Jaka jest definicja psychologii „wyuczonej bezradności”?

Autor: Joy Youell

Zaktualizowano 4 lutego 2021 r.

Recenzja medyczna: Audrey Kelly , LMFT

Niektórzy ludzie czują się bezradni. Bezradni w swoich okolicznościach, w zdrowiu, a nawet samopoczuciu psychicznym. Bezradność to poczucie bezsilności lub uwięzienia. Dobra wiadomość jest taka, że nie jest to stan nieunikniony. Iluzję uczucia uwięzienia można zniszczyć poprzez lepsze zrozumienie choroby i leczenie. Każda osoba ma zdolność zasiadania w fotelu kierowcy swojego życia.

Ta witryna jest własnością i jest obsługiwana przez BetterHelp, który otrzymuje wszystkie opłaty związane z platformą.

Źródło: unsplash.com

Co to jest wyuczona bezradność?

Dowiedz się bezradność to stan psychiczny, w którym ktoś czuje się niezdolny do nie odwiedzania lub powrotu do wielokrotnie bolesnych doświadczeń. Coś zmienia się w stanie umysłu danej osoby, co sprawia, że naprawdę postrzega bolesne doświadczenie jako nieuniknione. Ich powrót na scenę tych bolesnych chwil nie wydaje się być wyborem, przez co czuje się bezradny. Ta dynamika może przydarzyć się ludziom na różnych etapach życia i jest to stan, który można pokonać.

Początki wyuczonej bezradności

Martin EP Seligman był amerykańskim psychologiem, który opracował i rozwinął teorię wyuczonej bezradności w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku na Uniwersytecie Pensylwanii. Prace Seligmana rozpoczęły się, gdy badał warunkowanie klasyczne i odkrył, że niektóre psy, które były poddane nieuniknionym wstrząsom elektrycznym, odmawiały podjęcia działań w następujących sytuacjach, w których występowały porażenia byli w stanie ich uniknąć lub uciec. W kolejnych badaniach psy były umieszczane w zamkniętym pudełku i włączano porażenie prądem. Gdyby psy przeskoczyły na drugą stronę pudła przez barierę, byłyby w stanie uniknąć szoku. Psy, które wcześniej nie były poddawane nieuniknionym wstrząsom elektrycznym, miały niewielki lub żaden problem z uniknięciem wstrząsu lub jego ucieczką, ale psy, które wcześniej nie były w stanie uciec przed szokiem, po prostu pozostawały i znosiły ból. Kilka w końcu się poruszyło, ale znacznie później niż psy, które wcześniej nie były narażone na wstrząs.

Po tym odkryciu Seligman przeprowadził podobne badanie z ludźmi, używając głośnych dźwięków zamiast wstrząsów elektrycznych. Rezultaty były takie same i wyartykułował koncepcję, którą nazwał „wyuczoną bezradnością”, fałszywe przekonanie, że nie można kontrolować przyszłych wyników.

Odkąd Seligman ukuł ten termin, wyuczona bezradność stała się kluczowym elementem teoria behawioralna. Ta teoria służy do wyjaśnienia, dlaczego niektóre osoby mogą akceptować lub pozostawać bierne w szkodliwych sytuacjach, pomimo ich zdolności do ich zmiany.

Skutki wyuczonej bezradności

Chociaż samo poczucie bezradności jest trudne aby przezwyciężyć i utrudnić codzienne czynności, stwarza również inne szkodliwe skutki. Sam Seligman wyjaśnił w swojej książce Bezradność, że przekonanie o własnej niezdolności prowadzi do niskiej samooceny, smutku, chronicznych niepowodzeń i chorób fizycznych. Zaproponowano również, że depresja kliniczna, przedwczesne starzenie się, ubóstwo, rodzicielstwo, przemoc może mieć to również wpływ na sukces naukowy, alkoholizm i nadużywanie narkotyków.

