Czy możesz kochać dwoje ludzi jednocześnie?

„Rozdarty między dwojgiem kochanków czuje się jak głupiec, kochanie was obojga jest łamaniem wszystkich zasad” – Mary MacGregor
Dowody empiryczne jasno wskazują, że ludzie są w stanie kochać i uprawiać seks z więcej niż jedną osobą w tym samym czasie. Rzeczywiście, większość ludzi, z którymi rozmawiałem na potrzeby książki W imię miłości: ideologia romantyczna i jej ofiary, powiedziała, że mogą romantycznie kochać, a właściwie kochali, kilka osób w tym samym czasie.

Esther, wdowa, która była wielką orędowniczką ideologii romantycznej, wyznaje: „W ciągu ponad siedmiu lat, które spotykałam się od śmierci męża, nigdy nie widziałam tylko jednej osoby ”. Również Iris, która przez piętnaście lat była mężem ojca swoich dzieci, kochała dwoje ludzi jednocześnie: „Związałam się z innym mężczyzną, kiedy jeszcze mieszkałam z mężem. Zrobiliśmy to otwarcie. Mąż nawet to wspierał przez jakiś czas mieszkaliśmy razem we trójkę – żeby zobaczyć, czy damy radę. W tym krótkim okresie uprawiałem seks z nimi obojgiem – jeden na górze, drugi na dole ”.

Chociaż Esther i Iris kochały dwoje ludzi w tym samym czasie, każda z nich naprawdę pragnęła staromodnej romantycznej miłości. Tak więc w późniejszym okresie swojego życia, kiedy miała trzech potencjalnych kochanków, Iris przyznaje, że „nie lubię mieć trzech mężczyzn do wyboru. Podobała mi się prostota jednego. ”A Estera przyznaje:„ Jestem zwolennikiem ideologii romantycznej. Chcę Idealnego Faceta … albo jednego nieco niedoskonałego faceta. Ale moje doświadczenie było zupełnie odwrotne. Nie ma tylko takiego, który byłby w stanie mnie zadowolić. Kilka piosenek opisuje to zjawisko; na przykład „Mam dwoje kochanków i nie wstydzę się, Dwoje kochanków i kocham ich oboje tak samo” (Mary Wells).

Mimo takich zeznań nie jest oczywiste, jak wyjaśnić to zjawisko, ponieważ emocje są zazwyczaj częściowe i wykluczające. Dzieje się tak zwłaszcza w romantycznej miłości, która wymaga dużo energii i zasobów. Ludzie czasami wyrażają trudność w kochaniu dwojga ludzi w tym samym czasie, udając logiczną sprzeczność: „On nie może romantycznie kochać mnie i ją w tym samym czasie”.

Wiarygodnym sposobem wyjaśnienia tej trudności jest twierdzenie, że miłość romantyczna opiera się na kilku istotnych cechach ukochanej, a zatem kochanie więcej niż jednej osoby naraz może nie być całkowicie niewykonalne, ponieważ dodatkowa miłość opierać się na innym zestawie cech, a zatem te dwie miłości można raczej uznać za komplementarne niż sprzeczne. Innym kontekstem dla takiej poliamorycznej miłości są dwie romantyczne relacje, które są na innym etapie: jeden może być na etapie zauroczenia, a drugi na późniejszym, bardziej dojrzałym etapie.

Wydaje się, że nie ma logicznej sprzeczności w romantycznym kochaniu dwojga ludzi w tym samym czasie, a problem jest tutaj psychologiczny, ponieważ generuje głęboki dysonans emocjonalny. Dysonans wynika z tego, że emocje z definicji wymagają stronniczości, czyli pierwszeństwa jednych nad drugimi, co pociąga za sobą pewien rodzaj wyłączności. Emocjonalnie wyobrażenie sobie kochanka w ramionach innej osoby jest niezwykle bolesne. Rzeczywiście, większość z tych, którzy opowiadali, że są romantycznie zakochani w dwojgu ludzi w tym samym czasie i są zadowoleni z tego doświadczenia, również twierdzili, że nie chcieliby być na drugim końcu związku; to znaczy, dzielenie się ukochaną osobą z kimś innym byłoby dla nich niezwykle trudne, jeśli nie niemożliwe.

Jak społeczeństwo ludzkie może radzić sobie z takimi dysonansami emocjonalnymi? Jednym z podejść może być dostosowanie naszych przyjętych norm dotyczących romantycznej i seksualnej ekskluzywności, aby odzwierciedlić sporadyczne dysonanse naszej rzeczywistości, zmianę, która rzeczywiście zaczęła mieć miejsce we współczesnym społeczeństwie. Ludzie pozwalają teraz swoim małżonkom na większą swobodę w osobistych relacjach z innymi, a postawa jest bardziej elastyczna także w odniesieniu do seksu. Na przykład w wielu społeczeństwach seks pozamałżeński jest społecznie odrzucany; niemniej jednak przestępca jest tylko łagodnie krytykowany za takie działanie. Rzeczywiście, sprawy pozamałżeńskie zaczynają być opisywane w bardziej neutralny sposób. Zamiast wysoce negatywnych terminów „cudzołóstwo” i „zdrada” niektórzy ludzie zaczynają używać bardziej neutralnego terminu „związek równoległy”.

Im głębiej Problem jednak nie dotyczy wartości normatywnych, a raczej emocjonalnych. Nawet jeśli ten proces rozluźniania norm moralnych trwa nadal i nie ma powodu, dla którego miałby to nastąpić, pozostaje poważny problem: stronniczość, która barwi nasz system emocjonalny, a zwłaszcza zazdrość, strach, upokorzenie i smutek, które są związane z uświadomienie sobie, że twój ukochany partner jest zakochany w kimś innym.

Obraz na Facebooku: ChameleonsEye /