Dyplomacja dolarowa, 1909–1913
W latach 1909–1913 prezydent William Howard Taft i sekretarz stanu Philander C. Knox prowadzili politykę zagraniczną określaną jako „ dyplomacja dolarowa. ”
Taft podzielił pogląd Knox, korporacji prawnik, który założył gigantyczny konglomerat US Steel, że celem dyplomacji było zapewnienie stabilności i porządku za granicą, który najlepiej promowałby amerykańskie interesy handlowe. Knox uważał, że celem dyplomacji jest nie tylko poprawa możliwości finansowych, ale także wykorzystanie prywatnych kapitał na dalsze interesy USA za granicą. „Dyplomacja dolarowa” była widoczna w szeroko zakrojonych interwencjach USA na Karaibach i Ameryce Środkowej, zwłaszcza w działaniach podjętych w celu ochrony amerykańskich interesów finansowych w regionie. W Chinach Knox zapewnił wejście amerykańskiego konglomeratu bankowego, na czele którego stoi J.P. Morgan, do finansowanego przez UE konsorcjum finansującego budowę linii kolejowej z Huguang do Kantonu. Pomimo sukcesów „dyplomacja dolarowa” nie zdołała przeciwdziałać niestabilności gospodarczej i fali rewolucji w takich miejscach jak Meksyk, Dominikana, Nikaragua i Chiny.