5. Skutki ekologiczne i ludzkie
5. Skutki ekologiczne i skutki dla człowieka
Skutki ekologiczne
Chociaż wpływ chemikaliów na środowisko jest złożony, niektóre skutki są dobrze udokumentowane. Wpływ na różne zwierzęta, ptaki (Campbell i Cooke, 1997) i ryby (Cameron & Berg, 1994; Stebbing i in., 1992) obejmuje wady wrodzone, nowotwory i uszkodzenia do układu nerwowego, rozrodczego i odpornościowego (zob. ramka 4). Na przykład dichlorodifenylotrichloroetan (DDT) był zamieszany we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku jako przyczyna niepowodzeń reprodukcyjnych u orłów i innych ptaków z powodu przerzedzania skorupek jaj. Następnie zbadano szereg innych przypadków z udziałem dzikich zwierząt, w tym duże zabijanie ryb i spadki populacji ssaków morskich. Wydaje się, że zanieczyszczenie ryb rtęcią, PCB i innymi toksycznymi chemikaliami wzrasta w USA (NRDC, 1998), a dowody na skutki niewielkiego, ale prawdopodobnie szeroko rozpowszechnionego zanieczyszczenia ryb w Europie rosną (Matthiessen, 1998; Tyler, 1998) . Ostatnie wyniki z Wielkiej Brytanii sugerują na przykład, że częstość występowania feminizacji i innych zaburzeń seksualnych u ryb „jest wyższa niż wcześniej sądzono i wiąże się z zrzutami z oczyszczalni ścieków” (EA, 1998).
Złożoność ekosystemy, takie jak Morze Północne, bardzo utrudniają ocenę ryzyka bez szeroko zakrojonych multidyscyplinarnych badań i zintegrowanych ocen (MacGarvin, 1994; Neal i in., 1998).
Human Impacts
Jasne dowody naukowe potwierdzające wiele wpływów wytwarzanych substancji chemicznych na zdrowie człowieka (z wyjątkiem niektórych narażeń zawodowych) są również złożone i trudne do zidentyfikowania. Dzieje się tak częściowo dlatego, że ludzie są narażeni na wiele różnych substancji i produkty ich rozpadu poprzez zanieczyszczenia wewnątrz i na zewnątrz z kilku dróg, w tym powietrza, wody, pożywienia i przenikania przez skórę. Od lat 70-tych XX wieku narasta zaniepokojenie szczególnie dobrami konsumpcyjnymi, w tym żywnością, która może być jedną z głównych dróg narażenia wielu ludzi na chemikalia. Według szacunków USA (Wallace, 1993), główne stacjonarne i ruchome źródła narażenia, takie jak kominy fabryczne, mogą obecnie stanowić mniej niż 25% całkowitego narażenia.
Kolejny problem z identyfikacją zagrożeń związanych z chemikaliami wynika z potrzeby w celu uwzględnienia skutków innych czynników sprawczych, takich jak palenie, promieniowanie i naturalne toksyny, które mogą również powodować zły stan zdrowia lub szkody ekologiczne, oddzielnie lub czasami w połączeniu z produkowanymi chemikaliami (EEA, 1998b). Ponadto między narażeniem na substancję chemiczną, obserwacją możliwych złych skutków a oceną medyczną lub naukową na temat związku i związku przyczynowego występują zwykle duże przerwy (ramka 3).
Ramka 3 Stowarzyszenie i związek przyczynowy
Czasami dość łatwo jest wykazać, że miara złego stanu zdrowia (np. liczba przyjęć do szpitala dziennie) jest związana z możliwą przyczyną, taką jak dzienne zróżnicowanie poziomów zanieczyszczeń powietrza. Jednak wykazanie, że istnieje związek przyczynowy, jest trudniejsze. Aby to ocenić, opracowano szereg wytycznych lub testów. Obejmują one określenie, czy istnieje „zależność dawka-odpowiedź” między proponowanym czynnikiem przyczynowym a skutkiem, czy sekwencja zdarzeń ma sens (tj. Przyczyna zawsze poprzedza skutek), sprawdzenie spójności wyników między różnymi badaniami, oraz sposób, w jaki wyniki różnych badań pasują do siebie (spójność).
Dowód związku przyczynowego jest często bardzo trudny, ale przy zastosowaniu tych i innych kryteriów ocena eksperta dotycząca tego, czy stowarzyszenie jest często mogą być przyczynowe. Tam, gdzie skutki mogą być poważne i / lub nieodwracalne, wówczas niski poziom dowodu, jak w przypadku „zasady ostrożności”, może wystarczyć do uzasadnienia działań mających na celu usunięcie lub ograniczenie prawdopodobnych przyczyn.
przyczyny (WHO & EEA, 1997).