Źródło: unsplash.com

Objawy wyuczonej bezradności i depresji są bardzo podobne, w tym smutek, lęk i naprzemiennie pasywność i wrogość. Niektórzy uważają, że wyuczona bezradność i depresja są tak splecione, że istnieje nawet „beznadziejna teoria depresji”. W rzeczywistości istnieją rośnie liczba lekarzy, którzy uważają, że depresja nie istnieje sama z siebie, ale jest kulminacją wielu zaburzeń, takich jak wyuczona bezradność. To wyjaśniałoby, dlaczego niektóre formy depresji są tak trudne do leczenia, ponieważ różne zaburzenia mają różne przyczyny i wymagają różne formy terapii.

Jak pokonać wyuczoną bezradność

Jeśli uważasz, że zmagasz się z wyuczoną bezradnością, ważne jest, aby zająć się problemem. Oto kilka kroków, które mogą ci pomóc w podróży:

1. Świadomość

Chociaż trudno jest przezwyciężyć coś tak skomplikowanego i poważnego, jak wyuczona bezradność, Pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie swoich zmagań. Kiedy zdasz sobie sprawę z symptomów, spróbuj odkryć, jaka może być przyczyna.

Ponieważ wyuczona bezradność może wynikać z jednej sytuacji, w której doznałeś nieuniknionej emocjonalnej lub fizycznej krzywdy, bez względu na to, jak duża czy mała, może być trudno odkryć punkt początkowy. Warto przypomnieć sobie wydarzenia z dzieciństwa lub wydarzenia rozwojowe, które mogły spowodować problem. Czasami rozmowa z kimś, kto znał cię w młodszym wieku, może pomóc ci znaleźć źródło. Najczęstsze przyczyny to znęcanie się, zaniedbanie lub widzenie kogoś z wyuczoną bezradnością i przyjęcie tego dla siebie.

Niezależnie od tego, czy potrafisz określić, jak zaczęła się Twoja wyuczona bezradność, następnym krokiem jest uświadomienie sobie swojego obecnego negatywnego przekonania i jak wyuczona bezradność podąża za tobą przez cały dzień. Spróbuj zbadać swoje zachowanie i zakwestionować przekonania stojące za tym, jak się zachowujesz. Zbadaj swój język, aby wykryć słowa bezradne lub samookaleczające. Śledź wszystkie negatywne myśli, które masz w ciągu dnia. Świadomość to pierwszy krok do zatrzymania się.

1. Zmiana

Teraz, gdy zdajesz sobie sprawę ze swoich bezradnych tendencji, nadszedł czas, aby z nich. Jeśli zauważysz, że Twoje myśli są stale negatywne, może to potencjalnie prowadzić do depresji, niepokoju i niskiej samooceny. Aby zatrzymać tę spiralę, przeprowadź „kontrolę rzeczywistości” na każdej myśli. Na przykład, jeśli pomyśl „nikt mnie nigdy nie pokocha”, zadaj sobie pytanie, czy jest to zgodne z faktami, czy nie. Racjonalne myślenie o tym, że w każdej chwili można kogoś spotkać, zaprzecza tej osłabiającej myśli. Podejście do wielu innych błędnych przekonań w ten sam sposób pomoże jaśniej.

Źródło: unsplash.com

Jeśli test rzeczywistości nie działa, spróbuj poszukać innych wyjaśnień swoich zmartwień. Jeśli jesteś przekonany, że szef jest na ciebie zły, a ty „Zostaniesz zwolniony, nie będziesz w stanie prawidłowo wykonywać swojej pracy. Więc zastanów się nad jakimkolwiek innym powodem, dla którego mogła cię zignorować tego ranka. Może być zajęta, sama może mieć zły dzień lub po prostu nie słyszała, jak mówisz „cześć”. Nie tylko doda Ci to siły, ale prawdopodobnie zmniejszy się też Twój stres.

Kiedy napotykasz problemy w życiu, które nie są po prostu wydarzeniami wyuczonej bezradności, ważne jest, aby używać ich jako doświadczeń edukacyjnych zamiast powodów do rezygnacji. Codziennie potwierdzaj, w czym jesteś dobry i co chcesz poprawić. Nie pozwól, aby proces „doskonalenia” był osłabiający. Rozwijaj wzrost jako ruch w kierunku siły. Niektórym pomaga spisanie listy rzeczy, które w sobie lubią, a nawet spytanie innych, co w tobie podziwiają. Mogą powiedzieć coś pozytywnego, o czym wcześniej nie zdawałeś sobie sprawy.

