Hipohidrosis (Polski)

Możliwości leczenia hipohidrosis i anhidrosis są ograniczone. Osoby z hipohydrozą powinny unikać leków, które mogą pogorszyć stan (patrz przyczyny leków). Powinni ograniczać czynności, które podnoszą podstawową temperaturę ciała, a jeśli mają być wykonywane ćwiczenia, należy je nadzorować i wykonywać w chłodnym, osłoniętym i dobrze wentylowanym miejscu. W przypadkach, gdy przyczyna jest znana, leczenie powinno być ukierunkowane na pierwotną patologię. W chorobach autoimmunologicznych, takich jak zespół Sjögrena i twardzina układowa, leczenie choroby podstawowej lekami immunosupresyjnymi może prowadzić do poprawy hipohydrozy. W chorobach neurologicznych pierwotna patologia jest często nieodwracalna. W takich przypadkach podstawą leczenia jest zapobieganie dalszym uszkodzeniom neurologicznym, takim jak dobra kontrola glikemii w cukrzycy. W nabytej anhydrozy uogólnionej w niektórych przypadkach można zaobserwować spontaniczną remisję. Zgłoszono liczne przypadki skutecznej odpowiedzi na ogólnoustrojowe kortykosteroidy. Chociaż nie ustalono optymalnej dawki i reżimu, odnotowano, że metyloprednizolon podawany pulsacyjnie (do 1000 mg / dzień) ma dobry efekt.