Dolomit: minerał, który nie powinien istnieć – naukowcom nigdy nie udało się wytworzyć dolomitu w sposób, w jaki minerał tworzy się naturalnie. tajemnica jego pochodzenia pozostaje

Julian Fowles

Dwieście lat temu francuski przyrodnik Deodat de Dolomieu jako pierwszy
opisał skałę osadową, tworzy grupę gór w północnych
włoskich. Szare, porowate i często pełne skamieniałości, ten typ skały nigdy wcześniej nie był odróżniany od wapienia, do którego jest tak bardzo podobny. Obecnie zarówno skała, jak i minerał z którego jest zrobiony, na pamiątkę jego i samych gór nosi nazwę dolomitów rn tyrol – są obecnie znane jako Dolomity. Ale chociaż dolomit jest stosunkowo łatwy do zidentyfikowania, jego pochodzenie jest mniej oczywiste. Od 200 lat geolodzy wypróbowywali wszystkie dostępne im narzędzia, aby odkryć, w jaki sposób formuje się ten tajemniczy minerał.
Badania terenowe, eksperymenty i teoria nie zdołały dostarczyć
istotnego dowodu definiującego warunki w którym tworzy się dolomit.
Od opisu Dolomieu w 1791 r. literatura naukowa została zaśmiecona porzuconymi modelami formowania dolomitu. Nawet dzisiaj geolodzy debatują nad „problemem dolomitu”.

Dolomit, czyli węglan wapniowo-magnezowy, CaMg (CO3) 2, jest powszechnie występującym minerałem, zwykle występującym w wapieniu (węglanie wapnia) i innych skałach osadowych. Od dawna wiadomo, że są tam złoża minerałów ołowiu, cynku i siarczku srebra; w ciągu ostatnich 50 lat nabiera coraz większego znaczenia zarówno jako skała źródłowa, jak i zbiornikowa węglowodorów. Około 80% rezerw ropy naftowej i gazu, które można wydobyć ze złóż węglanowych w Ameryce Północnej, znajduje się w dolomicie. Poszukiwanie węglowodorów spowodowało duże zainteresowanie ich powstawaniem.

W ciągu 200 lat od odkrycia Dolomieu pochodzenie dolomitu
stało się wielopłaszczyznowym problemem. Powstaje podstawowa zagadka…