Jeśli spędzasz dużo czasu z innymi, którzy również nauczyli się bezradności, może to być czas na przerwę, ponieważ możesz mieć przygnębiający efekt na siebie nawzajem. Gdy oboje będziecie w drodze do wyzdrowienia, połączcie się ponownie.

1. Przejmij kontrolę

Omijanie bezradności można rozpocząć od ustalenia realistycznego i osiągalnego cele. Dla kogoś, kto jest przyzwyczajony do poczucia bezradności, wyznaczanie celów może sprawiać wrażenie przejęcia kontroli – zwłaszcza gdy je osiągasz. Spróbuj wyznaczać małe cele w ciągu dnia, które możesz osiągnąć, ale także większe cele długoterminowe, nad którymi możesz stale pracować w kierunku. Skorzystaj ze „strategii celów SMART”, aby upewnić się, że Twoje cele są konkretne, mierzalne, osiągalne, realistyczne i ograniczone w czasie.

Następnie, świętuj! Pamiętaj, aby nagrodzić siebie na ścieżce powrotu do zdrowia. Jeśli osiągasz mały cel w ciągu dnia, dajesz sobie przerwę, słodycze lub jakąkolwiek inną małą nagrodę. Jeśli osiągniesz jeden ze swoich długoterminowych celów, np. zdobycie nowej pracy, wypraw imprezę! Wiele osób, które doświadczają wyuczonej bezradności, uważa, że ich osiągnięcia nie są ważne ani godne pochwały, ale tak jest. Dlatego świętujcie!

Źródło: pexels.com

Ważne jest, aby rozwijać system wsparcia, dzięki któremu będziesz mieć pozytywne relacje, do których możesz się zwrócić w trakcie swojej podróży. Spędzanie czasu z optymistycznymi osobami z nastawieniem „da się zrobić” może mieć zaraźliwy efekt, wzmacniając nowo odkrytą nadzieję. Jeśli nie masz już takich ludzi w swoim życiu, spróbuj znaleźć ich w organizacjach lub klubach.

Wreszcie, uważaj na siebie. Jeśli potrzebujesz czasu dla siebie, weź go. Jeśli potrzebujesz dbaj o siebie, zrób sobie dzień w spa. Upewnij się, że na pierwszym miejscu stawiasz siebie i swoją podróż do regeneracji, i nie wahaj się skontaktować z profesjonalistą, jeśli to dla Ciebie za dużo.

BetterHelp Can Help

Jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia wyuczonej bezradności jest skorzystanie z pomocy terapeuty. W porządku jest prosić o pomoc, uzyskanie siły może być trudne do osiągnięcia w pojedynkę.Jeśli masz inne dolegliwości połączone z wyuczoną bezradnością, wizyta u terapeuty staje się niezbędna i skuteczna w zmianie Twojego życia. W przypadku łatwo dostępnych doradców internetowych przeszkolonych w radzeniu sobie z wyuczoną bezradnością, zachęcamy do zarejestrowania się w BetterHelp, aby połączyć się z wykwalifikowanym specjalistą zdrowia psychicznego. Wielu naszych specjalistów pomogło osobom z podobnymi schorzeniami:

Jednym z najczęstszych sposobów leczenia wyuczonej bezradności jest terapia poznawczo-behawioralna, która jest rodzajem terapii rozmową, w której identyfikujesz negatywne wzorce myślowe i zachowania i pracuj nad rozwojem ich w zdrowe wzorce myślowe i zachowania. Ponieważ jest to tak powszechny rodzaj terapii, naukowcy spędzili również dużo czasu na sprawdzaniu, czy może ona być tak samo skuteczna online, jak osobiście. Jak dotąd badania wskazują, że terapia poznawczo-behawioralna jest tak samo dobra online, jak osobiście.

