Verdringing

Definitie van verdringing – wanneer overheidsuitgaven de totale totale vraag niet verhogen, omdat hogere overheidsuitgaven een gelijkwaardige daling van de uitgaven en investeringen van de particuliere sector veroorzaken.

Vraag: Waarom vermindert een verhoging van de overheidsuitgaven door de overheid het bedrag dat de privésector kan uitgeven?

Als de overheidsuitgaven toenemen, kan zij deze hogere uitgaven financieren door:

1. Belasting verhogen
2. Meer lenen

Impact van hogere overheidsuitgaven op de totale vraag

1. Belastingverhoging. Als de overheid de belasting op de particuliere sector verhoogt, bijv. hogere inkomstenbelasting, hogere vennootschapsbelasting, dan vermindert dit het discretionair inkomen van consumenten en bedrijven. Ceteris paribus zal het verhogen van de belasting op consumenten leiden tot lagere consumentenbestedingen. Daarom mogen hogere overheidsuitgaven die worden gefinancierd door hogere belastingen de totale AD niet verhogen, omdat de stijging van G (overheidsuitgaven) wordt gecompenseerd door een daling van C (consumentenuitgaven).
2. Toenemende leningen. Als de overheid het lenen verhoogt. Het leent van de particuliere sector. Om leningen te financieren, verkoopt de overheid obligaties aan de particuliere sector. Dit kunnen particulieren, pensioenfondsen of beleggingsfondsen zijn. Als de particuliere sector deze staatsobligaties koopt, zullen ze dit geld niet kunnen gebruiken om investeringen uit de particuliere sector te financieren. Daarom verdringt de overheid de investeringen van de particuliere sector.

Verdringing van middelen

Het tweede type verdringing is simpelweg het feit dat als de particuliere sector geld leent aan de overheid hebben ze minder geld om te investeren in projecten in de particuliere sector.

Een grens van productiemogelijkheden is handig om het idee van verdringing te laten zien uit. Als we ons op de PPF-curve bij punt A bevinden en we verhogen de overheidsuitgaven, leidt dit tot een daling van de uitgaven van de particuliere sector.

Verder wordt beweerd dat de investeringen van de particuliere sector doorgaans efficiënter zijn dan de openbare sector. investering. Daarom is de economie slechter af voor overheidsleningen.

Financiële verdringing

Dit is de term die wordt gebruikt om te beschrijven hoe overheidsleningen kan leiden tot hogere rentetarieven. Als de overheid meer effecten moet verkopen, kan het zijn dat ze de rente op haar obligaties moet verhogen om mensen aan te trekken om te kopen. In de EU bijvoorbeeld zijn de obligatierendementen in 2011 gestegen omdat de markten zich zorgen maakten over de hoogte van de EU-schuld. Daarom ging de toegenomen overheidslening ten koste van de hogere rentetarieven op de overheidsschuld. Deze hogere rentetarieven op obligaties leiden tot hogere rentetarieven elders in de economie en zullen waarschijnlijk investeringen en uitgaven uit de particuliere sector ontmoedigen.

Verdringing komt niet altijd voor

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat verdringing niet altijd voorkomt – het hangt af van de toestand van de economie.

• Als de economie onder de volle capaciteit zit, kunnen we meer overheidsuitgaven en meer uitgaven van de particuliere sector hebben.

Keynesianen beweren opnieuw dat er in een recessie- en liquiditeitsval geen verdringing is, omdat de de overheid geeft alleen ongebruikte middelen uit. Keynesianen stellen dat in een liquiditeitsval de LM-curve elastisch is. Dit betekent dat hogere overheidsuitgaven de rentetarieven niet verhogen.

Een andere manier om over een recessie na te denken is dat de stijging van de overheidsleningen alleen is om de stijging van de besparingen door de particuliere sector te compenseren.

Deze grafiek laat zien dat er in 2008-2012 een sterke stijging is in de particuliere sector. Dit gaat gepaard met een gelijkwaardige stijging van de overheidsleningen.

Verdringing en obligatierendementen

In een recessie kan de overheid vaak lenen meer zonder rentestijging. In het VK in 2009-2013 bijvoorbeeld, daalden de obligatierendementen, ondanks hogere leningen, omdat mensen geld wilden sparen in obligaties in plaats van te investeren. Daarom was er geen financiële verdringing.

Ook, zoals Keynes betoogde – in een recessie – heeft de particuliere sector onbenutte middelen (vanwege meer besparingen). Daarom maakt overheidsleningen effectief gebruik van deze ongebruikte middelen. Financiële verdringing is waarschijnlijker wanneer de economie groeit en al bijna op volle capaciteit is.

Hangt af van de toestand van de economie

Wanneer de economie sterk groeit, de overheid krijgt meer concurrentie van andere particuliere investeringen.Daarom zullen de rendementen op staatsobligaties moeten stijgen om besparingen van andere investeringsprojecten aan te trekken.

Economen die Crowding Out hebben gesuggereerd

Milton Friedman stond over het algemeen afwijzend tegenover expansief fiscaal beleid. Hij voerde aan dat, hoewel er een tijdelijke impuls kan zijn, op de lange termijn door schulden gefinancierde overheidsuitgaven verdringing zouden veroorzaken. Milton Friedman merkte op dat door schulden gesteunde overheidsuitgaven leidt tot “een vermindering van het fysieke volume van de gecreëerde activa als gevolg van verminderde particuliere productieve investeringen.” (Crowding Out)

Frank Knight. Knight wordt gecrediteerd met de theorie dat de vraag naar investeringen rentelastisch is. Daarom kan zelfs een zeer kleine stijging van de rentetarieven (door financiële verdringing) een zeer grote daling van de investeringen in de particuliere sector.

John M. Keynes. In zijn algemene theorie stelde Keynes dat als de economie bijna op volle capaciteit zou zijn, expansief fiscaal beleid zou leiden tot verdringing.

Robert Baro . Baro wordt gecrediteerd voor het ontwikkelen van de theorie van Ricardiaanse gelijkwaardigheid. Het idee dat de uitgifte van overheidsschuld gelijk staat aan hogere belastingen – dat wil zeggen dat de tekortuitgaven zeer beperkt zijn in het verhogen van het reële bbp.

Gerelateerd

• Hoeveel kan een overheid lenen?
• Het multiplicatoreffect
• Kritiek op het fiscaal beleid
• Tekorten en de toekomst – Paul Krugman – waarom verdringing won komt niet voor in een liquiditeitsval.