Czy oposy przenoszą wściekliznę?

Szkoda biednego oposa. Często oczerniany torbacz absolutnie cierpi z powodu problemu z wizerunkiem, często jest postrzegany bardziej jako gigantyczny, brudny szczur drapieżny, a nie urocze dzikie zwierzę. Niezależnie od tego, czy je lubisz, czy nienawidzisz, jedyny torbacz w Ameryce Północnej ma zestaw specjalnych cech, które mogą Cię bardziej zniechęcić lub postawić na boku oposa.

Wyobraź sobie to… Twoja latarka migocze w całym lśni jak opos i słyszysz jego klasyczny syk, gdy szczerzy zęby. To naturalne, że zastanawiamy się, jaka mikstura choroby bulgocze w tych ustach! Jeśli rzeczywiście kiedykolwiek byłeś w takiej sytuacji, to jest artykuł dla Ciebie.

Czy oposy przenoszą wściekliznę tak jak inne gryzonie? Dowiedzmy się.

Zabawa w oposa

Oposy zwykle nie są agresywne, więc możesz pomóc im w drodze, delikatnie popychając je miotłą. Ale ludzie często błędnie interpretują swoje syczenie z otwartymi ustami i ślinienie się jako oznakę wścieklizny. Jest to jednak tylko blefowanie, którego oposy używają jako systemu obronnego. W rzeczywistości bardzo rzadko zdarza się, by opos kiedykolwiek chorował na wściekliznę.

Tutaj przedstawiamy, jak opos żyje na wolności, aby uzyskać wyraźniejsze zdjęcie profilu przenoszącego choroby. Definiowany przede wszystkim jako typ przejściowy, oposy nigdy nie pozostają w jednym miejscu zbyt długo. Zazwyczaj te zwierzęta rozwijają jaskinię i żyją w jednym określonym obszarze nie dłużej niż 6 miesięcy.

Dlaczego brak trwałości? Cóż, może to wynikać z ich nieśmiałej natury; oposy są samotne i zamknięte w sobie. Za każdym razem, gdy ich nory zostaną zakłócone przez inne zwierzęta lub ludzi, może to oznaczać, że nadszedł czas, aby odejść. Jak szopy, zjadają wszystko, co tylko uda im się owinąć łapami. Oznacza to, że w niektórych przypadkach skubią inne zwierzę, które może przynieść własny zestaw chorób. Niezależnie od tego, czy choroby przenoszą się na oposa, jest to gra losowa, można jednak bezpiecznie założyć, że spożywanie brudnej, często rozkładającej się materii powoduje dość nieprzyjemne wewnętrzne skutki uboczne.

Podczas gdy krótkotrwały dom był ugruntowane oposy ulegają nieśmiałym i powściągliwym skłonnościom. Mają tendencję do ukrywania się przed światem zewnętrznym i spędzania tygodni lub miesięcy w bunkrach, które sami wyprodukowali, wychowując swoje potomstwo. Ten szczególny wzorzec zachowania nieumyślnie zabezpiecza oposy przed szeregiem chorób, na które w innym przypadku zapadałyby na zewnątrz.

Niemniej jednak jest to tylko mechanizm obronny! Korzystając z tej strategii zastraszania, wiele dużych drapieżników (w tym ludzi) ma tendencję do wycofywania się, pozostawiając oposy ich cennej prywatności. Czy jednak faktycznie przynoszą wściekliznę? A może inne choroby? Czy te zjadacze śmieci mają pasożyty? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć!

Są zimne jak lód

Oposy mają zaskakująco niską temperaturę ciała.

Dlaczego to ma znaczenie? Chociaż nie zostało to wykazane, wielu naukowców zakłada i zgadza się, że ten niski poziom temperatury ciała rzuca nieco światła na coś tajemniczego: niezwykłą odporność oposa na wściekliznę. Opos może być nosicielem wścieklizny, ale według Towarzystwa Opossum w Stanach Zjednoczonych szanse są niewielkie.

