Jedenasta poprawka

Jedenasta poprawka, poprawka (1795) do Konstytucji Stanów Zjednoczonych ustanawiająca zasadę immunitetu suwerennego państwa.

Na mocy tej poprawki stany są chronione przed procesami wnoszonymi przez obywateli inne państwa lub inne kraje. Pod każdym względem jest to pierwsza poprawka, która miała na celu skorygowanie lub przynajmniej wyjaśnienie pozornie konkretnego elementu Konstytucji. W artykule III sekcja 2 sądowi federalnemu przyznano uprawnienia do decydowania o „Kontrowersjach… między państwem a obywatelami innego stanu”. Chociaż założono (niesłusznie), że doktryna immunitetu suwerennego została wyraźnie zrozumiana jako wykluczająca takie działania, Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych w sprawie Chisholm przeciwko Gruzji (1793) zezwolił na pozew wniesiony przez obywatela Karoliny Południowej przeciwko stanowi Georgia. że inne stany pójdą w ich ślady, poprawka została zaproponowana 4 marca 1794 r. Została ratyfikowana przez 12 z 15 ówczesnych stanów 7 lutego 1795 r. Południowa Karolina ratyfikowała poprawkę w 1797 r., New Jersey i Pensylwania nie ratyfikowały poprawki Poprawka.

Pełny tekst jedenastej poprawki to:

Władza sądownicza Stanów Zjednoczonych nie może być interpretowana jako obejmująca do wszelkich spraw sądowych lub sądowych wszczętych lub ściganych przeciwko jednemu ze Stanów Zjednoczonych przez obywateli innego stanu lub przez obywateli lub poddanych jakiegokolwiek innego państwa.