Efekt Hawthorne

Co to jest efekt Hawthorne?

Efekt Hawthornea to skłonność ludzi, którzy są przedmiotem badań eksperymentalnych, do zmiany lub poprawy ocenianego zachowania tylko dlatego, że jest badane, a nie z powodu zmian parametrów eksperymentu lub bodźca.

Jak działa efekt Hawthorne

Efekt Hawthorne odnosi się do faktu, że ludzie będą modyfikować swoje zachowanie tylko dlatego, że są obserwowani. Efekt bierze swoją nazwę od jednego z najsłynniejszych eksperymentów w historii przemysłu, które miały miejsce w fabryce Western Electric na przedmieściach Chicago w Hawthorne pod koniec lat 20. i 30. XX wieku.

Jednak , późniejsza analiza efektu przeprowadzona przez ekonomistów z University of Chicago w 2009 roku wykazała, że pierwotne wyniki były prawdopodobnie zawyżone.

Eksperymenty Hawthorne zostały pierwotnie zaprojektowane przez National Research Council w celu zbadania wpływ oświetlenia hali produkcyjnej na produktywność pracowników w fabryce części telefonicznych w Hawthorne. Jednak naukowcy byli zdumieni, gdy odkryli, że produktywność wzrosła, nie tylko wtedy, gdy poprawiono oświetlenie, ale także wtedy, gdy oświetlenie zostało zmniejszone. Wydajność poprawiała się za każdym razem, gdy wprowadzano zmiany w innych zmiennych, takich jak godziny pracy i przerwy na odpoczynek.

Naukowcy doszli do wniosku, że zmiany warunków pracy nie miały wpływu na produktywność pracowników, ale raczej faktem, że ktoś był na tyle zaniepokojony warunkami pracy, że przeprowadził na nim eksperyment.

Efekt Hawthornea i nowoczesne badania

Badania często opiera się na ludziach. W takich przypadkach efekt Hawthornea jest nieodłącznym błędem, który naukowcy muszą wziąć pod uwagę podczas badania swoich odkryć. Chociaż określenie, w jaki sposób świadomość badanego badania może wpłynąć na jego zachowanie, może być trudne, badacze powinni jednak starać się być uważnym na to zjawisko i odpowiednio się do niego dostosowywać.

Chociaż nie ma powszechnie uzgodnionej metodologii osiągnięcia tego celu, doświadczenie i żywe skupienie uwagi na sytuacji może pomóc naukowcom zapobiec nadszarpnięciu ich wyników przez ten efekt.

Efekt Hawthornea w praktyce

Jako przykład efektu Hawthornea weźmy pod uwagę badanie z 1978 roku przeprowadzone w celu ustalenia, czy neurostymulatory móżdżku mogą zmniejszać dysfunkcje motoryczne u młodych osób z porażeniem mózgowym. Obiektywne testy ujawniły, że pacjenci biorący udział w badaniu twierdzili, że ich dysfunkcje motoryczne zmniejszyły się i zaakceptowali leczenie. Ale ta informacja zwrotna od pacjentów przeciwstawiła się analizie ilościowej, która wykazała, że nastąpiła niewielka poprawa funkcji motorycznych.

Rzeczywiście, zwiększona interakcja człowieka z lekarzami, pielęgniarkami, terapeutami i innym personelem medycznym podczas tych prób miał pozytywny psychologiczny wpływ na pacjentów, co w konsekwencji sprzyjało ich złudzeniu o fizycznej poprawie ich stanu. Analizując wyniki, naukowcy doszli do wniosku, że efekt Hawthornea negatywnie wpłynął na dane, ponieważ nie było dowodów na to, że neurostymulatory móżdżku były mierzalnie skuteczne.