Jak wspierać kogoś w ataku paniki

„Lęk lub napad paniki jest zwykle charakteryzowany jako epizod ostrego, intensywnego lęku, w którym występuje skrajny fizjologiczny i psychologiczny symptomy są doświadczane ”- mówi Nicky Lidbetter, dyrektor generalny Anxiety UK. „Często jest również opisywane jako nagły przypływ lub nagły wzrost intensywnego lęku”.

Niektóre osoby mogą regularnie doświadczać ataków paniki, jeśli mają zespół lęku napadowego lub niepokój wywołany przez określony problem lub sytuację, zwłaszcza jeśli czują się „uwięzieni”. Inni ludzie mogą mieć tylko jeden atak paniki, który wydaje się pochodzić znikąd. Nawet jeśli ktoś regularnie ma ataki paniki, nie oznacza to, że łatwiej mu będzie sobie z tym poradzić, chociaż może rozwinąć mechanizmy radzenia sobie.

Ataki paniki mogą wpływać na jednostki w każdym wiek i ludzie mogą doświadczyć ataku paniki w dowolnym momencie swojego życia ”, mówi Lidbetter.

Reagowanie na ataki paniki

Nawet jeśli nie samemu doświadczać ataków paniki, wiedza, jak wspierać kogoś, kto przez nie przechodzi, jest naprawdę cenna.

„Zrozumiałe jest, aby czuć się onieśmielony, jeśli jesteś z kimś, kto doświadcza ataku paniki – szczególnie jeśli wydaje się, że tak się dzieje nagle ”- mówi Stephen Buckley, Head of Information at Mind. „Może pomóc, jeśli delikatnie dasz im znać, że myślisz, że mogą mieć atak paniki i że jesteś przy nich. Staraj się zachować spokój i zachęć ich, aby usiedli w cichym miejscu, aż poczują się lepiej.”

Jednym z najlepszych sposobów, w jaki możesz pomóc, jest zachęcenie ich do powolnego i głębokiego oddychania. „Ważne jest, aby oddychać głęboko, aby zapewnić organizmowi wystarczającą ilość tlenu” – mówi Lidbetter. „Ale bardzo częstym objawem ataków paniki jest hiperwentylacja, która może skutkować dalszym uczuciem paniki. Biorąc długie, głębokie oddechy (zawsze upewniając się, że wydech jest dłuższy niż wdech), organizm otrzymuje potrzebny tlen i sprawia, że czujesz się spokojniejsza. ”

Istnieją pewne strategie, które możesz zastosować, aby to ułatwić. „Pomocne może być głośne odliczanie lub poproszenie ich, aby patrzyli, jak delikatnie unosisz rękę w górę iw dół. Zachęć ich do tupania w miejscu” – sugeruje Buckley. „Nigdy nie zachęcaj nikogo do oddychania papierową torbą podczas ataku paniki, ponieważ nie jest to zalecane i może być niebezpieczne”.

Podczas gdy Ty będziesz chciał zrobić wszystko, co w Twojej mocy, aby pomóc komuś, kto ma atak paniki, to nie znaczy, że powinieneś próbować zmuszać ich do czegokolwiek. Mogą czuć się zbyt przytłoczeni lub zmrożeni paniką, aby postępować zgodnie ze wskazówkami.

„Staraj się nie wywierać presji na przyjaciela lub członka rodziny, aby robił więcej, niż czuje się komfortowo w danym momencie” – mówi Buckley. „Ważne jest, aby być cierpliwym, słuchać ich życzeń i robić rzeczy w tempie, które im odpowiada”.

Po ataku paniki

Większość ataków paniki osiąga szczyt po dziesięciu minutach i kończy się po dwudziestu do trzydziestu minutach, chociaż u niektórych osób może trwać nawet kilka godzin. Po ataku paniki ktoś może czuć się zmęczony, zdenerwowany i roztrzęsiony.

„Zrozumiałe jest, aby pomóc im stawić czoła ich lękom lub znaleźć praktyczne rozwiązania, ale może to być bardzo trudne, jeśli czują, że „są zmuszani do podejmowania sytuacji, zanim poczują się gotowi” – mówi Buckley. „To może nawet pogorszyć ich niepokój”.

Długotrwałe wspieranie kogoś

W dłuższej perspektywie rozważanie rozwiązań jego lęku i wspieranie go zbadanie technik leczenia i zarządzania może być korzystne.

„Dowiedz się jak najwięcej o lęku, aby pomóc Ci zrozumieć, przez co przechodzi – czytanie osobistych doświadczeń, książek i stron informacyjnych może być pomocne, „mówi Buckley.