Jeśli idea terapii cię denerwuje, terapia online może być również łatwiejszym pierwszym krokiem, ponieważ nie masz jechać do biura. Tradycyjne biuro może również umieścić Cię na liście oczekujących, podczas gdy BetterHelp połączy większość ludzi z doradcą w ciągu 24 godzin.

Jeśli chcesz uzyskać więcej informacji, oto kilka ostatnich recenzji użytkowników BetterHelp na temat pracy z ich doradcy:

Recenzje doradców

„Pamela jest w trakcie pomagania mi w wielu skomplikowanych trudnościach w moim życiu i zawsze czuję się bardzo bezpiecznie, otwierając się na nią i wiedząc, że będzie miała najlepsze narzędzia do radzenia sobie z codziennymi problemami, z którymi się borykam. Mówi do mnie jak przyjaciółka i doceniam zapewnienie, jakie daje, kiedy waham się przed otwarciem się lub kiedy czuję, że za dużo się podzieliłam. Doszedłem do tego uczucia, jakbym był bezradny, a Pamela sprawiła, że poczułem się normalnie i potwierdzono. To doświadczenie było dla mnie przerażające, ale było pozytywne dopiero od dnia, w którym zacząłem. ”

„ Czuję niezwykle wygodna rozmowa z Shannon Francom. Ma bardzo ciepłą osobowość i pracowała ze mną, aby pomóc mi poczuć się pewniej w obronie siebie i poprawie mojej samooceny we wszystkich dziedzinach życia. ”

Przezwyciężanie bezradności

Najlepszym sposobem przezwyciężenia bezradności jest zidentyfikowanie źródła tych wzorców myślowych i nawyków. Wykwalifikowany doradca może być odpowiednim pomocnikiem, który poprowadzi Cię przez ten proces. Omówienie swoich uczuć i myśli z profesjonalistą to potężny sposób na znalezienie znaczącej pomocy. Można wieść satysfakcjonujące życie, w którym nie powstrzyma cię bezsilność – potrzebujesz tylko odpowiednich narzędzi. Zrób pierwszy krok już dziś.

Często zadawane pytania (FAQ)

Jaka jest koncepcja wyuczonej bezradności?

Wyuczona bezradność pojawia się po tym, jak osoba lub zwierzę został zmuszony do życia w warunkach, które były bolesne lub nieprzyjemne. Osoba będzie wtedy unikała podobnych warunków, nawet jeśli jest w stanie je teraz przezwyciężyć, ponieważ ma poczucie bezradności wobec określonych bodźców. W niektórych przypadkach mogą nie być w stanie uniknąć niepożądanych okoliczności, co oznacza, że jest mało prawdopodobne, aby w takich przypadkach wyeliminowano wyuczoną bezradność. Należy jednak pamiętać, że wyuczoną bezradność można odwrócić. Wiele osób, które doświadczają wyuczonej bezradności, przezwycięża ją poprzez doradztwo.

Jakie są przykłady wyuczonej bezradności?

Przykład wyuczonej bezradności, która mogła również przyczynić się do powstania teorii wyuczonej bezradności , to pies, który był maltretowany przez swojego właściciela, ale odmawia wyjścia, nawet jeśli brama lub drzwi są otwarte, aby mógł uciec. W tym przypadku pies nauczył się bezradnego zachowania i nie czuje, że może przezwyciężyć sytuację. Wyuczona bezradność u ludzi jest nieco inna, ale nadal polega na tym, że nie można uciec lub nie być w stanie uciec przed niepożądanymi bodźcami.

Jak naprawić wyuczoną bezradność?

Jeśli chcesz naprawić wyuczoną bezradność bezradności, należy rozważyć wizytę u lekarza psychiatrycznego. Prawdopodobnie będą mieli informacje dotyczące badań nad wyuczoną bezradnością i badań nad wyuczoną bezradnością, aby mogli nauczyć cię, jak zmienić swoje zachowania i przezwyciężyć wyuczoną bezradność. Może to być trudne lub zająć dużo czasu, ale jest możliwe. Złagodzenie wyuczonej bezradności jest możliwe i można to zrobić przy odpowiedniej pomocy. Wyuczona bezradność nie jest czymś, z czym musisz żyć do końca życia.

