Bookshelf (Polski)

Kwestie budzące niepokój

Tradycyjne ramy stosowane w nauczaniu praw pozostały w dużej mierze niezmienione, ale nie było znaczących zmniejszenie wskaźników błędów zgłaszanych w literaturze od czasu ich wprowadzenia. Wyłączne poleganie na „pięciu prawach”, konieczność dodania dodatkowych praw oraz brak uwzględnienia roli pacjenta to tylko niektóre z punktów spornych wymienianych w literaturze medycznej, dotyczących tradycyjnych „pięciu praw”.

Coraz większa liczba ostatnich badań wskazuje na niedoskonałości „pięciu praw” w znacznym ograniczaniu błędów spowodowanych czynnikami, które powodują obciążenie personelu pielęgniarskiego w miejscu pracy, często wymieniając obciążenie pracą, niedobór personelu lub przerwy jako ograniczenia, które sprawiają, że pięć R jest trudnych do przestrzegania przez cały czas. Pielęgniarki napotykają wiele rodzajów etykiet i opakowań produktów farmaceutycznych podczas danej zmiany i oczekuje się, że pielęgniarki z większym doświadczeniem klinicznym będą lepiej zaznajomione z efektywnym wyszukiwaniem informacji na opakowaniu. Pielęgniarki z mniejszym doświadczeniem mogą czuć się mniej pewnie, jeśli chodzi o ich umiejętność znalezienia konkretnych ostrzeżeń, zwłaszcza w słabo oświetlonych miejscach. Pomijając doświadczenie, producenci farmaceutyczni często aktualizują swoje opakowania, aby zmienić sposób wyświetlania informacji, stwarzając tym samym możliwość przyzwyczajenia się bardziej doświadczonych pielęgniarek do przestarzałych opakowań zamiast aktywnego poszukiwania ważnych ostrzeżeń dotyczących leków. Lekceważenie czasu na przeczytanie etykiet sprzyja nadmiernej pewności siebie w podawaniu leków. Na przykład etykiety negatywne, takie jak „nie do stosowania doustnego”, można łatwo zinterpretować jako odwrotne, co może mieć bezpośrednie negatywne konsekwencje, jeśli nie zostanie skorygowane. Chociaż opakowanie nie jest czynnikiem modyfikowalnym na poziomie personelu pielęgniarskiego, to odpowiedzialność, która ostatecznie spada na producentów leków oraz organizacje zarządzające i regulacyjne, aby nowe produkty były jak najbardziej przyjazne dla użytkownika.

Niektóre inne konkretne krytyki pięciu praw wymienionych w literaturze medycznej dotyczą realiów współczesnej opieki pielęgniarskiej. Rozpatrzenie pięciu powodów zwykle następuje dokładnie w momencie podania leku; Jednak wiele czynników wpływa na opiekę nad pacjentem na długo przed tym etapem, w tym sprawdzanie zamówień na leki, kontakt z apteką w sprawie brakujących leków, ocena pacjenta i przygotowywanie leków do podania. Najnowsza literatura nie skupia się na badaniach popierających, aby pielęgniarki lekceważyły lub nie stosowały pięciu praw, ale zamiast tego skupiają się na problemach, deficytach i odwróceniu uwagi, które wynikają ze środowiska pracy.

Literatura również stwierdza, że za te prawa odpowiedzialne są nie tylko pielęgniarki, ale cała organizacja opieki zdrowotnej jest odpowiedzialna za funkcjonalność. Błędy medyczne mają dla nich charakter międzyzawodowy i wymagają od wszystkich pracowników służby zdrowia wywiązywania się ze swoich wyjątkowych obowiązków w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa administracji mediacji i przestrzegania pięciu praw. Ponadto pielęgniarki nie powinny jedynie „ślepo” podążać za zaleceniami lekarza. Powinni zawsze zwracać się do apteki lub lekarza przepisującego, jeśli pojawią się jakiekolwiek pytania dotyczące interpretacji zamówienia, samej mediacji lub dawki. Pielęgniarki są odpowiedzialne za ochronę pacjentów, co najlepiej można osiągnąć, zapewniając specjalistom odpowiednią ilość czasu. i zasobów, które nie zawsze są możliwe bez wielokrotnych przerw w miejscu pracy.

Zaproponowano, że dodanie dodatkowych „praw” do ogólnie przyjętej piątki może wzmocnić funkcjonowanie liniowego modelu kierowania podawaniem leków. wymienić w dowolnym miejscu od 5 do 12 unikalnych praw, które są rozważane jako nowe rozwiązania w zakresie rozwiązywania problemów zidentyfikowanych w ramach tradycyjnych „pięciu praw”. Elliot i wsp. zalecają cztery dodatkowe prawa, w tym właściwą dokumentację, właściwe wskazanie do recepty, właściwą odpowiedź pacjenta, i właściwą formę podawania na danej trasie Cook i wsp. zaproponowali prawa, takie jak prawo do posiadania Czytelne zamówienia, prawidłowe wydawanie leków, terminowy dostęp do informacji, obowiązujące procedury wspomagające podawanie leków, problemy w systemie podawania leków. Takie propozycje wskazują na znaczące ograniczenie ram praw, odnosząc się do drastycznej niespójności w tych ramach.

