“Sí Se Puede”

Tot mijn verbazing is de afgelopen jaren de strijdkreet “Sí se puede” vrij alomtegenwoordig geworden. Deze zin, die letterlijk vertaald is betekent ja, het kan worden gedaan, was de gekozen uitdrukking die werd gebruikt door deelnemers aan de hervormingsmarsen voor immigratie in 2006. Later nam senator Barack Obama (D-IL) het Engelse equivalent Yes we can aan als zijn presidentiële campagne slogan.

Opgegroeid in het agrarische stadje Oxnard, Californië, heeft de uitdrukking “Sí se puede” veel politieke betekenis voor mij persoonlijk. Daarom wil ik deze maand, terwijl we de Hispanic Heritage Month vieren, even de tijd nemen om te onthouden waar het vandaan komt.

“Sí se puede” is een term die geworteld is in de strijd van de arbeidersklasse Latinos Het was de strijdkreet van de United Farm Workers Union in de jaren zeventig. Medeoprichters Dolores Huerta en Cesar Chavez namen het motto over tijdens een 25-dagen vasten in Phoenix, Arizona, waar ze probeerden landarbeiders te organiseren om eerlijke lonen te eisen en betere arbeidsomstandigheden. Deze mantra was bedoeld om arbeiders te stimuleren en te inspireren. Ja, we kunnen tegen alle verwachtingen in een beweging beginnen. Ja, we kunnen opkomen tegen uitbuiting. Ja, we kunnen vechten voor eerlijke lonen en medische en pensioenuitkeringen. “Sí se puede” is in de loop der jaren ook overgenomen door andere burger- en arbeidsrechtengroepen waarbij Latinos in het hele land betrokken zijn.

Maar het gebruik van deze uitdrukking brengt de verplichting met zich mee om zijn geschiedenis echt te eren en zijn belofte. We kunnen simpelweg niet voorbijgaan aan het feit dat Latinos aan de kant zijn gelaten en momenteel met enorme economische ongelijkheden kampen. Beschouw de volgende statistieken:

• Het armoedecijfer onder Latinos was 21,5 procent in 2007, vergeleken met 8 procent onder hun blanke tegenhangers.
• Het percentage Latinos die geen ziektekostenverzekering hadden in 2007 was bijna drie keer zo hoog als hun blanke tegenhangers.
• En in 2007 bedroeg het gemiddelde gezinsinkomen voor een blank gezin $ 54.920, vergeleken met een Spaans mediaan gezinsinkomen van $ 38.679.

Als natie die gelijkheid en menselijke waardigheid waardeert, kunnen we deze verschillen niet negeren. De toekomst van onze natie hangt af van het vermogen om de ladder van kansen toegankelijk te maken en de economische mobiliteit voor arbeiders overal ter wereld te vergroten, terwijl we tegelijkertijd de diversiteit en het talent van onze natie omarmen.

Onze natie staat vandaag voor veel uitdagingen, maar een hoofdprioriteit zou moeten zijn om deze groeiende bevolking te integreren, zodat we kunnen profiteren van deze demografische verandering. De volgende president zal er daarom voor moeten zorgen dat we meer programmas voor gelijke kansen promoten en dat we meer vooruitgang boeken bij het verkleinen van deze ongelijkheden.

Met 45,5 miljoen Latinos hebben de Verenigde Staten een grotere populatie Latinos dan zo ongeveer elk land in Latijns-Amerika. Dit betekent dat dit stemblok in opkomst is als een cruciaal kiesdistrict voor de presidentskandidaten en een sleutelrol zal spelen in onze economische toekomst. Dit is geen voorbijgaande trend. Latinos zullen naar verwachting tegen 2050 bijna een kwart van de Amerikaanse beroepsbevolking uitmaken, en tegen datzelfde jaar zullen ze goed zijn voor bijna 30 procent van de verwachte bevolking van 429 miljoen mensen in de Verenigde Staten.

Zoals we vieren Laten we dit jaar de Hispanic Heritage Month niet vergeten de geschiedenis en kracht van de uitdrukking “Sí se puede”. Laten we, terwijl we ernaar streven een rechtvaardiger en rechtvaardiger land te creëren, niet vergeten waar het vandaan komt en de bedoelingen eren van de makers Dolores Huerta en Cesar Chavez, die ons hebben uitgedaagd om een betere samenleving te creëren – een die waarde hecht aan en al haar mensen voorziet van gelijke kansen om te slagen. Zoals Chavez ooit zei:

“We zullen toeslaan. We zullen boycots organiseren. We zullen demonstreren en politieke campagnes voeren. We zullen de revolutie die we hebben voorgesteld voortzetten … We zullen macht opbouwen door middel van boycots, stakingen, nieuwe vakbonden – welke technieken we ook kunnen ontwikkelen. Deze aanvallen op de status quo zullen komen, niet omdat we haten, maar omdat we weten dat Amerika een humane samenleving kan opbouwen voor al zijn burgers … “

” Sí Se Puede! “