Wat is Interventionele Radiologie?
Interventieradiologie (IR) verwijst naar een reeks technieken die afhankelijk zijn van het gebruik van radiologische beeldbegeleiding (röntgenfluoroscopie, echografie, computertomografie of magnetische resonantiebeeldvorming) om de therapie nauwkeurig te richten. De meeste IR-behandelingen zijn minimaal invasieve alternatieven voor open en laparoscopische (kijk) chirurgie. Aangezien veel IR-procedures beginnen met het steken van een naald door de huid naar het doel, wordt dit soms pinhole-chirurgie genoemd!
Deze korte film laat zien wat interventionele radiologie is:
De essentiële vaardigheden van een interventionele radioloog zijn de interpretatie van diagnostische beelden en het manipuleren van naalden en het gebruik van fijne katheterbuizen en draden om onder beeldvorming door het lichaam te navigeren. Interventionele radiologen zijn artsen die zijn opgeleid in radiologie en interventietherapie. Geen enkele andere specialiteit bezit deze unieke combinatie van vaardigheden!
Er is nauwelijks een gebied van de ziekenhuisgeneeskunde waar IR geen enkele invloed heeft gehad op het patiëntenbeheer. Hoewel de interventieradioloog over veel technieken beschikt, vallen deze in 5 brede categorieën:
Het scala aan aandoeningen dat met IR kan worden behandeld is enorm en breidt zich voortdurend uit. U heeft wellicht van het volgende gehoord: Het is belangrijk om te erkennen dat de interventionele behandeling gewoonlijk een van de verschillende beschikbare behandelingsopties is, variërend van niets, via medicamenteuze behandeling tot een operatie. Elk geval moet op zijn eigen merites worden bekeken.
Bekende voordelen van deze minimaal invasieve technieken zijn onder meer verminderde risicos, kortere ziekenhuisverblijven, lagere kosten, meer comfort, sneller herstel en terugkeer naar het werk. De effectiviteit van de behandeling is vaak beter dan bij traditionele behandelingen. Opgemerkt moet worden dat mensen niet de enige soort zijn die baat heeft bij IR. Dierenartsen wenden zich ook tot interventietechnieken, dus het kan zijn dat u en uw dieren vergelijkbare behandelingen krijgen aangeboden!
Bloedvataandoening
Vernauwing van slagaders leidend tot beperkte bloedstroom (perifere vaatziekte ): Interventionele radiologen behandelen dit door ballonnen te gebruiken om het vat te strekken (ballonangioplastiek, PTA) en soms metalen veren, stents genaamd, om ze open te houden. Soms blokkeren slagaders of bypass-transplantaten plotseling met een snel verlies van bloedtoevoer naar de ledemaat. Tenzij de bloedtoevoer wordt hersteld, kan dit leiden tot amputatie. Interventionele radiologen kunnen helpen door stollingsremmende medicijnen rechtstreeks in de slagader te infunderen via kleine katheters, waardoor veel ledematen worden bespaard.
Uitgezette slagaders (aneurysmas) die het risico lopen te scheuren en bloeden: IRs behandelen deze door het bloedvat opnieuw buis genaamd een stenttransplantaat
Bloeding (bloeding). Dit is de meest voorkomende vasculaire noodsituatie die wordt behandeld door IR. Bloedingen kunnen bijna overal vandaan komen, bijv. uit de darmen, secundair aan ernstig letsel of na de geboorte. Bloeden kan vaak permanent worden gestopt door het vat te blokkeren (embolisatie), het vat opnieuw te bekleden met een stenttransplantaat of door een ballon in het vat op te blazen om het bloeden te stoppen totdat een spoedoperatie kan worden uitgevoerd. Interventionele radiologie wordt ook gebruikt om bloeding te voorkomen tijdens sommige soorten operaties, b.v. tijdens een keizersnede bij patiënten met een hoog risico op bloeding uit een abnormale placenta (post partum bloeding).
Aders
Bloedstolsels in de longen (longembolie, PE): interventionele radiologen voer 2 verschillende vormen van behandeling uit, plaatsing van apparaten (inferieure vena cava-filters) om bloedstolsels op te vangen voordat ze de longen bereiken, waardoor verdere PE wordt voorkomen. Als er een massale longembolie is die instorting veroorzaakt, kan een interventionele radioloog kleine katheterbuizen gebruiken om het bloedstolsel te verbreken en de bloedstroom te herstellen.
