Anafora (Polski)

Definicja anafory

Co to jest anafora? Oto krótka i prosta definicja:

Anafora to figura retoryczna, w której słowa powtarzają się na początku kolejnych zdań, wyrażeń lub zdań. Na przykład słynne przemówienie Martina Luthera Kinga „Mam sen” zawiera anaforę: „Niech więc wolność rozbrzmiewa z cudownych wzgórz New Hampshire. Niech wolność zabrzmi z potężnych gór Nowego Jorku. Niech wolność zabrzmi z wzniosłego Alleghenies w Pensylwanii … „

Dodatkowe kluczowe szczegóły dotyczące anafory:

• Anafora jest związane z epistrofą, czyli powtórzeniem słów na końcu kolejnych klauzul, fraz lub zdań.
• Termin „anafora” pochodzi z greckiego i oznacza „przenosić lub cofać”.
• Psalmy Biblii, które zawierają wiele przykładów anafory, pomogły późniejszym pisarzom wpłynąć na użycie anafory jako sposobu na uchwycenie rytmu i struktury Biblii.

Jak wymówić anaphora

Oto jak wymawia się anaphora: uh-naf-er-uh

Anafora może zawierać wariacje

Powtarzające się słowa tworzące anaphora może się nieznacznie różnić w każdym przypadku i nadal liczy się jako anafora. W rzeczywistości pisarz może użyć takich wariacji, aby wzmocnić efekt anafory. W swoim wierszu „Londyn” William Blake używa anafory z wariacjami:

W każdym płaczu każdego Mężczyzny
W płaczu każdego niemowlęcia,
W każdym głosie, w każdym zakazie,
W kajdanach zapomnianych przez umysł, które słyszę

Zmiana z „każdego płaczu” na „każde niemowlę” zaostrza twierdzenia Blakea. Kolejna wariacja, umieszczona w trzeciej linijce, skraca frazę i powtarza ją dwukrotnie, przyspieszając rytm i natarczywość wierszy. Podsumowując, odmiany anafory w wierszu docierają do domu z przesłaniem Blakea, że nikt w całym Londynie nie jest odporny na „zapomniane przez umysł” kajdany, które więzią jego mieszkańców.

Anafora vs. Epistrophe

Wśród najbliższych krewnych anafory jest epistrophe, która jest identyczna z anaforą, z wyjątkiem tego, że jest to powtórzenie jednego lub więcej słów na końcu kolejnych fraz, klauzul lub wyroków. Przysięga składana przez świadków na sali sądowej (i często powtarzana w procedurach policyjnych) jest najlepszym przykładem epistrofii:

Przysięgasz powiedzieć prawda, cała prawda i tylko prawda?

Anafora + Epistrophe = Symploce

Używając zarówno anafory, jak i epistrofii w raz tworzy trzecią figurę retoryczną zwaną symploce. To przysłowie stanowi przykład działania symploce:

Z braku gwoździa zgubiono but.
Z braku podkowy zginął koń.
Z braku konia zginął jeździec.
Z braku jeźdźca wiadomość została utracona
Z braku wiadomości bitwa została przegrana.
Z braku bitwy królestwo zostało utracone.
A wszystko z powodu braku gwoździa podkowy.

Przykłady Anafory

Anafora pojawia się często w literaturze, polityce i muzyce. Poniżej znajduje się kilka znanych przykładów anafory, które dają wgląd w jej działanie w różnych kontekstach.

Anafora w Biblii

Pieśń nad pieśniami w Starym Testamencie Biblia zawiera wiele przykładów anafory. W tym przypadku (z rozdziału czwartego, wersetów pierwszego i drugiego) anafora ma dwa różne zastosowania: pierwsze to celebrowanie piękna oblubienicy przez mówcę, a drugie to lista jej godnych podziwu cech.

Spójrz na siebie! Jesteś piękna, kochanie.
Spójrz na siebie! Jesteś taka piękna.
Twoje oczy za zasłoną to gołębie
twoje włosy są jak stado kóz schodzących z góry Gilead.
Twoje zęby są jak stado owiec, które mają zostać strzyżone,
które wychodzą z mycia.

Zwróć uwagę, że „jak stado” również powtarza się dwa razy w tym fragmencie Pieśni nad pieśniami. Chociaż jest to rodzaj powtórzenia, nie jest to anafora, nie pojawia się na początku zdania lub frazy.

Przykłady anafory w literaturze

Anafora w filmie JD Salinger The Catcher in the Rye

W tym fragmencie z rozdziału 20 książki The Catcher in the Rye Salinger używa anafory jako Holden Ca Ulfield wspomina nieszczęśliwą wizytę na grobie jego zmarłego brata.

Padał deszcz na jego kiepski nagrobek, a na trawę na brzuchu. Wszędzie padał deszcz.

W tym przypadku użycie anafory przez Salingera pokazuje zarówno nieustępliwość deszczu, jak i obsesyjne skupienie Holdena na bolesnym wspomnieniu śmierci brata .