Kto badał wyuczoną bezradność?

Pojęcie wyuczonej bezradności badał Martin Seligman, a także Steven Maier. Wyuczoną bezradność odkryto, gdy spojrzeli na zachowania psów. Przeprowadzili wiele badań nad wyuczonymi zachowaniami i bezradnością, aby opracować model wyuczonej bezradności. Uważa się, że teoria wyuczonej bezradności u ludzi wynika z wyuczonych zachowań.Dobrą rzeczą jest to, że zachowań również można się oduczyć.

Jakie są 3 elementy wyuczonej bezradności?

Trzy elementy wyuczonej bezradności to przygodność, poznanie i zachowanie. Przypadkowość oznacza, że podmiot myśli, że istnieje związek między tym, co się dzieje, a sposobem, w jaki się zachowują. Poznanie oznacza, że są w stanie zrozumieć te relacje, a zachowanie odnosi się do działań, które skutkują odgadnięciem przygodności. Model wyuczonej bezradności podpowiada, że wszyscy trzej muszą być obecni. Te aspekty zostały zauważone, jeśli chodzi o wyuczoną bezradność u ludzi, ale mogą również pojawić się u zwierząt. Pamiętaj, że wyuczona bezradność jest nadal badana, a nawet gdy rozwiniesz wyuczoną bezradność, jesteś w stanie oduczyć się zachowań z nią związanych.

Czym jest przeciwieństwo wyuczonej bezradności?

Przeciwieństwem wyuczonej bezradności może być wyuczone mistrzostwo lub wyuczony optymizm. Innymi słowy, kiedy dowiesz się, że twoje działania mogą zmienić twoją sytuację i możesz przezwyciężyć bodźce, z którymi się spotykasz, co można również nazwać optymizmem. Łagodzenie wyuczonej bezradności może również wywoływać poczucie optymizmu. Pamiętaj, że możesz przezwyciężyć wyuczoną bezradność, kiedy jej doświadczasz. Jeśli zaczniesz rozwijać wyuczoną bezradność w konkretnej sytuacji, możesz również rozwinąć wyuczony optymizm dotyczący czegoś innego.

Jak przezwyciężyć wyuczoną bezradność?

Za każdym razem, gdy doświadczasz wyuczonej bezradności, możesz to odwrócić, jeśli chcesz to zrobić. Możesz pokonać wyuczoną bezradność, ale będziesz musiał nad tym popracować. Najlepszym sposobem przezwyciężenia wyuczonej bezradności jest współpraca z doradcą w celu rozwiązania problemów związanych z wyuczoną bezradnością. Mogą pomóc ci określić, jakiego uczucia bezsilności doświadczasz i jak możesz zmienić swoje wzorce myślowe. Wyuczona bezradność może rozwinąć się w długim lub krótkim okresie czasu, o czym należy pamiętać.

Czy wyuczonej bezradności można się oduczyć?

Tak, wyuczonej bezradności można oduczyć, ale to prawdopodobnie nie stanie się z dnia na dzień. Jeśli doświadczyłeś wyuczonej bezradności, prawdopodobnie nauczyłeś się tego zachowania przez dłuższy czas. Z czasem będziesz musiał oduczyć się tego zachowania. Najkorzystniejszym sposobem na to jest spotkanie z doradcą. Niektórzy ludzie rozwijają wyuczoną bezradność w krótkim czasie, podczas gdy inni są na nią narażeni przez dłuższy czas.

Jak wygląda wyuczona bezradność?

Wyuczona bezradność i depresja mogą wyglądają podobnie, zwłaszcza jeśli chodzi o wyuczoną bezradność u dzieci. Dzieci mogą wykazywać oznaki depresji i nie chcieć próbować nowych rzeczy lub podchodzić do nowych sytuacji, gdy doświadczają wyuczonej bezradności. Objawy wyuczonej bezradności u dzieci obejmują zwlekanie, frustrację, łatwe poddawanie się i niskie poczucie własnej wartości. Dzieci wciąż mogą przezwyciężyć wyuczoną bezradność, ale może to trochę potrwać. Kiedy dzieci doświadczają wyuczonej bezradności, należy zrobić wszystko, aby uzyskać pomoc, której potrzebują. Może to zmniejszyć wyuczone poczucie bezradności, a wspomniane objawy mogą z czasem ustąpić.

