Bartolomeu Dias (Polski)

São Cristóvão był pilotowany przez Pêro de Alenquer. Druga karawela, São Pantaleão, była dowodzona przez João Infante i pilotowana przez Álvaro Martinsa. Brat Diasa, Pêro Dias, był kapitanem okrętu wsparcia o ożaglowaniu o kwadratowym ożaglowaniu z João de Santiago jako pilotem.

Wyprawa płynęła wzdłuż zachodniego wybrzeża Afryki; po drodze zebrano zapasy w portugalskiej fortecy São Jorge de Mina na Złotym Wybrzeżu. Po wypłynięciu na południe od współczesnej Angoli, Dias dotarł w grudniu do Golfo da Conceicão (Zatoka Walvisa we współczesnej Namibii). Idąc dalej na południe, odkrył Angra dos Ilheus, po czym uderzyła go gwałtowna burza. Trzynaście dni później z otwartego oceanu ponownie przeszukał wybrzeże na wschód, odkrywając i wykorzystując wiatry zachodnie – wiatry oceanu, ale znajdując tylko ocean. Po okrążeniu Przylądka Dobrej Nadziei w znacznej odległości na zachód i południowy zachód , skręcił na wschód i korzystając z silnie wiejących na południowym Atlantyku wiatrów Antarktydy, popłynął na północny wschód. Po 30 dniach dowcip Widząc ląd, wkroczył do tego, co nazwał Aguada de São Brás (Zatoka Saint Blaise) – później przemianowanej na Mossel Bay – 4 lutego 1488 r. Wyprawa Diasa osiągnęła najdalszy punkt 12 marca 1488 r., kiedy zakotwiczyła w Kwaaihoek, w pobliżu ujście rzeki Boesmans, gdzie przed zawróceniem wzniesiono padrão – Padrão de São Gregório. Dias chciał kontynuować podróż do Indii, ale został zmuszony do zawrócenia, gdy jego załoga odmówiła pójścia dalej, a pozostali oficerowie jednogłośnie opowiedzieli się za powrotem do Portugalii. Dopiero w drodze powrotnej odkrył Przylądek Dobrej Nadziei w maju 1488 roku. Dias wrócił do Lizbony w grudniu tego roku, po 16-miesięcznej i 17-dniowej nieobecności.

Odkrycie przejścia przez południową Afrykę było znaczące, ponieważ po raz pierwszy Europejczycy mogli handlować bezpośrednio z Indiami i Dalekim Wschodem, omijając lądową trasę euroazjatycką z drogimi pośrednikami z Europy, Bliskiego Wschodu i Azji Środkowej. Oficjalny raport z wyprawy zaginął.

Dias pierwotnie nazwał Przylądek Dobrej Nadziei Przylądkiem Burz (Cabo das Tormentas). Później został przemianowany (przez króla Portugalii Jana II) na Przylądek Dobrej Nadziei (Cabo da Boa Esperança), ponieważ stanowił otwarcie drogi na wschód.