Anafora w „Opowieści o dwóch miastach” Charlesa Dickensa

W słynnych początkowych wersach „Opowieści o dwóch miastach” Dickens ustawia scenę za pomocą anafory, aby przekazać chaotyczne zawirowania Rewolucja francuska, której gwałtowne podziały stanowią tło dla jego opowieści. Anafora tworzy rytmiczną kotwicę, która zmusza sprzeczne opisy Dickensa do pozostania ze sobą.

To były najlepsze czasy, to były najgorsze czasy, to był wiek mądrości, to był wiek głupoty, to był epoka wiary, to była epoka niedowierzania, to była pora Światła, to była pora Ciemności, to była wiosna nadziei, to była zima rozpaczy, mieliśmy wszystko przed sobą, nie mieliśmy nic przed sobą wszyscy szliśmy prosto do Nieba, wszyscy szliśmy prosto w drugą stronę – krótko mówiąc, okres ten był tak bardzo podobny do obecnego, że niektóre z jego najbardziej hałaśliwych autorytetów nalegały, aby go przyjąć, na dobre lub na złe, w tylko najwyższy stopień porównania.

Zauważ, że Dickens używa w tym fragmencie również innych typów powtórzeń oprócz anafory. Na przykład w tej linii łączy anaforę i epistrofę, tworząc symploce:

To były najlepsze czasy, to były najgorsze czasy … mieliśmy wszystko przed sobą, nie mieliśmy nic przed sobą …

Anafora w „Howl” Allena Ginsberga

W część pierwsza jego wiersza „Howl” Allen Ginsberg oferuje wiele zapierających dech w piersiach wersetów połączonych anaforą. W tym fragmencie Ginsberg używa rozszerzonej metafory, aby porównać Nowy Jork do potwora o imieniu Moloch, którego imię jest aluzją do fałszywego boga Starego Testament. Imię Molocha staje się anaforą, która powtarza się wiele razy w każdym wierszu, jak w poniższym fragmencie:

Moloch, którego oczy są tysiąc ślepe okna! Moloch, którego drapacze chmur stoją na długich ulicach jak niekończący się Jehowa! Moloch, którego fabryki marzą i rechoczą we mgle! Moloch, którego kominy i anteny wieńczą miasta!

Użycie anafory w tej części „Wycia” tworzy religijny ton, tak jak powtarzające się wersety Ginsberga wznieść się do rytmu kazania. Pozwala również Ginsbergowi powiązać ze sobą różne przemysłowe obrazy miasta i połączyć je z jego ideą Molocha, a tym samym potępić społeczeństwo kapitalistyczne za tworzenie tego, co uważa za takie anonimowe, potworne struktury .

Anafora w The Great Gatsby

W tym krótkim fragmencie z The Great Gatsby F. Scott Fitzgerald używa anafory w opisie mieszkania, które Tom Buchanan przechowuje jako tajną lokalizację jego pozamałżeński romans. Anafora podkreśla niewielki rozmiar tego krzykliwego mieszkania, co również odzwierciedla jego małostkowość.

Mieszkanie znajdowało się na najwyższym piętrze— mały salon, mała jadalnia, mała sypialnia i łazienka.

Anaphora Exa mples in Political Speeches

Anafora jest ważnym narzędziem dla autorów przemówień, ponieważ jej powtarzanie może nadać ton, zebrać tłum i skupić uwagę na punktach, na których mówca chce, aby słuchający się skupili. Anafora była wykorzystywana z potężnym efektem przez niektóre z najbardziej wpływowych postaci publicznych w całej historii.

Anafora w filmie Winstona Churchilla „We Shall Fight on the Beaches” (1940)

W W tym kultowym przemówieniu z czasów II wojny światowej brytyjski premier Winston Churchill miał za zadanie przekazać ponurą wiadomość, że pozycja Francji w wojnie z Niemcami słabnie. Musiał ostrzec swój naród, że zbliża się niemiecka inwazja na Wielką Brytanię, jednocześnie gromadząc brytyjską determinację do kontynuowania walki za wszelką cenę. Churchill używa anafory w tej części przemówienia, aby stworzyć okrzyk bojowy, mocno podkreślając zawziętą wytrwałość swojego narodu na każdej możliwej arenie wojny.

… Będziemy walczyć we Francji, będziemy walczyć na morzach i oceanach, będziemy walczyć z rosnącą pewnością siebie i siłą w powietrzu, będziemy bronić naszej wyspy za wszelką cenę. Będziemy walczyć na plażach , będziemy walczyć na lądowiskach, będziemy walczyć na polach i na ulicach, będziemy walczyć na wzgórzach; nigdy się nie poddamy …

Ten fragment przemówienia Churchilla pokazuje również, jak anafora może pomóc nadać strukturę, a tym samym znaczenie i zainteresowanie liście. Bez słowa „będziemy walczyć”, by połączyć wszystkie rzeczy, o których mówi tutaj Churchill, wszystkie mogą się wydać mętlikiem. Ale powtarzające się „będziemy walczyć” skupia uwagę na każdej pozycji na liście.