Niespójności, w jakich naucza się lub stosuje prawa, zostały odnotowane jako przeszkoda w ich przydatności do współczesnej praktyki ze względu na brak porozumienia lokalnego, krajowego lub międzynarodowego co do liczby praw, które należy wykorzystać i zaakceptować.Organizacje, w tym Instytut Bezpiecznych Praktyk Lekarskich, udokumentowały niedociągnięcia wynikające z prostego dodania większej liczby „praw” do istniejącego modelu, twierdząc, że nawet samo przestrzeganie wytycznych określonych w prawach samo w sobie nie zapobiegnie błędom medycznym. Przykładami tego punktu może być skanowanie opaski pacjenta, która nie należy do pacjenta, chociaż pacjent nosi opaskę, lub wybór leku z nieprawidłową etykietą.

Literatura medyczna podaje, że wartość Krytyczne myślenie pielęgniarek, rola rzecznictwa pacjenta i osąd kliniczny nie są uwzględniane przez pięć ram praw, które są powszechnie przestrzegane we współczesnej praktyce w zapewnianiu opieki skoncentrowanej na pacjencie. Badania wykazały wyraźną korzyść pod względem wartości doświadczenia pielęgniarskiego w odniesieniu do zdolności podejmowania decyzji; stwierdza jednak, że konieczne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób pielęgniarki stosują intuicję, kontekst sytuacji i interpretację. Około 36% pacjentów uważa i oczekuje, że podejmowanie decyzji dotyczących opieki i leczenia będzie wspólną odpowiedzialnością, podczas gdy szacuje się, że 50% pacjentów uważa, że to oni ponoszą główną odpowiedzialność za decyzje, zgodnie z badaniem z 2002 roku. Ta ankieta ilustruje stale rosnące znaczenie zdolności pacjentów do podejmowania decyzji, co stanowi nowy element systemu „kontroli i równowagi”, który może poprawić bezpieczeństwo pacjentów podczas podawania leków.

Pielęgniarki osiągnęli to włączenie pacjentów poprzez edukację pacjentów o ich lekach i znaczeniu ich zaangażowania podczas podawania leków, co zapewnia zaufanie i szacunek. Wiele badań podkreśla wartość umiejętności klinicznego rozumowania pielęgniarek, definiowanych jako umiejętność wnioskowania o sytuacji klinicznej, ponieważ rozwija się, a także dotyczy problemów pacjenta i rodziny oraz kontekstu. Mówi się, że bezpieczne podawanie leków wymaga znacznie więcej niż pięciu praw i zarządzania lekami, aby uniknąć kosztownych błędów. W literaturze stopniowo pojawia się więcej dowodów na to, że nowe wysiłki mające na celu utrzymanie bezpieczeństwa powinny również podkreślać pojawienie się klinicznego rozumowania pielęgniarek jako elementu kształtującego pielęgniarki, aby stały się wysoce kompetentne, tj n ich zawodzie. Kompetencje są mierzalne poprzez wykazanie się przez pielęgniarkę wiedzą kliniczną i farmakologiczną, doświadczeniem klinicznym oraz umiejętnością przeprowadzenia kompleksowej oceny sytuacyjnej pacjenta przed podaniem leku.

Bezpieczeństwo leków wymaga integralności i funkcjonalności kilku złożonych, powiązane ze sobą kroki i współpraca personelu medycznego w celu zapobiegania takim niepożądanym zdarzeniom narkotykowym (ADE). Większość błędów związanych z lekami występuje w warunkach szpitalnych, gdzie pielęgniarki podają większość leków, co stanowi łącznie około 5–10% wszystkich błędów w warunkach szpitalnych. Z literatury medycznej wynika, że około jedna trzecia wszystkich błędów medycznych powodujących szkody dla hospitalizowanych pacjentów ma miejsce na etapie przygotowywania i podawania leku, głównie podczas czynności pielęgniarskich. Jedno z badań sugerowało dokładniej, że większość błędów związanych z lekami występuje na etapie zamawiania leków (39%) i podawania leków (38%). Dlatego pielęgniarki muszą biegle rozważać, jak zarządzać środowiskiem, w którym pracują, aby zmniejszyć liczbę błędów lekarskich.

Błędy medyczne są rzeczywistością, która nieuchronnie się zdarzy, ponieważ pielęgniarki, pacjenci i lekarze personel to ludzie i dlatego jest podatny na błędy. Przykładami błędów ludzkich są brak wiedzy medycznej, brak dbałości o szczegóły lub staranność, brak weryfikacji informacji w celu zaoszczędzenia czasu, dezorganizacja miejsca pracy lub zaopatrzenia oraz nieporozumienia między pracownikami służby zdrowia lub z pacjentem. Chociaż natura ludzka odpowiada za większość okoliczności, które mogą powodować potencjalne błędy w podawaniu leków, błędy administracyjne lub środowiskowe mogą również wyjaśniać ADE, takie jak brak oznakowania lub nieodpowiednie systemy etykietowania lub nadmierne obciążenie pracą przy ograniczonej liczbie pracowników. Błędy są zwykle wieloaspektowe i mogą wystąpić w dowolnym momencie złożonego procesu podawania leków.