Dlaczego wyuczona bezradność jest nieetyczna?

Oryginalny eksperyment Martina Seligmana dotyczący wyuczonej bezradności był nieetyczny, ponieważ zasadniczo wymagał złego traktowania zwierząt. Podczas eksperymentu psy były zszokowane, co dziś byłoby nielegalne. Dzisiaj musielibyśmy znaleźć inny temat, aby przetestować model wyuczonej bezradności. Wyuczona bezradność również musiałaby zostać przetestowana w sposób etyczny dla ludzi i zwierząt. Niektórzy ludzie mogą czuć, że oryginalny eksperyment podważał bezradność jako teorię, ale od tamtej pory były inne eksperymenty, które testują wyuczoną bezradność. Bezradność u ludzi również jest nadal badana, więc wciąż uczymy się skutków i sposobów odwracania negatywnych objawów z nią związanych.

Co masz na myśli przez bezradność?

Bezradność , jeśli chodzi o wyuczoną bezradność, odnosi się do kogoś, kto nie jest w stanie sobie pomóc. Bezradność pojawia się, gdy ktoś czuje, że jest bezsilny w danej sytuacji i nie ma nadziei na jej pokonanie. Dobra wiadomość jest taka, że bezradność ludzi można pokonać i przepracować za pomocą terapii. Wyuczona bezradność to nie tylko coś, z czym musisz się zmagać. Jest dla ciebie nadzieja, jeśli doświadczasz wyuczonej beznadziejności.

Czy wyuczona bezradność jest warunkowaniem instrumentalnym?

Pojęcie wyuczonej bezradności zostało odkryte, gdy naukowcy badali warunkowanie klasyczne, ale stosowali techniki, które wykorzystywały warunkowanie instrumentalne. Warunkowanie instrumentalne to warunkowanie, które ma albo karę, albo nagrodę za zachowanie. Wyuczona bezradność wykorzystuje aspekty warunkowania instrumentalnego.Możesz to stwierdzić, patrząc na wyuczoną bezradność u dzieci i jak wyuczona bezradność charakteryzuje się poczuciem bezradności w odniesieniu do części ich życia lub określonych zachowań. Bezradność u ludzi może odnosić się do pewnego rodzaju warunkowania instrumentalnego.

Do czego może prowadzić wyuczona bezradność?

Istnieje możliwy związek, jeśli chodzi o wyuczoną bezradność w rozwoju depresji. Innymi słowy, wyuczona bezradność u ludzi może powodować u niektórych depresję, ponieważ mają poczucie, że zniknęła nadzieja i nie mają kontroli nad sytuacjami w swoim życiu. Różne skutki wyuczonej bezradności mogą prowadzić do depresji lub innych chorób psychicznych. Prowadzone są badania dotyczące depresji i bezradności u ludzi.

Kiedy odkryto wyuczoną bezradność?

Wyuczoną bezradność odkryto w 1967 roku, co oznacza, że ma ponad 50 lat. W wieku 50 lat przyjrzano się tej koncepcji, a bezradność przy 50 wglądach została omówiona w artykule w Przeglądzie Psychologicznym. Te spostrzeżenia sugerują, że poczucie bezradności prawdopodobnie ma wpływ na depresję. Przegląd wyuczonej bezradności w wieku 50 lat sugeruje również, że koncepcja wyuczonej bezradności może być stosowana w leczeniu depresji. Ten artykuł przedstawia również krytykę bezradności u ludzi, która może Cię zainteresować. Ta retrospekcja pozwala nam wiedzieć, że teoria wyuczonej bezradności jest nadal aktualna i tym, którzy doświadczają wyuczonej bezradności, można pomóc, ponieważ ta koncepcja jest stale badana. p>

Co to jest warunkowanie instrumentalne w psychologii?

