Historia cyfrowa (Polski)

Wersja do druku

Ustawa o neutralności z 1935 r.
Identyfikator historii cyfrowej 4057

Data: 1935

Adnotacja: Ustawa o neutralności z 1935 roku.

W latach 1935-1937 Kongres uchwalił trzy odrębne ustawy o neutralności, które nakładały embargo na sprzedaż broni stronom wojującym, zakazując amerykańskim statkom wchodzenie do stref wojennych i zabroniono im bycia uzbrojonymi, a Amerykanom zabroniono podróżowania na statkach wojujących. Oczywiście Kongres był zdecydowany nie powtarzać tego, co uważał za błędy, które pogrążyły Stany Zjednoczone w I wojnie światowej.

Dokument: „Ustawa o neutralności” z 31 sierpnia 1935 r., Wspólna rezolucja 49 stat. 1081; 22 U.S.C. 441 uwaga

Zapewnienie zakazu eksportu broni, amunicji i sprzętu wojennego do krajów wojujących; zakaz przewozu broni, amunicji i sprzętu wojennego statkami Stanów Zjednoczonych na użytek państw wojujących; do rejestracji i wydawania licencji osobom zaangażowanym w działalność związaną z produkcją, eksportem lub importem broni, amunicji lub narzędzi wojennych; oraz ograniczenie podróży obywateli amerykańskich na statkach wojujących podczas wojny.

Zgodnie z uchwałą Senatu i Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych zgromadzonych w Kongresie, że w momencie wybuchu lub w trakcie trwania wojny między dwoma lub więcej obcymi państwami, lub między dwoma lub więcej państwami, Prezydent ogłosi taki fakt, a następnie będzie niezgodny z prawem wywóz broni, amunicji lub narzędzi wojennych z dowolnego miejsca w Stanach Zjednoczonych lub posiadłości Stanów Zjednoczonych do dowolnego portu w tych walczących państwach lub do dowolnego portu neutralnego w celu przeładunku do lub na użytek kraju wojującego.

Prezydent, w drodze proklamacji, definitywnie wyliczy broń, amunicję lub narzędzia wojenne, których wywóz jest zabroniony przez niniejszą ustawę.

Prezydent może od czasu do czasu, w drodze proklamacji, rozszerzyć takie embargo na eksport broni, amunicji lub sprzętu wojennego do innych państw, jeśli i kiedy one mogą zaangażować się w taką wojnę.

Ktokolwiek, z naruszeniem któregokolwiek z postanowień niniejszej sekcji, będzie eksportował lub usiłował eksportować lub powodować eksport broni, amunicji lub narzędzi wojennych ze Stanów Zjednoczonych lub któregokolwiek z jego posiadanie podlega karze grzywny nie wyższej niż 10000 USD lub karze pozbawienia wolności na okres nie dłuższy niż pięć lat albo jedno i drugie, a mienie, statek lub pojazd je zawierający podlega przepisom ust. 1-8, włącznie, tytuł 6, rozdział 30 ustawy zatwierdzonej 15 czerwca 1917 r. (40 Stat. 223-225; USC, tytuł 22, patrz. 238-245).

W przypadku przepadku broni, amunicji lub narzędzi wojennych z powodu naruszenia niniejszej ustawy, sprzedaż publiczna lub prywatna nie jest wymagana; ale broń, amunicja lub narzędzia wojenne zostaną dostarczone Sekretarzowi Wojny w celu takiego użycia lub usunięcia, jakie zostanie zatwierdzone przez Prezydenta.

Jeżeli w orzeczeniu Prezydenta ustaną warunki, które spowodowały, że wygłosił on swoją proklamację, uchyla go, a postanowienia niniejszego Regulaminu przestają obowiązywać.

Z wyjątkiem ścigania popełnionego lub przepadku popełnionego przed 1 marca 1936 r., niniejsza sekcja i wszystkie proklamacje wydane na jej podstawie nie będą obowiązywać po 29 lutego 1936 r.

Sek. 2.