Anafora w przemówieniu Roberta F. Kennedyego ogłaszającym śmierć Martina Luthera Kinga Jr. (1968)

Po zabójstwie Martina Luthera Kinga Jr., kandydata na prezydenta Roberta F.Kennedy wygłosił namiętne, zaimprowizowane przemówienie, w którym ogłosił śmierć przywódcy praw obywatelskich w większości Afroamerykanów w Indianapolis i błagał o pokój. Kennedy używa anafory, aby skupić się na tragedii z tamtych wydarzeń, podczas gdy pośrednio prosi się o pytanie: czego jako naród potrzebujemy, aby iść naprzód? Jego anafora stanowi antytezę między mroczną teraźniejszością a obiecującą przyszłością przedstawioną w dalszej części tego fragmentu.

To, czego potrzebujemy w Stanach Zjednoczonych, to nie podział; to, czego potrzebujemy w Stanach Zjednoczonych, to nie nienawiść; to, czego potrzebujemy w Stanach Zjednoczonych, to nie przemoc czy bezprawie, ale miłość, mądrość i współczucie dla siebie nawzajem oraz poczucie sprawiedliwości wobec tych, którzy wciąż cierpią w naszym kraju, niezależnie od tego, czy są biali, czy czarni.

Przykłady anafory w utworach

Twórcy piosenek często używają anafory do tworzenia chwytliwych, rytmicznych tekstów, które pozostaną w pamięci słuchacza „s pamięć lub aby przekazać silne emocje.

Anafora w „Every Breath You Take” zespołu The Police

W swoim najlepiej sprzedającym się singlu z 1983 roku, The Police wykorzystują anaforę aby pomóc zbudować w piosence klimat klaustrofobii. Sting, frontman i autor piosenek zespołu, napisał, że jego celem było uchwycenie zazdrosnej, apodyktycznej postawy byłego kochanka z obsesją, a nawet inwigilacji wielkiego Stan braterski, taki jak ten z 1984 roku Georgea Orwella. W tym kontekście anafora służy podkreśleniu nieuchronności r „s prześladowcze spojrzenie.

Każdy oddech
Każdy twój ruch
Każda zrywana więź
Każdy krok weźmiesz
Będę cię obserwować

Anafora w „Gdybym miał” Eminema

W „Gdybym Had, „Eminem używa anafory, aby dopasować swoją listę skarg do rytmu piosenki i podkreślić, jak bardzo jest zmęczony uczuciem uwięzienia w biedzie.

Mam dość pracy, która zaczyna się taniej
od 5,50 USD za godzinę, więc ten szef zastanawia się, dlaczego mam „mądry” zniżki
Mam dość bycia zwalnianym za każdym razem, gdy pierdzę i kaszlę
Zmęczony byciem „pracownicą na stacji benzynowej”
Z powodu tego szarpnięcia, oddychając „w dół mojej szyi, doprowadzając mnie do szału
” Jestem zmęczony używaniem „plastikowych sztućców”
Masz dość pracy na placu Buildera
Masz dość bycia milionerem

Dlaczego Pisarze używają anafory?

Na najprostszym poziomie pisarze używają anafory, aby podkreślić serię powtarzanych słów. Mówiąc szerzej, anafora może dawać różnorodne efekty stylistyczne. Może:

• Wyrażać silne uczucie.
• Tworzyć rytm w tekście, niezależnie od tego, czy rytm jest przyjemny, porywający czy nieustępliwy.
• Wyraźniej połącz dwa lub więcej pomysłów za pomocą powtarzanych fraz.
• Spraw, aby fraza była łatwiejsza do zapamiętania dla czytelnika / słuchacza.
• Nadaj strukturę długiej liście.

Inne pomocne zasoby dotyczące anafory

• Strona Wikipedii dotycząca anafory: Wikipedia oferuje zwięzłe spojrzenie na anaforę, z szeroką gamą przykładów z historii, literatury i religii.
• Dźwięki z historii: przykłady anafory w przemówieniach politycznych ostatnich sześćdziesięciu lat, w tym ukierunkowane klipy audio, pomysłowo wycięte z każdego przemówienia. Przykłady obejmują od Franklina Delano Roosevelta do Hillary Clinton.
• Przydatny wpis na blogu: zawiera jasny i prosty przegląd anafory z perspektywy byłego prawnika i entuzjasty wystąpień publicznych.
• Poets.org: perspektywa poety na temat tej figury retorycznej, z opcją przeszukiwania bazy danych poets.org pod kątem wierszy z różnych stuleci, które zostały oznaczone jako zawierające anaforę. Po prostu przewiń do koniec objaśnienia i kliknij przycisk „czytaj więcej wierszy z anaforą”.