Warunkowanie instrumentalne polega na uczeniu się zachowań poprzez system nagród i kar. W zależności od tego, czy zostaniesz nagrodzony, czy ukarany za określone zachowanie, twój umysł przyjmie założenia na podstawie wyniku. Jest to bardzo podobny sposób, w jaki działa wyuczona bezradność. Sugeruje to również, że wyuczone zachowanie odgrywa dużą rolę, jeśli chodzi o wyuczoną bezradność u ludzi. Model bezradności pokazuje, że gdy ktoś doświadcza wyuczonej bezradności, nie jest w stanie dostrzec żadnej nagrody za określone zachowania, a jedynie odnotowuje kary, które następnie prowadzą do całkowitego unikania. Osoby, które doświadczają wyuczonej bezradności, mogą mieć trudności z dostrzeganiem pozytywnych aspektów sytuacji.

Która sytuacja najlepiej opisuje zjawisko znane jako wyuczona bezradność?

Wyuczona bezradność u ludzi odnosi się do sytuacji gdzie ktoś musi znosić negatywne lub niepożądane bodźce i nie jest w stanie ich uniknąć. W niektórych przypadkach można tego uniknąć, ale nie dzieje się tak, ponieważ dana osoba pomyśli, że nie jest w stanie przezwyciężyć sytuacji. Wyuczona bezradność może prowadzić do depresji, a wyuczona bezradność u dzieci może prowadzić do problemów z samooceną. Wiele osób, które doświadczyły wyuczonej bezradności, będzie musiało skorzystać z terapii, aby uniknąć skutków wyuczonych zachowań. Wyuczoną bezradność można dostrzec u ludzi w każdym wieku.

Co to jest teoria beznadziejności?

Teoria beznadziejności obraca się wokół depresji i sugeruje, że objawy depresji pojawiają się, gdy ktoś czuje, że okoliczności, jakie napotykają w życiu, są negatywne lub niepożądane. Dzięki tej definicji możesz powiedzieć, jak beznadziejność może przyczynić się do wyuczonej bezradności. Wyuczona bezradność obejmuje także negatywne okoliczności, które uważa się za niemożliwe do przezwyciężenia. Kiedy osoba zaczyna doświadczać wyuczonej bezradności, może czuć się przygnębiona lub pokonana, co jest podobne do objawów obserwowanych w depresji.

Czy bezradność jest emocją?

Bezradność, która jest również znana jako wyuczona bezradność uważana jest za emocję. Wyuczona bezradność pojawia się z powodu negatywnych lub stresujących doświadczeń, przez które przechodzimy w naszym życiu. Niektórzy ludzie mogą być w stanie przezwyciężyć te rzeczy, podczas gdy u innych pojawią się problemy związane z wyuczoną bezradnością. Koncepcji wyuczonej bezradności można się szybko nauczyć lub rozwinięcie wyuczonej bezradności może zająć trochę czasu, w zależności od bodźców, jakie dano danej osobie. Oczywiście wyuczoną bezradność u ludzi można w wielu przypadkach leczyć i odwrócić. Jeśli czujesz, że wpływa na Ciebie wyuczona bezradność, ważne jest, aby uzyskać pomoc w wyeliminowaniu skutków.

Czego można się nauczyć bezradności w quizlecie z psychologii?

Definicja wyuczonej bezradności według quizlet to „Wyuczone uczucie lub przekonanie jednostki, że jest bezradna i nie może mieć żadnego wpływu na wydarzenia w ich życiu, więc rezygnuje z prób”. To jest dokładna reprezentacja wyuczonej bezradności. Kiedy doświadczasz wyuczonej bezradności, często czujesz, że nie ma powodu, abyś dalej próbował, więc możesz przestać próbować robić pewne rzeczy. Aby uzyskać dodatkowe informacje na temat wyuczonej bezradności, możesz chcieć odwołaj się do artykułu o ogólności wyuczonej bezradności u człowieka.Uogólnienie wyuczonej bezradności to badanie, które analizuje wyuczoną bezradność u ludzi.

Jak ograniczenia biologiczne wpływają na uczenie się?

