Janus (Polski)

Janus był bogiem początków i przemian w mitologii rzymskiej, przewodził przejściom, drzwiom, bramom i zakończeniom, a także w okresach przejściowych, takich jak od wojny do pokoju. Zwykle był przedstawiany jako mający dwie twarze spoglądające w przeciwne strony, jedną w przeszłość, a drugą w przyszłość. W mitologii greckiej nie było odpowiednika Janusa.

Jako bóg początków i przejść zarówno w sensie dosłownym, jak i abstrakcyjnym, był również odpowiedzialny za ruch, zmiany i czas. Był obecny na początku świata, strzegąc bram Nieba, a także przewodniczył tworzeniu religii, życia, a nawet bogów. Był prawdopodobnie uważany za najważniejszego rzymskiego boga, a jego imię było pierwsze wymieniane w modlitwach, niezależnie od tego, do którego boga czciciel chciał się modlić.

W jednym z mitów, w których Janus grał ważną rolę, Romulus, jeden z założycieli Rzymu, porwał kobiety Sabine, z pomocą swoich mężczyzn. Janus uratował kobiety, tworząc wulkaniczne gorące źródło, które wybuchło i pogrzebało porywaczy w mieszaninie wrzącej wody i popiołu wulkanicznego.