Zing een lied van Sixpence

Vandaag kijken we naar een kinderliedje, en een van onze huishoudelijke favorieten.

Het rijm gaat als volgt:

Zing een lied van zes pence, een zak vol rogge,

Vier en twintig merels gebakken in een taart.

Toen de taart werd geopend, begonnen de vogels te zingen.

Was dat niet een sierlijk gerecht om voor de koning neer te zetten? ?

De koning was in zijn telhuis en telde zijn geld;

De koningin was in de salon brood en honing aan het eten;

De meid was in de tuin hing de kleren uit,

Toen beneden kwam een merel en pikte haar neus af.

Wat een geweldig verhaal, vol van afbeeldingen a Vind een mooi bloederig einde, om elk kind tevreden te stellen. Dus waar kwam het vandaan?

Hier is de vroegst gepubliceerde versie van het rijm:

Zing een lied van Sixpence,

Een zak vol rogge,

Vier en twintig stoute jongens,

Gebakken in een Pye!

Deze versie is gepubliceerd in Deel II van Tom Thumbs Pretty Song Book, circa 1744. Het is echter geen boek dat je kunt lenen bij je plaatselijke bibliotheek. Volgens Straightdope:

Er is geen exemplaar van Volume I bekend. Er is slechts één exemplaar bekend van Deel II, dat in het British Museum wordt bewaard en waarvan algemeen wordt aangenomen dat het het oudste bestaande boek met kinderliedjes is.

Het is echter waarschijnlijk dat het rijm al veel langer bestond, mogelijk zo oud als de 16e eeuw.

De bewoording zing een lied van zes pence kan bijvoorbeeld worden genoemd in een toneelstuk van Shakespeare:

“Kom op, er is sixpence voor je; laten we een liedje hebben. ”

(Twelfth Night, Act II, Scene II; Dialogue: Sir Toby with a clown)

En mogelijk wordt er ook naar verwezen in een werk van Beaumont en Fletcher uit 1614 met de regel:

“Ho, hier is een opwinding nu! Zing een lied van sixpence! ”

Het lijkt er dus op dat de oorsprong behoorlijk terug te voeren is.

Bovendien is er een Italiaans kookboek, vertaald in het Engels in 1598, bevat een recept waarin taarten worden gemaakt met levende vogels erin, zodat ze bij het snijden wegvliegen. Het kookgedeelte van het rijm past dus zeker bij deze tijdsperiode.

Er is echter geen positief verband tussen deze bronnen. Het is allemaal speculatie, vrees ik!

Betekenissen

Er zijn nogal wat verschillende ideeën over wat het liedje betekent, of naar wie / waarnaar het verwijst. Hier zijn er een paar:

• De 24 merels reflecteren 24 uur per dag; de koning is de zon en de koningin is de maan. Het brood en de honing vertegenwoordigen het wassen en afnemen van de maan en de kleren die worden opgehangen, vertegenwoordigen wolken. Deze betekenis komt van het gratis toegangsforum van The Guardian, samen met tal van andere zeer interessante ideeën en commentaar. Er is hier geen gebrek aan suggesties voor de betekenis van het rijm!
• Het rijm vertegenwoordigt de ontbinding van de kloosters van koning Hendrik VIII in de jaren 1530, waarbij de merels de koren vertegenwoordigen van de kloosters die een taart bakten om gunst te winnen bij de koning.
• Koning Henry VIII is de koning, Catharina van Aragon is de koningin en Anne Boleyn is de meid, waarbij het verwijderen van de neus mogelijk haar onthoofding symboliseert. De merels zijn, althans volgens Straightdope, heerlijkheden gebakken in een taart. Hij beweert dat:

… in de periode dat Henry VIII het eigendom van de katholieke kerk overnam, de abt van Glastonbury zijn rentmeester naar Londen met een kerstgeschenk bedoeld om de koning te sussen – een taart waarin de daden van twaalf landgoederen waren verborgen. De rentmeester, Thomas Horner, zou de taart hebben geopend en één akte hebben gewonnen, die van het landhuis van Mells, waar zijn nakomelingen nog steeds wonen.

Lijkt heel specifiek, maar wie weet? Het punt is dat de betekenis van het verhaal voor het oprapen ligt – we zullen het waarschijnlijk nooit zeker weten. Ik hou van het idee van de hoofdpersonages die de met drama gevulde cast van Henry en zijn vrouwen vertegenwoordigen. Het heeft een mooie poëzie. Ik zou willen dat onze moderne leiders dit soort liedjes vol beelden over hen hadden geschreven in plaats van schandaalartikelen en semi-grappige politieke cartoons. Maar dat ben ik maar.

• De merels van het lied verwijzen naar losse letters, om de publicatie van de eerste Engelse bijbel te herdenken. Het kan zijn dat dit het meest ongeloofwaardige is, aangezien er sinds de 12e eeuw na Christus meer dan 24 letters in het alfabet zijn geweest.Vier en twintig is een getal dat goed wordt gebruikt in traditionele rijmpjes, net als het getal twaalf, dus het kan gewoon bekend en handig zijn geweest.

Er is geen echt bewijs voor een van deze theorieën, maar ze zijn leuk om te overwegen.

Alternatieve versies

Er is sprake van een mogelijk derde couplet, met een gelukkiger einde voor de arme meid:

Ze lieten de dokter van de koning halen,

Wie naaide het weer,

Hij naaide het zo netjes,

De naad is nooit gezien.

Om nog maar te zwijgen van een alternatieve versie van dit laatste vers dat luidt:

Er was zoveel commotie,

Dat het kleine Jenny-winterkoninkje

de tuin in vloog

en het weer terug zette .

Op de een of andere manier denk ik niet dat de kinderen deze versie zo op prijs zouden stellen. Zijn kinderen geen vreselijke kleine monsters?