Problemy zdrowotne, takie jak rak czy alergie, są trudne do zrozumienia, gdy dotyczą kilku, często współzależnych przyczyn których „koktajle chemiczne” mogą być tylko częścią. Poziom i ciężar dowodu szkody są również krytycznymi kwestiami w ocenie ryzyka (Gee, 1995; Bro-Rasmussen, 1997). Osoby zagrożone i inni interesariusze, w tym konsumenci i grupy związków zawodowych, muszą być zaangażowani w ocenę ryzyka (NRC, 1996; Consumers ’Association, 1997).
| Ramka 4: Kilka przykładów wpływu na środowisko i możliwych przyczyn
Związek / związek przyczynowy ocenia się na skali: 1 = brak obserwowanego związku, 2 = podejrzewany związek, 3 = słaby związek, 4 = wyraźny związek , 5 = znaczący związek.
Źródło szwedzkiej EPA, 1993 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pomimo trudności związanych z identyfikacją i oceną potencjalnych zagrożeń, istnieją dowody dotyczące wpływu na zdrowie ludzi wytwarzanych chemikaliów, w tym raka, chorób układu krążenia i układu oddechowego, alergii i nadwrażliwości , zaburzenia rozrodcze i choroby ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Te potencjalne skutki zdrowotne i niektóre z ich możliwych przyczyn podsumowano w Ramce 5.
| Ramka 5 Pewien stan zdrowia skutki chemikaliów
To jest podsumowanie głównych skutków zdrowotnych chemikaliów. Związek z chemikaliami różni się od dobrze znanych związków przyczynowych, takich jak benzen i białaczka, do sugestywnych skojarzeń, takich jak wrażliwość chemiczna i pestycydy. Najbardziej szkodliwe skutki są wynikiem wielu współdziałających przyczyn, takich jak genetyka, styl życia, promieniowanie, dieta, farmaceutyki, chemikalia (produkowane i naturalne), palenie i zanieczyszczenie powietrza, w tym narażenia wewnątrz i na zewnątrz. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę wrażliwe grupy, takie jak osoby starsze, dzieci, embriony, osoby chore i kobiety w ciąży, które mogą być dotknięte chorobą przy znacznie niższych dawkach niż inne.
* Tylko przykłady |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pewne chemikalia powodują raka w niektórych narażonych grupach, ale rola chemikaliów w ogólnej przyczynie raka jest niejasna i kwestionowana (Doll, 1992; Epstein, 1998). Jakakolwiek nadmierna śmiertelność z powodu raka spowodowana zanieczyszczeniem chemicznym może być ograniczona do części populacji, więc współczynniki śmiertelności dla całych populacji mogą często być słabymi i niewrażliwymi wskaźnikami wpływu zanieczyszczeń na zdrowie środowiska. Niski poziom narażenia na chemikalia, w tym pestycydy, może tłumić odpowiedzi immunologicznej organizmu, przez co ludzie są bardziej podatni na choroby powodowane przez wirusy, pasożyty, bakterie i nowotwory (WRI, 1996).
Potencjalnie niebezpieczne skutki chemikaliów farmaceutycznych, takie jak większa odporność na antybiotyki zwierzęce i zakażenia zasobów wody (Envirolink, 1998) nie są dalej omawiane w tym podsumowaniu.
Zanieczyszczenia chemiczne, które mogą wpływać na zdrowie reprodukcyjne i noworodki, obejmują niektóre metale (np. ołów i metylortęć), pestycydy (np. DDT) , chemikalia przemysłowe (np. PCB), rozpuszczalniki i inne substancje (Foster & Rousseaux, 1995; CJPH, 1998, w druku). Ekspozycja może nastąpić przez łożysko i mleko matki (Jensen, 1996; Rogan, 1996), a niektóre z nich mogą powodować niewielkie nieprawidłowości w układzie odpornościowym. Jednak WHO i inni doszli do wniosku, że korzyści z karmienia piersią przewyższają ryzyko zanieczyszczeń w mleku matki (Weisglas-Kuperus i in., 1996; WHO, 1996).
Dzieci mogą być szczególnie narażone na chemikalia ze względu na ich większą wrażliwość biologiczną i większe narażenie na zanieczyszczenie środowiska w stosunku do masy ciała (NRC, 1993; McConnell, 1992; Bearer, 1995). Ich fizjologiczny i intelektualny rozwój może być zaburzony przez ekspozycję na chemikalia (Rodier, 1995; Rylanderet in., 1995; Jacobson, 1996; -Grand Jean i in., 1997). Niski poziom zanieczyszczenia pestycydami żywności (niemowlęta spożywają osiem razy więcej pożywienia na kilogram masy ciała niż dorośli, co sprawia, że jest to bardziej znacząca droga narażenia; CICH, 1997) oraz powierzchni mieszkalnych i zabawek w Wielkiej Brytanii i USA są zgłaszane (Pesticides Trust, 1998, Gurunathan i in., 1998). Niektóre organy regulacyjne zwracają szczególną uwagę na wyższy poziom ryzyka zanieczyszczenia dzieci (US EPA, 1996). Na przykład ustawa o ochronie jakości żywności w USA wymaga od rządu dodania dodatkowego marginesu bezpieczeństwa do oceny ryzyka związanego z chemikaliami, na które mogą być narażone dzieci.