Że dla celów niniejszej ustawy: (a) termin „Zarząd” oznacza Krajową Radę Kontroli Uzbrojenia, która została niniejszym powołana w celu wykonywania postanowień niniejszej Ustawy. Rada składa się z Sekretarza Stanu, który jest przewodniczącym i funkcjonariuszem Rady; Sekretarz Skarbu; sekretarz wojny; Sekretarz Marynarki Wojennej; i Sekretarz Handlu. O ile niniejsza Ustawa lub inne przepisy nie stanowią inaczej, administrowanie niniejszą Ustawą należy do Departamentu Stanu; (b) Termin „Stany Zjednoczone” używany w sensie geograficznym obejmuje kilka stanów i terytoriów, wyspiarskie posiadłości Stanów Zjednoczonych (w tym Wyspy Filipińskie), Strefę Kanałów i Dystrykt Kolumbii; (c) Termin „osoba” obejmuje spółkę osobową, spółkę, stowarzyszenie lub korporację, a także osobę fizyczną.

W ciągu dziewięćdziesięciu dni od wejścia w życie niniejszej ustawy lub po pierwszym zaangażowaniu się w działalność gospodarczą, każda osoba zaangażowana w działalność związaną z produkcją, eksportem lub importem jakiejkolwiek broni, amunicji i narzędzi wojennych określone w niniejszej ustawie, jako eksporter, importer, producent lub sprzedawca, rejestruje u Sekretarza Stanu swoje nazwisko lub firmę, główne miejsce prowadzenia działalności i miejsca prowadzenia działalności w Stanach Zjednoczonych, a także listę broń, amunicję i narzędzia wojenne, które produkuje, importuje lub eksportuje.

Każda osoba zobowiązana do zarejestrowania się zgodnie z niniejszą sekcją powiadomi Sekretarza Stanu o wszelkich zmianach w broni, amunicji i sprzęcie wojennym, które eksportuje, importuje lub wytwarza; i po takim zawiadomieniu Sekretarz Stanu wyda takiej osobie bezpłatnie zmienione świadectwo rejestracji, które zachowa ważność do dnia wygaśnięcia oryginalnego certyfikatu. Każda osoba zobowiązana do rejestracji zgodnie z postanowieniami niniejszego punktu uiści opłatę rejestracyjną w wysokości 500 USD, a po otrzymaniu takiej opłaty Sekretarz Stanu wystawi zaświadczenie o rejestracji ważne przez pięć lat, z możliwością przedłużenia na kolejne okresy pięciu lat po zapłata za każde odnowienie opłaty w wysokości 500 USD.

Eksport lub próba wywozu ze Stanów Zjednoczonych jakiejkolwiek broni, amunicji lub narzędzi wojennych, o których mowa w niniejszej ustawie, do jakiegokolwiek innego kraju lub importowanie, będzie niezgodne z prawem, ani próbować importować do Stanów Zjednoczonych z jakiegokolwiek innego kraju jakiejkolwiek broni, amunicji lub narzędzi wojennych, o których mowa w niniejszej ustawie, bez uprzedniego uzyskania na to licencji.

Wszystkie osoby zobowiązane do rejestracji zgodnie z niniejszą sekcją będą przechowywać, pod warunkiem kontroli Zarządu, takie stałe rejestry produkcji na potrzeby eksportu, importu i eksportu broni, amunicji i narzędzi wojennych jako Zarząd przepisuje.

Licencje będą wydawane osobom, które dokonały rejestracji zgodnie z przewidzianymi przepisami, z wyjątkiem przypadków zezwoleń na wywóz lub przywóz, w przypadku których wywóz broni, amunicji lub narzędzi wojennych stanowiłby naruszenie niniejszej ustawy lub jakiegokolwiek innego prawa Stanów Zjednoczonych lub traktatu, którego stroną są Stany Zjednoczone, w którym to przypadku takie licencje nie będą wydawane.

Zarząd zwoływany jest przez Przewodniczącego i spotyka się przynajmniej raz w roku.

Żaden oficer, departament wykonawczy lub niezależna jednostka rządowa nie będzie kupował broni, amunicji ani narzędzi wojennych w imieniu Stanów Zjednoczonych od osoby, która nie zarejestrowała się pod przepisy ustawy.

