według plotek był nią „zauroczony”. Do tego czasu Bob Ford prowadził tajne negocjacje z gubernatorem Missouri Thomasem T. Crittendenem, planując sprowadzić słynnego wyjętego spod prawa. uczynił schwytanie braci Jamesa za swój priorytet; w swoim przemówieniu inauguracyjnym oświadczył, że żadne motywy polityczne nie mogą powstrzymywać ich przed wymiarem sprawiedliwości. oferując dużą nagrodę, zwrócił się do firm kolejowych i ekspresowych, aby zapłacić 5000 dolarów za dostawę każdego z nich i dodatkowe 5000 dolarów za skazanie któregokolwiek z nich.

3 kwietnia 1882 roku, po zjedzeniu śniadania, Fordowie i Jamesowie weszli do salonu, zanim udali się do Platte City w celu napadu. Z gazety James właśnie dowiedział się, że członek gangu Dick Liddil przyznał się do udziału w morderstwie Wood Hitea. Był podejrzliwy, że fordy mu o tym nie powiedziały. Robert Ford powiedział później, że wierzył, iż James zdał sobie sprawę, że byli tam, aby go zdradzić. Zamiast stawić im czoła, James przeszedł przez salon i położył rewolwery na sofie. Odwrócił się i zauważył zakurzony obrazek nad płaszczem i stanął na krześle, żeby go wyczyścić. Robert Ford wyciągnął broń i strzelił nieuzbrojonemu Jesseemu Jamesowi w tył głowy. Dwie poprzednie rany postrzałowe Jamesa i częściowo brakujący środkowy palec posłużyły do zidentyfikowania ciała.

Śmierć Jessego Jamesa stała się sensacją narodową. Fordowie nie próbowali ukrywać swojej roli. Robert Ford wezwał gubernatora do odebrania nagrody. Tłumy wtłoczyły się do małego domu w St. Joseph, aby zobaczyć martwego bandytę. Bracia Ford poddali się władzom i zostali skonsternowani oskarżeniem o morderstwo pierwszego stopnia. W ciągu jednego dnia bracia Ford zostali oskarżeni, przyznali się do winy, zostali skazani na śmierć przez powieszenie i otrzymali pełne ułaskawienie od gubernatora Crittendena. Szybkie ułaskawienie gubernatora zasugerował, że wie, że bracia zamierzają raczej zabić Jamesa niż go schwytać. Implikacja, że dyrektor generalny Missouri spiskowała, by zabić prywatnego obywatela, zaskoczyła opinię publiczną i zwiększyła rozgłos Jamesa.

Po otrzymaniu niewielkiej części nagrody Fordowie uciekli z Missouri. Szeryf James Timberlake i Większość nagrody przyznano marszałkowi Henryemu H. Craigowi, który był funkcjonariuszem organów ścigania aktywnym w planie. Później bracia Ford wystąpili w objazdowym pokazie scenicznym, w którym powtórzyli strzelaninę. Opinia publiczna była podzielona między przeciwników. Fordów za zamordowanie Jessego i tych, którzy uważają, że nadszedł czas, aby powstrzymać banitę Cierpiąc na gruźlicę (wówczas nieuleczalną) i uzależnienie od morfiny, Charley Ford popełnił samobójstwo 6 maja 1884 roku w Richmond w stanie Missouri. Bob Ford prowadził salon namiotowy w Creede w Kolorado. 8 czerwca 1892 roku Edward O „Kelley pojechał do Creede, załadował dwulufową strzelbę, wszedł do salonu Forda i powiedział„ Cześć, Bob „, zanim zastrzelił Forda w gardło, zabijając go natychmiast. OKelley został skazany na dożywocie, ale jego wyrok został następnie złagodzony z powodu petycji z 7000 podpisów na korzyść jego zwolnienia i stanu zdrowia. Gubernator Kolorado ułaskawił go 3 października 1902 roku.

Pierwotny grób Jamesa znajdował się na jego rodzinnej posiadłości, ale później został przeniesiony na cmentarz w Kearney. Oryginalny pomnik wciąż tam jest, chociaż rodzina zastąpiła nagrobek Matka Jamesa, Zerelda Samuel, napisała dla niego następujące epitafium: „Na pamiątkę mojego ukochanego Syna, zamordowanego przez zdrajcę i tchórza, którego imię nie jest godne pojawienia się tutaj”. James „wdowa Zerelda Mimms James zmarła samotnie i w biedzie.

Pogłoski o przetrwaniu

Pogłoski o przetrwaniu Jessego Jamesa rozprzestrzeniły się niemal natychmiast po ogłoszeniu jego śmierci przez gazety. Niektórzy twierdzili, że Robert Ford zabił kogoś innego niż James w ramach skomplikowanego spisku, który miał pozwolić mu uciec przed sprawiedliwością. Te opowieści były mało wiarygodne, wtedy i później. Żaden z biografów Jamesa nie uznał ich za wiarygodne. Ciało pochowane w Kearney w stanie Missouri jako Jesse James zostało ekshumowane w 1995 roku i poddane typowaniu mitochondrialnego DNA. Raport przygotowany przez dr Anne C. Stone, James E. Starrs, LLM i dr Mark Stoneking stwierdzili, że mtDNA odzyskane ze szczątków było zgodne z mtDNA jednego z krewnych Jamesa w linii żeńskiej.

Poruszono temat przetrwania w filmie dokumentalnym Jesse James „Hidden Treasure” z 2009 r., który został wyemitowany na kanale History Channel. Dokument został odrzucony jako pseudo-historia i pseudonauka przez historyk Nancy Samuelson w recenzji napisanej dla zimowego wydania The James-Younger Gang 2009–2010. Journal.

J. Frank Dalton twierdził, że jest Jesse Jamesem; zmarł 15 sierpnia 1951 r. W Granbury w Teksasie. Dalton miał rzekomo 101 lat w czasie swojego pierwszego publicznego wystąpienia w maju 1948 r. Oran Baker, szeryf hrabstwa Hood, przeprowadził oględziny zwłok i stwierdził, że ma trzydzieści dwie kulki unds i lina płoną wokół jego szyi. Został pochowany na cmentarzu Granbury, gdzie nagrobek nosi imię „Jesse Woodson James”. Jego historia nie wytrzymała przesłuchania krewnych Jamesa, którzy przeżyli.