HPV i relacje – NCCC

Emocjonalne skutki radzenia sobie z HPV są często równie trudne jak aspekty medyczne i mogą być trudniejsze do rozwiązania. Może to być obszar, w którym czujesz się najbardziej bezbronny, a brak jasnych komunikatów doradczych może sprawić, że będzie to jeszcze bardziej stresujące, szczególnie w przypadku relacji międzyludzkich.

Regularnie otrzymujemy pytania o to, co powiedzieć obecnemu lub na przykład przyszły partner seksualny na temat HPV. Im lepiej jesteś poinformowany o HPV, tym łatwiej jest udzielić partnerom informacji potrzebnych do udzielenia odpowiedzi na typowe pytania. Skorzystaj z informacji w tej sekcji (i w innych miejscach w witrynie internetowej NCCC), aby zapewnić sobie solidną podstawę wiedzy.

Rozmowa z partnerem

Przed omówieniem spraw z partnerem pomyśl o zajęciu się dowolne z Twoich pytań lub problemów dotyczących HPV. Ma to pomóc w ustaleniu własnego poziomu komfortu i jest tam, gdzie wiedza naprawdę ma taką samą moc. Jednym z najważniejszych aspektów radzenia sobie z HPV i pomagania partnerom w zrozumieniu wirusa jest zdobywanie faktycznych informacji oraz unikanie mitów i szumu medycznego. Dobrym pomysłem może być również posiadanie zasobów, do których można skierować partnera, aby wiedzieć, że zwraca się on do wiarygodnych źródeł informacji. Oprócz stron internetowych NCCC, odwiedź naszą stronę Zasoby, aby uzyskać więcej witryn z informacjami o HPV. Podczas rozmowy z partnerem należy najpierw pamiętać, że posiadanie HPV nie oznacza, że zrobiłeś coś złego. Jak wspomniano powyżej, większość osób aktywnych seksualnie może w pewnym momencie zostać narażona na HPV, chociaż większość z nich nigdy nie ma widocznych objawów i pozostaje nieświadoma. Posiadanie wirusa HPV oznacza po prostu, że podobnie jak wielu innych, zostałeś narażony na zwykłego wirusa. Nie jest to refleksja nad Tobą, Twoim charakterem czy wartościami, a rozmowy z partnerami nie powinny być postrzegane jako „wyznanie” lub „przeprosiny”. Z nowym związkiem może być dobrze umawiać się na chwilę i pozwolić na rozwój innych aspektów związku, poza seksem, w miarę poznawania się i zbliżania do siebie.

Większość aktywnych seksualnie par ma wirusa HPV, dopóki nie uodpornimy się odpowiedź hamuje infekcję. Partnerzy, którzy są intymni seksualnie tylko ze sobą, prawdopodobnie nie będą przekazywać tego samego wirusa w tę iz powrotem. Kiedy infekcja HPV ustąpi, układ odpornościowy zapamięta ten typ HPV i zapobiegnie ponownemu wystąpieniu nowej infekcji tego samego typu HPV. Jednakże, ponieważ istnieje wiele różnych typów HPV, uodpornienie się na jeden typ HPV może nie uchronić Cię przed ponownym zarażeniem się HPV w przypadku narażenia na inny typ HPV.