Zarząd będzie przedstawiał Kongresowi roczne sprawozdanie, którego kopie zostaną rozesłane, podobnie jak inne raporty przekazywane Kongresowi. Takie sprawozdanie będzie zawierało takie informacje i dane zebrane przez Radę, które mogą być uznane za wartościowe przy rozstrzyganiu kwestii związanych z kontrolą handlu bronią, amunicją i narzędziami wojennymi. Powinien zawierać wykaz wszystkich osób, których rejestracja jest obowiązkowa na mocy przepisów ustawy oraz pełną informację o wydanych na jej podstawie licencjach.

Sekretarz Stanu ogłosi takie zasady i przepisy dotyczące wykonywania postanowień niniejszej sekcji, jakie uzna za niezbędne do wykonania jej postanowień.

Niniejszym upoważnia się Prezydenta do ogłaszania, na zalecenie Rady, od czasu do czasu, listy artykułów, które będą uważane za broń, amunicję i narzędzia wojenne w rozumieniu tego rozdziału.

Niniejsza sekcja wchodzi w życie dziewięćdziesiątego dnia od daty jej uchwalenia.

Sek. 3.

Ilekroć Prezydent wyda proklamację przewidzianą w ustępie 1 niniejszego Aktu, po tym czasie żaden statek amerykański nie będzie mógł przewozić broni, amunicji lub narzędzi wojennych do jakiegokolwiek portu kraje wojujące wymienione w takiej proklamacji jako będące w stanie wojny lub do dowolnego portu neutralnego w celu przeładunku do lub na użytek kraju wojującego.

Ktokolwiek, z naruszeniem postanowień niniejszej sekcji, podejmie, usiłuje zabrać lub upoważnić, wynająć lub nakłonić inną osobę do zabrania takiego statku przewożącego taki ładunek z portu lub spod jurysdykcji Stany Zjednoczone zostaną ukarane grzywną nie wyższą niż 10 000 USD lub pozbawieniem wolności na okres nie dłuższy niż pięć lat, albo obie te kary; ponadto taki statek, jego sprzęt, odzież, meble, wyposażenie oraz broń, amunicja i narzędzia wojenne znajdujące się na pokładzie przepadną Stanom Zjednoczonym.

Gdy Prezydent stwierdzi, że warunki, które spowodowały, że wygłosił swoją proklamację, ustały, odwołuje swoją proklamację, a postanowienia niniejszego paragrafu przestają obowiązywać.

Sek. 4.

Zawsze, gdy podczas jakiejkolwiek wojny, w której Stany Zjednoczone są neutralne, Prezydent lub jakakolwiek osoba „upoważniona przez niego do niniejszej Umowy” będzie miała powód, aby sądzić, że jakikolwiek statek, krajowy lub zagraniczny, wymagający zezwolenia lub nie, ma zamiar wynieść z portu w Stanach Zjednoczonych lub w jego posiadanie ludzi lub paliwo, broń, amunicję, narzędzia wojenne lub inne dostawy do jakiegokolwiek okrętu wojennego, okrętu przetargowego lub zaopatrzeniowego obcego narodu wojującego, ale dowody nie są uważane za wystarczające do uzasadnienia zakazu odpływania statku, jak przewidziano w sekcji 1 tytuł V, rozdział 30 ustawy zatwierdzonej 15 czerwca 1917 r. (40 Stat.); tytuł 18 ust.31), a jeśli w opinii Prezydenta takie działanie będzie służyć utrzymaniu pokoju między Stanami Zjednoczonymi a obcymi narodami, lub ochronie interesów handlowych Stanów Zjednoczonych i ich obywateli, lub promowaniu bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych Stanów Zjednoczonych, będzie on miał prawo i będzie obowiązkiem zażądać od właściciela, kapitana lub osoby dowodzącej nim, przed wyjściem z portu Stanów Zjednoczonych lub jakiegokolwiek ich mienia do portu zagranicznego, wydania związać się ze Stanami Zjednoczonymi, z wystarczającymi poręczeniami, w takiej wysokości, jaką uzna za stosowne, pod warunkiem, że statek nie dostarczy ludzi ani ładunku ani żadnej jego części żadnemu okrętowi wojennemu, okrętowi przetargowemu lub zaopatrzeniowemu strony wojującej oraz, jeśli Prezydent lub jakakolwiek osoba do tego upoważniona przez niego, stwierdzi, że statek, krajowy lub zagraniczny, znajdujący się w porcie Stanów Zjednoczonych lub jeden z jego posiadłości, uprzednio opuścił ten port podczas takiej wojny i dostarczył swój ładunek lub jakąkolwiek jego część na wojnę okręt wojenny, statek przetargowy lub zaopatrzeniowy państwa wojującego, może zakazać odpłynięcia takiego statku w czasie trwania wojny.

