Czy dawka kwasu walproinowego u pacjenta jest za niska lub za wysoka? Dostosuj to za pomocą tego równania

Kwas walproinowy (VPA) jest często stosowany w leczeniu manii w chorobie afektywnej dwubiegunowej i ma zakres terapeutyczny od 50 do 125 µg / ml całkowitej surowicy stężenia.1 VPA wiąże się silnie z albuminą, co skutkuje stężeniami wolnych leków (od 5 do 15 mg / l), które są odpowiedzialne za jej działanie terapeutyczne.2 Monitorowanie całkowitego stężenia VPA u pacjentów z hipoalbuminemią może ujawnić pozornie subterapeutyczne poziomy VPA, co może prowadzić do niepotrzebne zmiany dawkowania lub toksyczność leku. Hermida i wsp.3 opracowali równanie korygujące w celu znormalizowania całkowitego stężenia VPA w surowicy < 75 µg / ml u pacjentów z hipoalbuminemią (Tabela 1, ramka).

Przedstawiamy przypadek, w którym zastosowano to równanie u pacjenta.

z raportowanymi wynikami i walidacją.

Przypadek

Pani T, lat 75, został przyjęty do szpitala z urojeniowymi, paranoicznymi, napastliwymi i bojowymi zachowaniami. Stosując wyjściowe wyniki badań laboratoryjnych pani T (Tabela 2) do równania, można w przybliżeniu oszacować znormalizowany całkowity poziom VPA i szacunkowy poziom wolnej VPA wynoszący odpowiednio 70 µg / ml i 7 µg / ml. Szacunki te mieszczą się w zakresie terapeutycznym i są potwierdzane przez zmierzony poziom wolnej VPA wynoszący 9 µg / ml.

Jej dawkę VPA zwiększono z 250 mg 3 razy dziennie do 375 mg dwa razy dziennie, z dodatkową dawką 250 mg w połowie dnia. Objawy behawioralne pani T. poprawiły się 3 dni po zwiększeniu dawki VPA, chociaż nadal wykazywała pewne zamieszanie.

Stężenie VPA w surowicy należy ocenić 2 do 4 dni po rozpoczęciu leczenia lub po dostosowaniu dawki.1 Należy również wziąć pod uwagę cele specyficzne dla pacjenta i zamierzony efekt kliniczny podczas dostosowywania dawki VPA. W praktyce, gdzie poziomy wolnych VPA nie są rutynowo monitorowane lub są zbyt kosztowne, to równanie może kierować procesem podejmowania decyzji klinicznych.3