Erinnyes (Polski)

Erynie były trzema boginiami żeńskimi, szukającymi zemsty na każdym, kto złożył fałszywą przysięgę lub dopuścił się zła działać. Ich rzymskimi odpowiednikami były Furie lub Dirae. Zostały stworzone, gdy Tytan Uran został wykastrowany przez jego syna Cronusa, a jego genitalia wrzucono do morza; krople krwi, które spadły na Gaję (ziemię) stworzyły Erynie i Meliee, podczas gdy z morskiej piany wyłoniła się Afrodyta.

Liczba erynii jest nieznana i jest bardzo zmienna; jednak najbardziej znane są trzy; Alecto (nieustanny), Megaera (niechętny) i Tisiphone (mściwe zniszczenie). Rola Erynii polegała na zwodzeniu każdego, kto popełnił zbrodnie lub pychę (zuchwałość wobec bogów).

Jednym z najbardziej znanych przykładów literackich, w których Erynieowie odegrali główną rolę, jest trylogia Ajschylosa Oresteia; w nim Orestis, syn Agamemnona i Klitajmestry, zabija swoją matkę, która zabiła jej męża za poświęcenie ich córki Ifigeneii. , ma udać się do Aten i poprosić boginię Atenę o proces. Podczas procesu Erynie występują jako oskarżyciele Orestisa, twierdząc, że należy przelać więcej krwi. Głosy ławy przysięgłych są równo podzielone i Atena decyduje się uniewinnić Orestisa. Erynie grożą odtąd dręczeniem wszystkich Ateńczyków, ale Atena, używając mieszanki przekupstwa i gróźb, zmienia zdanie. Zamiast tego Erynie stają się Semnai (czcigodnymi) i zamiast zemsty stają się obrońcami sprawiedliwości.