Akty o odbudowie
Ustawy o odbudowie, ustawodawstwo Stanów Zjednoczonych uchwalone w latach 1867–68, określające warunki, na jakich południowe stany miałyby zostać ponownie przyjęte do Unii po wojnie secesyjnej (1861) –65). Ustawy zostały w dużej mierze napisane przez radykalnych republikanów w Kongresie USA.
Po zakończeniu wojny w 1865 roku nasiliła się debata na temat tego, jak dawne stany Konfederacji powrócą do Stanów Zjednoczonych. Pres. Andrew Johnson wskazał, że będzie prowadził jeszcze łagodniejszą politykę odbudowy niż jego poprzednik, Abraham Lincoln. Jednak spotkał się z oporem radykalnych republikanów, potężnej frakcji przeciw niewolnictwu w Kongresie, która zobowiązała się do uwłaszczenia i równych praw dla wyzwolonych czarnych. Ci politycy opowiadali się za bardziej rygorystycznymi środkami i w dużej mierze stworzyli akty rekonstrukcji. Pierwsza ustawa przewidywała podzielenie 10 „zbuntowanych stanów” na pięć okręgów pod kontrolą wojskową; tylko Tennessee zostało wykluczone, ponieważ zostało już ponownie przyjęte. Stany były również zobowiązane do opracowania nowych konstytucji, które musiały obejmować powszechne prawo wyborcze dla mężczyzn i potrzebowali zgody Kongresu Stanów Zjednoczonych. Ponadto musieli ratyfikować czternastą poprawkę, która przyznawała obywatelstwo oraz równe prawa obywatelskie i prawne Afroamerykanom i byłym niewolnikom. Po spełnieniu wymagań stany miały zostać ponownie przyjęte do Unii.
Kongres zatwierdził ustawę w lutym 1867 r., a 2 marca uchylił weto Johnsona. Później uchwalono trzy kolejne akty (dwa w 1867 r. i jeden w 1868 r.), które dotyczyły sposobu tworzenia i uchwalania konstytucji na poziomie stanowym. Sprawa prawna (ex Parte McCardle) powstała w związku z konstytucyjnością okupacji wojskowej na Południu, kwestionując tym samym legalność środków rekonstrukcji. s wniesione na mocy ustawy Habeas Corpus z 1867 r., a radykalni republikanie odpowiedzieli, pozbawiając Sąd Najwyższy jego uprawnień do rozpatrywania odwołań dotyczących tego aktu. Kongres ponownie odrzucił weto Johnsona, aw 1869 r. Sąd oddalił sprawę, stwierdzając, że nie ma jurysdykcji.
Były stany Konfederacji zaczęły ponownie przystępować do Unii w 1868 r., A Gruzja była ostatnim stanem, który został ponownie przyjęty. 15 lipca 1870; dołączył do Unii dwa lata wcześniej, ale został wydalony w 1869 roku po usunięciu Afroamerykanów z ustawodawstwa stanowego.