” Pamiętaj, że chociaż mogą istnieć wspólne cechy doświadczeń różnych ludzi, każdy jest inny. Możesz zapytać o ich doświadczenia, aby pomóc Ci zrozumieć, jak się czują i co możesz zrobić, aby pomóc. Możesz zapytać ich, jak lęk wpływa na ich codzienne życie i co je poprawia lub gorzej ”.

Możliwe, że istnieją pewne czynniki wyzwalające ich lęk lub ataki paniki, takie jak strach , pewne sytuacje lub zespół lęku napadowego. Świadomość tych czynników może pomóc im uniknąć reakcji lękowej lub zarządzać nią.

„Twój przyjaciel lub członek rodziny może już wiedzieć, w jaki sposób możesz ich wesprzeć.Pytając, czego potrzebują lub jak możesz pomóc, możesz wesprzeć ich, aby poczuli się bardziej kontrolowani ”- kontynuuje.

Być może opracowali własne strategie uspokajania lub radzenia sobie z paniką, takie jak słuchanie muzyka, medytacja lub pewne techniki oddychania. „Świadomość, że w pobliżu jest ktoś, kto wie, co zrobić, jeśli wpadnie w panikę, może pomóc im poczuć się bezpieczniej i spokojniej”.

Profesjonalista wsparcie

Oczywiście, jeśli zauważysz, że czyjś lęk staje się dla niego problemem, możesz zachęcić go do zwrócenia się o pomoc do lekarza rodzinnego lub terapeuty. Wykonanie tego pierwszego kroku może wydawać się mniej zniechęcające, gdy ktoś Cię wspiera.

„Możesz zaoferować pomoc w umówieniu wizyty u lekarza. Jeśli boją się wychodzić z domu, możesz zasugerować, aby zadzwonili do swojego lekarza rodzinnego, aby dowiedzieć się, czy będą robić wizyty domowe ”- mówi Buckley.

„ Możesz zaproponować, że pójdziesz z nimi na wizytę i zaczekasz w poczekalni. Możesz także pomóc im zaplanować, o czym chcieliby porozmawiać z lekarzem.

Istnieje wiele różnych technik, których ludzie używają do zmniejszania lęku i radzenia sobie z nim, w tym uważność, leki i terapia.

„Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może być bardzo skuteczna w pomaganiu w kontrolowaniu uczucia paniki i pomaganiu jednostce w odczuwaniu zdolności radzenia sobie z atakami paniki, kiedy się pojawią” – wyjaśnia Lidbetter. „CBT koncentruje się na tym, jak ludzie myślą i jak te myśli wpływają na uczucia i ostatecznie na zachowanie. Działa, aby umożliwić ludziom przejęcie kontroli nad negatywnymi emocjami i zmianę sposobu ich zachowania.”

CBT nie jest jedyne dostępne leczenie. „Pomóż im znaleźć różne opcje wsparcia, takie jak usługi społeczne lub rówieśnicze grupy wsparcia, takie jak te prowadzone przez Anxiety UK i No Panic”, mówi Buckley. usług lokalnych. ”

W Wielkiej Brytanii możesz samodzielnie skierować się do NHS na terapię przez rozmowę bez wizyty u lekarza rodzinnego.

Samoopieka

Łatwo jest stać się przytłoczonym, zmęczonym lub zaniepokojonym, jeśli martwisz się o przyjaciela lub członka rodziny i wspierasz go w ich stanie zdrowia psychicznego. Rozpoznawanie własnych potrzeb jest tak samo ważne jak rozpoznawanie innych.

„Pamiętaj, aby dbać o siebie” – mówi Buckley. „Czasami wsparcie kogoś z problemami ze zdrowiem psychicznym może być naprawdę trudne – ale pamiętaj, że nie jesteś sam. Ważne jest również dbanie o własne zdrowie psychiczne, aby mieć energię, czas i dystans, których potrzebujesz, aby być w stanie pomocy.

„Jeśli sam poczujesz się źle, nie będziesz w stanie zaoferować takiego wsparcia”, mówi. Porozmawiaj z osobą, którą wspierasz oraz z otaczającymi Cię osobami, aby wyrazić swoje obawy lub zmartwienia.

„Ustaw granice i nie przejmuj się zbytnio. Ważne jest, aby zdecydować, jakie są Twoje ograniczenia i ile czujesz się na siłach, aby pomóc. Jeśli możesz, podziel się swoją opiekuńczą rolą z innymi. Często łatwiej jest kogoś wspierać, jeśli „nie robisz tego sam”.