Co sprawia, że coś jest antyczne?

Za każdym razem, gdy oglądasz Antiques Roadshow, prawdopodobnie zastanawiasz się: skąd wiemy, jakie przedmioty są antykami?

Praktyczna zasada stosowana przez większość handlarzy antykami jest taka, około 100 lat lub więcej to antyk. Przedmioty, które są stare, ale nie tak stare, nazywane są starymi. W 1930 roku rząd Stanów Zjednoczonych wprowadził w życie ustawę podatkową stwierdzającą, że przedmiot należy uznać za zabytkowy, jeśli został wykonany przed 1830 r., Czyli mniej więcej w czasie, gdy rozpoczęła się era masowej produkcji. Zgodnie z tym prawem antyki to „dzieła sztuki (z wyjątkiem dywaników i kobierców wykonanych po 1700 r.), Zbiory ilustrujące postęp sztuki, dzieła z brązu, marmuru, terakoty, parianu, ceramiki lub porcelany, antyki artystyczne oraz przedmioty o charakterze zdobniczym lub wartości edukacyjnej, które zostały wyprodukowane przed rokiem 1830. ” Zabytki nie są opodatkowane, więc w 1966 r. Przyjęto normę stuletnią, aby uchronić ludzi przed uznawaniem ich za antyki, które w rzeczywistości nie były „. jeśli zasadniczy charakter zostanie zmieniony lub ponad 50 procent przedmiotu zostało naprawione lub odrestaurowane, przedmiot nie jest już uważany za antyk i podlega cłu ”. Wyjątkiem od tej reguły są samochody i inne przedmioty, które są narażone na częste zużycie – można je nazwać antykami, gdy mają ponad 25 lat.

Nie wszyscy dealerzy stosują tę zasadę 100 lat. Niektórzy nazywają zabytek czymś między 80 a 100 rokiem, a inni nadal stosują wytyczne z 1830 roku. Są też tacy, którzy ze względu na prostotę w ogóle nie używają terminu antyk i określają wszystko jako zabytkowe lub kolekcjonerskie.