Ekspander objętości
Istnieją dwa główne typy rozszerzaczy objętości: krystaloidy i koloidy. Krystaloidy to wodne roztwory soli mineralnych lub innych cząsteczek rozpuszczalnych w wodzie. Koloidy zawierają większe nierozpuszczalne cząsteczki, takie jak żelatyna; sama krew jest koloidem. Nie ma dowodów na to, że koloidy są lepsze niż krystaloidy u osób po urazach, oparzeniach lub operacjach. Koloidy są droższe niż krystaloidy. W związku z tym koloidy nie są zalecane do zwiększania objętości w tych ustawieniach.
CrystalloidsEdit
Najczęściej stosowanym płynem krystaloidalnym jest normalna sól fizjologiczna, roztwór chlorku sodu o stężeniu 0,9%, który jest zbliżone do stężenia we krwi (izotoniczne). Mleczan Ringera lub octan Ringera to kolejny izotoniczny roztwór często stosowany do uzupełniania dużych objętości płynów. Wybór płynów może również zależeć od właściwości chemicznych podawanych leków.
Sól fizjologicznaEdit
Sól fizjologiczna ( NS) to powszechnie stosowany termin określający roztwór 0,9% wag./obj. NaCl, około 300 mOsm / l. Rzadziej to rozwiązanie jest nazywane solanką fizjologiczną lub izotoniczną solanką, z których żadna nie jest technicznie dokładna. NS jest często stosowany w kroplówkach dożylnych (IV) u pacjentów, którzy nie mogą przyjmować płynów doustnie i u których rozwinęło się odwodnienie lub hipowolemia lub istnieje ryzyko ich wystąpienia. NS jest zazwyczaj pierwszym płynem stosowanym, gdy hipowolemia jest na tyle ciężka, że zagraża prawidłowemu krążeniu krwi, i od dawna uważa się, że jest to najbezpieczniejszy płyn do szybkiego podania w dużych ilościach. Jednak obecnie wiadomo, że szybki wlew NS może powodować kwasicę metaboliczną.
Roztwór RingeraEdytuj
Roztwór Ringera z mleczanem zawiera 28 mmol / l mleczanu, 4 mmol / l K + i 1,5 mmol / L Ca2 +. Jest bardzo podobny – choć nie identyczny – do roztworu Hartmanna, którego stężenia jonów nieznacznie się różnią.
1/3 NS 2 / 3D5Edit
2/3 1/3 nie jest już zalecany jako podtrzymujący płyn dożylny u dzieci, ponieważ jest hipotoniczny i preferowane są płyny izotoniczne.
Glukoza (dekstroza) Edytuj
Dożylne roztwory cukru, takie jak te zawierające glukozę (zwane także dekstrozą), mają tę zaletę, że dostarczają pewnej ilości energii, a tym samym mogą dostarczać całości lub części składnika energetycznego żywienia pozajelitowego.
Typy glukozy / dekstrozy obejmują:
Tabela porównawczaEdit
| Rozwiązanie | Zmiana w ECF | Zmiana w ICF |
|---|---|---|
| D5W | 333 ml | 667 ml |
| 2/3 D5W & 1/3 NS | 556 ml | 444 m L |
| Pół-normalna sól fizjologiczna | 667 ml | 333 ml |
| Normalna sól fizjologiczna | 1000 ml | 0 ml |
| Mleczan Ringera | 900 ml | 100 ml |
ColloidsEdit
Koloidy zachowują wysokie koloidalne ciśnienie osmotyczne we krwi, z drugiej strony parametr ten jest obniżany przez krystaloidy w wyniku hemodylucji. Dlatego powinny teoretycznie preferencyjnie zwiększać objętość wewnątrznaczyniową, podczas gdy krystaloidy zwiększają również objętość śródmiąższową i wewnątrzkomórkową. Jednak nie ma dowodów na to, że powoduje to mniejszą śmiertelność niż krystaloidy. Inną różnicą jest to, że ogólnie krystaloidy są znacznie tańsze niż koloidy. Typowe koloidy stosowane w medycynie obejmują albuminy i świeżo mrożone osocze.
HydroksyetyloskrobiaEdit
Hydroksyetyloskrobia (HES / HAES, często nazwy handlowe: Hespan, Voluven) budzi kontrowersje. Jego stosowanie u osób bardzo chorych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zgonu i chorobami nerek. Dlatego HES / HAES nie jest zalecany u osób ze znanymi stanami zapalnymi, takimi jak niewydolność nerek.
GelofusineEdit
Gelofusine to objętość koloidalna ekspander, który może być stosowany jako uzupełnienie osocza krwi w przypadku utraty znacznej ilości krwi w wyniku skrajnego krwotoku, urazu, odwodnienia lub podobnego zdarzenia. Jest to dożylny koloid, który zachowuje się podobnie jak krew wypełniona albuminami. W rezultacie powoduje wzrost objętości krwi, przepływu krwi, rzutu serca i transportu tlenu.