Kluczowe kwestie do udostępnienia

• Typy HPV: istnieje ponad 100 typów HPV, z których około 30 jest związanych głównie ze skórą odbytu i narządów płciowych oraz przenoszeniem drogą płciową. Niektóre z tych typów mogą powodować brodawki narządów płciowych (HPV „niskiego ryzyka”), podczas gdy inne mogą powodować nieprawidłowe zmiany komórkowe, najczęściej szyjki macicy (HPV „wysokiego ryzyka”). Opóźnienie HPV: może trwać tygodnie, miesiące lub nawet lata po ekspozycji na HPV, zanim pojawią się objawy lub zostanie wykryty wirus. Dlatego zwykle niemożliwe jest ustalenie, kiedy lub od kogo można się zarazić HPV.
• Niedawna diagnoza HPV niekoniecznie oznacza, że ktoś był niewierny, nawet w długotrwałym związku obejmującym lata. Wpływ na zdrowie: medyczne ryzyko HPV narządów płciowych istnieje i nie powinno się go przeoczyć, ale kluczową kwestią jest to, że dla większości ludzi HPV jest nieszkodliwą infekcją, która nie powoduje widocznych objawów ani komplikacji zdrowotnych.
• Bardzo niewiele przypadków wirusa HPV „wysokiego ryzyka” prowadzi na przykład do raka szyjki macicy, głównie dlatego, że odpowiedź immunologiczna jest zwykle w stanie stłumić wirusa, zanim rak się rozwinie. W niektórych przypadkach HPV może powodować zmiany komórkowe utrzymujące się przez lata, a komórki mogą ostatecznie stać się rakowe, jeśli nie zostaną wykryte na czas. Jednak regularne badania przesiewowe (takie jak testy cytologiczne) mogą prawie zawsze wykryć nieprawidłowości, aby można je było leczyć w razie potrzeby, zanim wystąpi rak. Niektóre inne nowotwory związane z „wysokim ryzykiem „HPV obejmuje te z odbytu , penisa, pochwy i sromu. Te nowotwory nie są powszechne i są jednak bardzo rzadkie w krajach uprzemysłowionych.

Partnerzy testujący pod kątem HPV

Obecni partnerzy prawdopodobnie mają wspólny wirus HPV, ale może to być trudne udowodnić. Możliwości testowania w kierunku HPV są ograniczone, a większość przypadków nigdy nie jest diagnozowana. Na przykład testy na obecność wirusa HPV nie są specyficznymi badaniami przesiewowymi; są przeznaczone do wykrywania nieprawidłowych zmian komórkowych szyjki macicy. Testy DNA HPV nie są obecnie zatwierdzone do badania statusu infekcji. Testy HPV są zatwierdzone do użytku klinicznego u kobiet jako 1) kontrola z niejasnymi wynikami testu Pap lub 2) jako podstawowe badanie przesiewowe dla osób powyżej 30. roku życia. Badania przesiewowe u mężczyzn zwykle obejmują oględziny w celu wyszukania zmian (takich jak brodawki) . Niektórzy pracownicy służby zdrowia stosują mycie octem (ocet) jako środek do uwydatnienia zmian chorobowych, ale nie jest to specyficzny test na obecność wirusa HPV i może prowadzić do nadmiernej diagnozy.Większość przypadków HPV, niezależnie od płci, pozostaje niepotwierdzona klinicznie.

Przenoszenie wirusa HPV po leczeniu

Wiele pozostaje nieznanych na temat przenoszenia wirusa HPV, gdy objawy (zmiany takie jak brodawki lub zmiany komórkowe) nie są obecne, więc eksperci nie mogą w pełni odpowiedzieć na to pytanie. Jednak badania pokazują, że w większości przypadków zdrowy układ odpornościowy prawdopodobnie ostatecznie usunie lub stłumi HPV. Niektóre przypadki mogą utrzymywać się latami i skutkować nawracającymi zmianami, ale nie jest to normą. Najważniejsze jest to, że większość osób, u których wykryto DNA wirusa HPV narządów płciowych w badaniach naukowych, ostatecznie daje wynik negatywny, często w ciągu roku lub dwóch. Wielu badaczy i klinicystów uważa, że HPV „subkliniczny” (wirus może znajdować się w komórkach skóry, ale nie ma żadnych zmian chorobowych). prawdopodobieństwo przeniesienia jest mniejsze niż w przypadku wykrycia brodawek lub zmian w komórkach, prawdopodobnie z powodu zmniejszonej miana wirusa, a następnie uważa się, że uzasadnione jest stwierdzenie, że szanse na przeniesienie wirusa lata po ostatnim epizodzie klinicznym (w którym wykryto zmiany) będą rosły Nie jest to łatwe do udowodnienia, a brak solidnej odpowiedzi „tak lub nie” jest frustrujące. Mimo to wydaje się, że HPV nie zawsze będzie aktywny.