Verwijde aderen (spataderen): deze komen meestal voor in de benen, maar kunnen komen voor in het bekken of scrotum. Deze kunnen worden behandeld door de ader te blokkeren door hittebehandeling (laser of microgolf) of door het gebruik van irriterende medicijnen en embolisatie-technieken.
Verstopte aderen: dit kan gebeuren in de context van een bloedstolsel in de aderen ( veneuze trombose, DVT), die soms wordt behandeld door de injectie van bloedstolseloplossende geneesmiddelen (trombolyse) via een kleine katheter die in de ader wordt gevoerd. Sommige patiënten krijgen bloedstolsels als gevolg van een vernauwing in een ader, wanneer het stolsel is afgebroken met ballonnen en stents. Soms drukken tumoren in de borst een ader samen, wat leidt tot zwelling van het gezicht, hoofdpijn en andere symptomen die gewoonlijk kunnen worden verlicht met een stent.
Niet-vasculaire interventie
Dit wordt soms aangeduid als interventionele oncologie, maar de behandelingen zijn ook effectief bij goedaardige aandoeningen.IR-therapieën worden gebruikt voor het volgende:
- om de tumor / kanker te behandelen (tumorablatie, embolisatie)
- om de effecten van de kanker op andere systemen te verlichten, bijv. verstopping van de slokdarm (slokdarm), darmen, nier (nefrostomie) of lever (biliaire drainage)
- Om ophopingen van vocht of pus in de borst of buik af te voeren
- Om voedingssondes te plaatsen (gastrostomie, jejunostomie)
- Voor de behandeling van ingestorte ruggengraatbeenderen (vertebroplastiek)
Tumortherapieën: deze behandelingen zijn bedoeld om tumoren op hun primaire plaats te verkleinen of te vernietigen of die verspreid naar andere gebieden (metastasen). Dit is een gebied van toenemende interesse en leidt tot een betere overleving met verminderde morbiditeit.
Lever-, nier- en andere tumoren (bijv. Bot, long): deze kunnen worden behandeld met destructieve therapieën (ablatie) die gewoonlijk met warmte gepaard gaan ( radiofrequentie, laser, magnetron, echografie) of koude schade (cryotherapie). De behandeling wordt uitgevoerd en gecontroleerd met behulp van beeldvorming (echografie, computertomografie of magnetische resonantie beeldvorming).
Baarmoederfibromen: zware menstruatiebloedingen en pijn kunnen worden veroorzaakt door goedaardige tumoren, fibromen genaamd. Deze kunnen worden behandeld door bloedvaten te blokkeren (embolisatie van de baarmoederhalskanker, UFE), wat leidt tot krimp. Embolisatie wordt soms gecombineerd met medicamenteuze therapie (chemo-embolisatie) of radiotherapie (radio-embolisatie) die het effect op de tumor richt en enkele van de bijwerkingen van kankertherapie beperkt.
Stone Disease
Kidney stenen zijn niet ongebruikelijk en veroorzaken pijn, infectie en verstopping van de nieren. Obstructie van de nier in aanwezigheid van een infectie zal snel onomkeerbare nierbeschadiging veroorzaken. Interventionele technieken omvatten het plaatsen van een buis in de nier (nefrostomie) om de urine te laten wegvloeien en het verwijderen van de stenen met behulp van een verscheidenheid aan instrumenten die door de huid in de nier worden geplaatst. Grote nierstenen kunnen het beste worden behandeld door een tunnel in de nier te maken via een kleine incisie in de huid en vervolgens een endoscoop rechtstreeks in de nier te leiden, de steen te breken met speciale instrumenten en de fragmenten eruit te trekken (percutane nephrolithotomie).
Galstenen zijn een van de meest voorkomende aandoeningen van de bovenbuik. De meeste worden behandeld met laparoscopische chirurgie. Wanneer stenen of tumoren stoppen met het wegvloeien van gal uit de lever, veroorzaakt dit geelzucht, dit wordt meestal behandeld via een telescoop die door de keel wordt geleid (endoscopie), maar soms moet een interventieradioloog drainage uitvoeren door katheterbuizen door de lever te plaatsen om de stenen te verwijderen of plaats stents om drainage mogelijk te maken.
David Kessel
Past President, BSIR