Jest wiele sposobów, w jakie ograniczenia biologiczne wpływają na uczenie się. Na przykład pies nie będzie w stanie nauczyć się tego samego, czego może się nauczyć człowiek. Oczywiście jest to dość oczywiste. Dla każdego człowieka lub zwierzęcia korzystne jest nauczenie się rzeczy, które pomogą mu odnieść sukces i przetrwać. Wyuczona bezradność przeciwdziała temu trochę, zmuszając ludzi do unikania pewnych zachowań lub sytuacji. Zachowań związanych z wyuczoną bezradnością można się jednak oduczyć, więc jest to pozytywna strona.

Co to jest kształtowanie zachowania?

Kształtowanie zachowania idzie w parze z warunkowaniem instrumentalnym. Polega na wzmacnianiu zachowań, aż do osiągnięcia pożądanego zachowania. Jeśli zastanowisz się, jak wytresować psa do robienia sztuczek, zrozumiesz, jak wygląda kształtowanie zachowania. Jeśli niezdrowe zachowania są używane do nauki kształtowania zachowań, może to prowadzić do wyuczonej bezradności u ludzi. Bezradność człowieka to coś, co można odwrócić, ale może to wymagać dużo pracy, ponieważ wyuczona bezradność często wymaga czasu.

Czy depresja jest wyuczonym zachowaniem?

Istnieje teoria, która sugeruje, że depresja jest zachowaniem wyuczonym, chociaż nie każdy może się co do tego zgodzić. Jeśli to prawda, oznacza to, że możesz pokonać wyuczoną bezradność, jeśli chodzi o depresję. Innymi słowy, ponieważ prawdopodobnie istnieje związek między bezradnością w rozwoju depresji a objawami depresji, istnieje szansa, że można się tego nauczyć. Porozmawiaj z lekarzem o tej teorii, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na jej temat. Jeśli szukasz informacji na temat wyuczonej bezradności, możesz również znaleźć informacje na ten temat, które są przydatne do twoich celów. Wyuczona bezradność to temat, o którym wiele osób może nie wiedzieć, ale może być zainteresowany.

Czym jest wyuczona bezradność w sporcie?

Wyuczona bezradność w sporcie ma miejsce, gdy ktoś tak robi kiepsko w sporcie, o którym myślą, że nigdy nie będą w stanie grać lub odnieść w nim sukcesu. Na przykład, jeśli doświadczyłeś wyuczonej bezradności i próbowałeś wiele razy zanurzyć piłkę do koszykówki podczas gry w swojej drużynie, możesz pomyśleć, że nie ma sposobu, abyś kiedykolwiek był w stanie zanurzyć. Może to spowodować, że będziesz chciał zrezygnować z koszykówki lub sportu. Jednak dzięki praktyce i determinacji możesz zamiast tego rozwinąć wyuczone mistrzostwo, w którym możesz częściej zanurzać piłkę. Fakt ten sugeruje, że wyuczoną bezradność można odwrócić. Jeśli wyuczona bezradność wpływa na ciebie w ten sposób, próbuj dalej, ponieważ możesz być w stanie coś zmienić.

Jak oduczyć się złego zachowania?

Możesz oduczyć się złego zachowania, kiedy mówisz do psychologa, jak zmienić określone zachowania. Warto też spróbować ustalić, dlaczego wykazujesz określone zachowania. Jeśli rozwinąłeś wyuczone zachowania, które chcesz zmienić, jest to całkowicie możliwe. Badania nad wyuczonymi zachowaniami sugerują, że można się ich również oduczyć, więc nie traćcie nadziei, jeśli chodzi o lepsze zachowanie. Można odwrócić wyuczoną bezradność.

Przezwyciężanie bezradności

Najlepszym sposobem przezwyciężenia bezradności jest zidentyfikowanie źródła tych wzorców myślowych i nawyków. Wykwalifikowany doradca może być odpowiednim pomocnikiem, który przeprowadzi Cię przez ten proces. Omówienie swoich uczuć i myśli z profesjonalistą to potężny sposób na znalezienie znaczącej pomocy. Możesz wieść satysfakcjonujące życie, w którym bezradność cię nie powstrzyma – potrzebujesz tylko odpowiednich narzędzi. Zrób pierwszy krok już dziś.