6.6A: Mechaniczna i organiczna solidarność Durkheima

Mechaniczna i organiczna solidarność

W społeczeństwie przejawiającym mechaniczną solidarność, jego spójność a integracja pochodzi z jednorodności jednostek. Ludzie czują się połączeni poprzez podobną pracę, edukację i trening religijny oraz styl życia. Solidarność mechaniczna zwykle funkcjonuje w społeczeństwach „tradycyjnych” i na małą skalę i zwykle opiera się na więzach pokrewieństwa sieci rodzinnych.

Solidarność organiczna to spójność społeczna oparta na wzajemnej zależności, jaką jednostki mają od siebie w bardziej zaawansowanych wypływa ze współzależności, która wynika ze specjalizacji pracy i komplementarności między ludźmi – zjawiska zachodzącego w społeczeństwach „nowoczesnych” i „przemysłowych”. Chociaż jednostki wykonują różne zadania, często mają różne wartości i zainteresowania, kolejność i bardzo solidarność społeczeństwa zależy od wzajemnego polegania na sobie w wykonywaniu określonych zadań. „Organiczny” odnosi się do współzależności części składowych. W ten sposób solidarność społeczna jest utrzymywana w bardziej złożonych społeczeństwach dzięki współzależności jej części składowych (np. Rolnicy produkują żywność, aby nakarmić pracowników fabryk, którzy produkują traktory, które pozwalają rolnikowi produkować żywność). Jako prosty przykład, rolnicy produkują żywność, aby wyżywić pracowników fabryk, którzy produkują traktory, które ostatecznie pozwalają rolnikowi produkować więcej żywności.

Te dwa typy solidarności można rozróżnić na podstawie cech formalnych i demograficznych, rodzaj istniejących norm oraz intensywność i treść zbiorowego sumienia.