Nowotwory u dzieci w USA nasilają się (Pogoda, 1997; EHP, 1998; Rachel’s EHW, 1998), a szeroko zakrojone badanie białaczek dziecięcych i innych raków w Wielkiej Brytanii wykazało, że kojarzyć się z życiem w pobliżu zakładów przemysłowych, szczególnie tam, gdzie wykorzystywano lub przetwarzano paliwa kopalne (Knox & Gillman, 1997).
Przyczyny zwiększonej zachorowalności na raka jąder i raka piersi u ludzi oraz wpływ substancji chemicznych zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, które obserwowano w wielu krajach, są w dużej mierze nieznane. Odpowiedzialne mogą być zmiany w środowisku, jak również w stylu życia (Colburn, 1993, CEC i in., 1997; EA, 1998 – patrz Ramka 6).
Ramka 6: „Raport Weybridgea” o substancjach zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego
EEA podsumowała wyniki raportu z europejskich warsztatów na temat wpływu substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego na zdrowie ludzi i dziką przyrodę (CEC i in., 1997) w następujący sposób:
coraz więcej dowodów i obaw związanych z rosnącymi tendencjami w zakresie zaburzeń reprodukcyjnych dzikich zwierząt i ludzi oraz niektórych substancji jest implikowanych, ale istnieje wielka niepewność co do przyczyn chorób reprodukcyjnych.
Kluczowe wnioski są następujące:
Istnieją wystarczające dowody na wzrost zachorowalności na raka jąder u ludzi.
Widoczny spadek liczby ludzkich plemników w niektórych krajach był prawdopodobnie rzeczywisty.
Nie ma wystarczających dowodów, aby definitywnie ustalić związek przyczynowy między skutkami zdrowotnymi obserwowanymi u ludzi narażonych na chemikalia.
Główną drogą narażenia na substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego (EDS) jest zwykle spożycie żywności oraz, w mniejszym stopniu, wody. Odnosi się to do zwierząt lądowych, ptaków i ssaków, w tym ludzi.
W porównaniu z sytuacją w USA, istnieje kilka przypadków chorób reprodukcyjnych dzikich zwierząt w UE, których skutki można z pewnością powiązać z substancjami zaburzającymi funkcjonowanie układu hormonalnego.
Istnieją jednak pewne przypadki na obszarze UE, w których niekorzystny wpływ na układ hormonalny lub toksyczny wpływ na reprodukcję u ptaków i ssaków zbiegają się z wysokim poziomem antropogenicznych substancji, które mają właściwości zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w niektórych systemach testowych.
Znaczne niepewności i luki w danych można zmniejszyć dzięki zaleceniom dotyczącym badań i monitorowania narażenia i skutków u dzikich zwierząt i ludzi.
Obecne testy ekotoksykologiczne, badania i oceny ryzyka nie mają na celu wykrycia czynności powodujących zaburzenia endokrynologiczne.
Tymczasem należy rozważyć zmniejszenie narażenia ludzi i dzikich zwierząt na substancje zaburzające gospodarkę hormonalną zgodnie z „zasadą ostrożności”.
Źródło: Europejska Agencja Środowiska na podstawie CEC i in., 1997
Powszechna obecność niewielkich ilości wielu chemikaliów budzi coraz większe obawy, ponieważ same lub w połączeniu z innymi czynnikami może przyczyniać się do raka, alergii (UCB, 1997), wpływać na rozrodczość i układ odpowiedzi immunologicznej oraz efekty neurotoksyczne (NRC, 1992; Kilburn, 1998). Ważny jest czas narażenia na niektóre chemikalia, zwłaszcza w przypadku substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, w przypadku których ekspozycja w ciągu pierwszych 30 dni po poczęciu wydaje się być krytyczna. Chociaż narażenie na chemikalia może być bardzo niskie dla większości ludzi (tj. W częściach na milion lub bilionach powietrza, wody lub żywności), niektóre chemikalia w tak niskich dawkach mogą być silne. Na przykład estra-diol, kluczowy hormon estrogenowy w organizmie, działa w stężeniu części na bilion, co odpowiada jednej kropli wody w 660 „cysternach kolejowych” (Brekine, 1997). Niektóre chemikalia mogą być bardziej szkodliwe przy niższych dawkach niż przy wyższych, ponieważ na przykład uszkodzone komórki mogą powodować więcej szkód niż martwe komórki, a wyższe dawki mogą wywołać aktywność detoksykacyjną, która nie jest wyzwalana przy niższych dawkach (Lodovicet al., 1994 ).
Niedawny i wszechstronny przegląd oceny ryzyka nowych i istniejących chemikaliów zakończył się następująco: „Na obecnym poziomie zrozumienia nie możemy odpowiednio przewidzieć niekorzystnego wpływu na ekosystemy, ani nie możemy przewidzieć, jaka część populacji ludzkiej będzie jesteśmy w stanie ocenić ryzyko tylko w bardzo ogólny i uproszczony sposób ”(van Leeuwen et al., 1996).
Pomimo trudności związanych z oceną ryzyka istnieje wiele polityk rządowych i branżowych, które zostały opracowane w celu ochrony ludzi i środowiska poprzez minimalizację ryzyka związanego z produkowanymi chemikaliami.
 |
||
 |
 |