Ekspert w dziedzinie dzikiej przyrody Jody Lutz ma oposa pełzającego po całej niej, gdy mówi o tym, jak rzadko to zwierzęta te przenoszą wściekliznę! Oposy są rozumiane jako główni dostarczyciele choroby odzwierzęcej zwanej leptospirozą, która jest infekcją bakteryjną, która zaczyna się od zwykłej grypy.

Przeniesienie leptospirozy następuje głównie poprzez mocz i kał oposa w gleba. Kiedy zwierzęta i ludzie mają niestrzeżony kontakt z brudem (na przykład: jeśli Twoje zwierzę pije nieczystą wodę gruntową lub nie czyści wystarczająco dobrze swoich produktów hodowanych w domu), możesz narazić się na ryzyko przeniesienia. Ze względu na ich skłonność do nurkowania na śmieci, oposy są zwykle atakowane przez pasożyty.

Większość tych pasożytów jest po prostu nieco irytująca dla ludzi, powodując szczypanie i ukąszenia stóp i kostek. Niemniej jednak kleszcze są punktem odstającym na liście, ponieważ przynoszą chorobę z Lyme, która jest śmiertelna, jeśli nie jest leczona. Oto kilka wspaniałych wiadomości: pomimo faktu, że oposy zarówno zjadają, jak i żywią kleszcze jako pasożyty, nie ma dowodów na to, że mogą zarazić się chorobą z Lyme lub przenosić ją.

Chociaż te zwierzęta są nosicielami silnej infekcji bakteryjnej, jedyna sposób ich wysłania polega na bezpośrednim kontakcie z glebą, w której faktycznie wydaliły się odpady. Stosując procedury zapobiegawcze w celu ochrony siebie i swoich zwierząt domowych przed zagrożeniami środowiskowymi, będziesz w stanie szybko zapobiec wszelkim możliwym przeniesieniom leptospirozy.

Pomimo krótkiej średniej długości życia, zwierzęta te są trudne w porównaniu z naturalną presją i nie musisz się martwić, że przeniosą jakiekolwiek choroby na Ciebie, Twoje gospodarstwo domowe lub Twoje zwierzęta domowe.

Są w większości bezpieczni, ale nadal nie chcesz ich w swoim domu

Jeśli niedawno natknąłeś się na oposa, częściej określane jako opos, wścieklizna może być na myśli. Polowanie na wszystko, od węży po myszy, a nawet jedzenie śmieci drogowych brzmi jak przepis na katastrofę. A kto mógłby zapomnieć o ich nieprzyjemnym wyglądzie? Z grubymi włosami, małymi ciemnymi oczami spiczastymi różowymi pyskami i ogonami przypominającymi szczury, nie są one najbardziej sympatycznymi stworzeniami, jakie można spotkać na wolności.

Każdy ssak może zachorować na wściekliznę, jednak jest to niezwykle rzadkie dla oposa. Uważa się, że ich niska temperatura ciała może utrudniać infekcję i utrudniać jej przetrwanie. Chociaż każdego roku istnieje kilka raportów, w których oposy przenoszą wściekliznę, jest mało prawdopodobne, aby wysyłały one wściekliznę, która wywołuje choroby, takie jak leptospiroza.

Szopy, skunksy, jelenie, wiewiórki i gryzonie mogą być zarażony bez prawdziwych oznak. Według Centers for Disease Control and Prevention, często jednak objawy pojawiają się ponownie i mogą powodować bardziej ekstremalne choroby. Aby uniknąć rozprzestrzeniania się leptospirozy u dzikich zwierząt, zapobiegaj połykaniu wody z jezior, rzek lub bagien i unikaj środowisk potencjalnie skażonych moczem zwierząt.

Jeśli masz na swojej posesji jakąś niepożądaną zwierzynę, zadzwoń do World Class Wildlife Usunięcie dzisiaj.