Wat is de Latijnse Vulgaatbijbel?

Vraag: “Wat is de Latijnse Vulgaatbijbel?”
Antwoord: “De Vulgaat” is de populaire naam die wordt gegeven aan de Latijnse versie van de Bijbel, een vertaling die gewoonlijk wordt toegeschreven aan Hiëronymus. Vóór de tijd van Hiëronymus, toen het aantal Latijn-sprekende christenen toenam, werd de Bijbel in het Latijn vertaald zodat de christenen van die tijd het konden begrijpen. Er wordt aangenomen dat de eerste Latijnse vertaling rond 200 n.Chr. Voltooid was, hoewel er geen manuscripten van zijn. tijdperk bestaan vandaag. De eerste Latijnse manuscripten zijn zeker gemaakt in Noord-Afrika, want het lijkt erop dat de kerk in Noord-Afrika vanaf het begin Latijn sprak in vergelijking met de overwegend Griekssprekende kerken in Azië en Europa.
Twee eeuwen later gaf paus Damasus ik een geleerde met de naam Jerome de opdracht om één standaard Latijnse tekst van de Bijbel te produceren; er waren evenveel verschillende Latijnse versies van de Bijbel als er verschillende vormen van de tekst waren, en Damasus wilde dat de kerk een standaardversie had om uni te promoten versale leer. Hiëronymus voltooide de vertaling in het jaar 400, en zijn versie stond bekend als de editio vulgate (de huidige tekst van de Heilige Schrift), omdat hij de gewone (of vulgaire) taal van de vroege middeleeuwen gebruikte.
Hiëronymus begon met het herzien van de evangeliën , gebruikmakend van de beschikbare Griekse manuscripten. Dit deed hij vanwege de grote verschillen die hij aantrof in de verschillende Latijnse teksten die beschikbaar waren. Rond dezelfde tijd begon hij het Oude Testament te herzien door de Septuaginta te gebruiken (een Griekse versie van het Oude Testament). Hiëronymus vertaalde ook het Oude Testament in het Latijn door de Hebreeuwse tekst te gebruiken, een taak die hij deed zonder kerkelijke goedkeuring. De huidige Vulgaat bevat elementen die tot elke periode van zijn ontwikkeling behoren, waaronder
(1) een niet-herziene Oud-Latijnse tekst van het Boek van Wijsheid, Ecclesiasticus, 1 en 2 Makkabeeën, en Baruch;
(2) een Oude Latijnse vorm van het Psalter, die Hiëronymus corrigeerde vanuit de Septuaginta;
(3) Hiëronymus gratis vertaling van de boeken Job en Judith;
(4) Hiëronymus vertaling uit het Hebreeuwse Oude Testament met uitzondering van het Psalter;
(5) een Oud-Latijnse herziening van de evangeliën uit Griekse manuscripten;
(6) een Oud-Latijn Nieuwe Testament, herzien.
Sommige van de genoemde boeken behoren tot een afdeling die bekend staat als de Apocriefen, die normaal gesproken als boeken worden beschouwd van Joodse afkomst die buiten de canon van het Oude Testament vallen.