Healthdirect Bezpłatne australijskie porady zdrowotne, na które można liczyć. (Polski)

Osoba z zaburzeniem osobowości unikającej będzie wyglądać na nieśmiałą i nieśmiałą. Mogą unikać ludzi, ponieważ czują się nieodpowiedni, nawet jeśli potajemnie chcą mieć towarzystwo. Są bardzo wrażliwi na negatywne oceny innych.

Objawy osobowości unikowej

Osoby z osobowością unikającą często:

• czują się bardzo gorsi
• martwisz się, że zostaniesz odrzucony
• unikaj sytuacji w pracy wymagających kontaktu z innymi z powodu strachu przed krytyką, dezaprobatą lub odrzuceniem
• nie chcą się angażować ludzie, chyba że są pewni, że będą lubiani
• powstrzymują się od intymnych związków, ponieważ boją się, że zostaną zawstydzeni lub wyśmiewani.
• zaczynają być zaabsorbowani krytyką lub odrzuceniem w sytuacjach społecznych. > są zahamowani podczas poznawania nowych ludzi, ponieważ czują się nieodpowiedni
• postrzegają siebie jako nieodpowiednie społecznie, osobiście nieatrakcyjne lub gorsze od innych
• niechętnie podejmują osobiste ryzyko lub angażują się nowe czynności, ponieważ mogą się zawstydzić

Wiele osób ma niektóre z tych cech, ale nadal jest w stanie normalnie funkcjonować y i nie masz zaburzeń osobowości. Zaburzenie osobowości to długotrwały wzorzec zachowań, myślenia i emocji, który powoduje stres i utrudnia funkcjonowanie w życiu codziennym. Osobom z zaburzeniami osobowości trudno jest zmienić swoje zachowanie lub przystosować się do różnych sytuacji. Mogą mieć problemy z nawiązywaniem pozytywnych relacji z innymi lub utrzymaniem pracy.

Co powoduje zaburzenia osobowości unikającej?

Przyczyna nie jest do końca znana. Niektóre osoby z osobowością unikającą pochodzą z rodzin, w których zaburzenia osobowości są powszechne. Inni mieli dzieciństwo, które wiązało się z wykorzystywaniem, traumą lub zaniedbaniem. Niektórzy pochodzą z normalnych i szczęśliwych rodzin.

Diagnoza osobowości unikającej

Diagnozę osobowości unikającej najlepiej postawić przez psychiatrę lub psychologa klinicznego, który z czasem poznaje daną osobę.

Leczenie osobowości unikającej

Główną formą leczenia osobowości unikającej jest długoterminowa terapia psychologiczna, taka jak terapia psychodynamiczna i terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Stosowana jest również terapia interpersonalna (IPT).

Niektóre osoby z osobowością unikającą mają inne problemy, takie jak lęk i depresja. Te również będą wymagały leczenia.