Sek. 5.

Zawsze, gdy podczas jakiejkolwiek wojny, w której Stany Zjednoczone są neutralne, Prezydent stwierdzi, że specjalne ograniczenia w korzystaniu z portów i wód terytorialnych Stanów Zjednoczonych lub ich posiadłości przez okręty podwodne obcego narodu będą służyły utrzymaniu pokoju między Stanami Zjednoczonymi a obcymi narodami, ochronie interesów handlowych Stanów Zjednoczonych i ich obywateli lub zapewnieniu bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych, i ogłosi to, że będzie wówczas bezprawne wchodzenie takiej łodzi podwodnej do portu lub na wody terytorialne Stanów Zjednoczonych lub na jego własność, albo opuszczanie stamtąd, z wyjątkiem warunków i ograniczeń określonych przez Prezydenta. Gdy w jego orzeczeniu ustaną warunki, które spowodowały, że wygłosił on swoją proklamację, odwołuje on swoją proklamację, a postanowienia niniejszego ustępu przestają obowiązywać.

Sek. 6.

Ilekroć w czasie jakiejkolwiek wojny, w której Stany Zjednoczone są neutralne, Prezydent uzna, że utrzymanie pokoju między Stanami Zjednoczonymi a obcymi narodami lub ochrona życia obywateli Stanów Zjednoczonych Stany Zjednoczone lub ochrona interesów handlowych Stanów Zjednoczonych i ich obywateli lub bezpieczeństwo Stanów Zjednoczonych wymaga, aby obywatele amerykańscy powstrzymali się od podróżowania jako pasażerowie na statkach jakiegokolwiek kraju wojującego, tak ogłosi, a następnie żaden obywatel Stanów Zjednoczonych nie może podróżować na jakimkolwiek statku państwa wojującego, chyba że na własne ryzyko, chyba że zgodnie z zasadami i przepisami, które zarządzi Prezydent: pod warunkiem jednak, że postanowienia niniejszej sekcji nie będą miały zastosowania do obywatel podróżujący na statku strony wojującej, którego podróż rozpoczęła się przed datą ogłoszenia przez Prezydenta i który nie miał możliwości przerwania podróży po tej dacie: i za ponadto, że nie będą one miały zastosowania w ciągu dziewięćdziesięciu dni od daty ogłoszenia przez Prezydenta obywatelstwa powracającego z obcego kraju do Stanów Zjednoczonych lub do jakiegokolwiek ich mienia. Gdy w ocenie Prezydenta ustały przesłanki, które spowodowały, że wystąpił on z proklamacją, odwołuje on swoją proklamację, a postanowienia niniejszego paragrafu przestają obowiązywać.

Ust. 7.

W każdym przypadku naruszenia któregokolwiek z postanowień niniejszej ustawy, w którym nie przewidziano określonej kary, taki naruszający lub naruszający, po skazaniu, zostanie ukarany grzywną nie wyższą niż 10000 USD lub pozbawieniem wolności więcej niż pięć lat lub jedno i drugie.

Punkt 8.

Jeżeli którekolwiek z postanowień niniejszej ustawy lub ich zastosowanie do jakiejkolwiek osoby lub okoliczności zostanie uznane za nieważne, pozostała część Ustawy i zastosowanie takiego postanowienia do innych osób lub okoliczności nie będzie miało wpływu na to.

Sek. 9.

Kwota 25 000 USD jest niniejszym upoważniona do przeznaczone, z wszelkich pieniędzy Skarbu Państwa, które nie zostały przeznaczone w inny sposób, do wydania przez Sekretarza Stanu w ramach wykonywania niniejszej ustawy.

Zatwierdzony, 31 sierpnia, 1935.

http://www.mtholyoke.edu/acad/intrel/interwar/neutralityact.htm

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *