Rome.us

De rivier de Tiber (Latijn: Tiberis; Tevere) is sinds die tijd een zogenaamd kenmerk van Rome van het grote rijk. Een meanderende rivier omringt de beroemde heuvels van de Italiaanse hoofdstad, liefdevol langs het silhouet van Trastevere. De glinsterende spiegel van de rivier is omgeven door vele monumenten van oude en middeleeuwse architectuur. Tientallen bruggen verbinden de linker- en rechteroever van de Tiber, waardoor Romeinse landschappen zo mooi en romantisch zijn.

Bewaar dit op Pinterest om later te lezen!

Aardrijkskunde

De Tiber stroomt uit de hellingen van de Apennijnen in Emilia-Romagna. Volstromende bergrivier stroomt door Umbrië en Lazio, op weg naar Rome, en wordt vergezeld door de rivieren Nera en Aniene. Vóór Rome wordt het geflankeerd door betonnen vestingwerken en de waterloop zelf verandert in het kanaal Fossa Traiani door de hoofdstad. Het eindpunt van de Tiber is de Tyrreense Zee (Italiaans: Mar Tirreno).

De totale lengte van de derde langste rivier van Italië is 406 km (252 mi) en het bekken is 17.375 vierkante kilometer (6.709 vierkante mijl). De rivier is de belangrijkste bron van watervoorziening voor Rome. Italianen noemen de Tiber vaak “flavus”, wat “wit” betekent in het Latijn. Deze bijnaam wordt gebruikt vanwege de geel-witachtige kleur van het water.

Naam

Er zijn verschillende suggesties over de oorsprong van de naam “Tiber”. Volgens een van hen heeft “Tiber” een pre-Latijnse oorsprong, afgeleid van het zelfstandig naamwoord “Tibur” – een oude naam van de stad Tivoli, gelegen op 30 km afstand van Rome. Ook de naam van de rivier werd genoemd in de geschriften van de Etrusken, “Tiferios” genoemd, die door de Italianen kon worden overgenomen en omgevormd tot “Tiber”.

Er is echter een legende in de biografie van de beroemde rivier. Koning Tiberinus, die leefde in de jaren 900 voor Christus, verdronk in de rivier de Albula, die later bekend werd als Tiberius. Jupiter maakte van de dode koning een bewaker van stormachtig water, genaamd Volturnus. Er wordt aangenomen dat beeldhouwers door deze oude mythe rivieren, zeeën en oceanen begonnen af te beelden in de vorm van machtige mannen.

Geschiedenis

Het was de Tiber, waar Volgens de legende zouden de pasgeboren Romulus en Remus, de stichters van Rome, verdronken. Historici geloven dat Rome in 753 voor Christus werd gesticht aan de oevers van de rivier de Tiber, ongeveer 25 km van de kust van Ostia. In de oudheid diende de rivier als een grens tussen de Etrusken, gelegen in het westen, de Sabijnen – in het oosten en Latijnen – in het zuiden.

De rivier speelde een belangrijke rol voor de Romeinen, die zijn economie opbouwden dankzij de beweging van koopvaardijschepen. Handelaren brachten proviand, bouwmaterialen en andere goederen naar de hoofdstad. Tijdens de Punische oorlogen in de 3e eeuw voor Christus was de haven van Ostia cruciaal voor zeeslagen. Zo werd de Tiber ook een strategische dominantie in de vijandelijkheden van Rome.

Later werd er een ruime ligplaats gebouwd langs de kust van de rivier nabij de Campus. Martius gebied. Na de aanleg van het Romeinse centrale rioolstelsel, Cloaca Maxima, werd de Tiber er een belangrijk onderdeel van en leverde schoon water aan het stadscentrum via ondergrondse tunnels en leidingen.

Na verloop van tijd werd de rivier ondiep, de hoofdhaven en de maritieme handel verhuisden naar de buur van Rome – Fiumicino. In de 17-18e eeuw had het pontificaat veel moeite gedaan om de bodem van het waterlichaam in Rome schoon te maken. Zo werd de ecologie van de Tiber verbeterd, maar er is niets veranderd in het riviertransport, aangezien het zijn vroegere betekenis verloor.

Interessante feiten

• De Tiber stroomt uit van twee bergbronnen, gelegen op een hoogte van 1268 meter (4160,1 ft) boven zeeniveau. In 1930 heeft Benito Mussolini de oude marmeren zuil bij de bron van de rivier neergezet. De Latijnse woorden “Hier wordt de rivier geboren / heilig voor het lot van Rome” zijn gegraveerd op de obelisk.
• Een van de kenmerken van de rivier is regelmatige overstromingen. Daarom werd het Campus Martius-gebied vaak gebruikt om onder water te duiken tot 2 meter (6, 6 ft). Sinds 1876, toen het stadsbestuur hoge stenen hekken bouwde aan beide oevers van de Tiber, zijn de Romeinen redelijk veilig geweest.
• Een ander interessant feit houdt verband met de naam van de rivier: een vaste uitdrukking “de Tiber oversteken” betekent een katholieke bekeerling worden. Analoog betekent de Theems oversteken bekeerd worden tot het anglicisme. In tijden van godsdienstoorlog waren dergelijke idiomen van groot belang.
• In de oude Romeinse tijd werd openbare executie uitgevoerd door misdadigers te verdrinken in De Tiber Tijdens het bewind van Tiberius werden veroordeelden naar Scale Gemonie gebracht en vervolgens in het diepe water geduwd. Een dergelijk niet benijdenswaardig lot kon zowel gewone rovers als de eerste christelijke pausen overkomen.
• De Romeinen vinden het heerlijk om zichzelf weer bij te komen door in koud water te zwemmen. Op 1 januari springen moedige, zelfs wanhopige inwoners van de hoofdstad, vergezeld van het onstuimige getoeter van de menigte, van Ponte Cavour de Tiber in!
• De kade is een perfecte plek om s ochtends en s avonds te joggen en fietstochten.

Bruggen

Linker- en rechteroever van de Tiber verbinden 26 bruggen op het grondgebied van Rome. Samen met de nieuwe bruggen hebben enkele van de oude het met succes overleefd. De Milvische brug (Italiaans: Ponte Molle of Ponte Milvio) werd gesticht in de 1e eeuw voor Christus om de Via Flaminia (een oude Romeinse weg) te verlengen en om Rome te verbinden met Ariminum (het huidige Rimini). In de 4e eeuw na Christus was de Mulvian-brug een plaats voor een geweldige veldslag tussen twee keizers, Maxentius en Constantijn de Grote (Latijn: Constantinus).

Het was geen strijd om de macht, maar om de dominante religie. De verslagen Maxentius verdronk in de Tiber en Constantijn kwam een stap dichter bij de status van de enige keizer van Rome. Zo begon het tijdperk van het christendom. Tegenwoordig bevindt zich dicht bij de Mulvian-brug het Stadio Olimpico, waar binnenlandse voetbalwedstrijden van Roma- en Lazio-clubs worden gehouden.

Ponte Sisto is een voetgangersgebied kruising tussen de rechteroever van de Tiber en Trastevere. De middeleeuwse stenen brug, gewijd aan paus Sixtus IV, ziet er heel mooi uit op de achtergrond van de oude kade. Op de linkeroever, aan de overkant van de brug, ligt Piazza Trulissa – een populaire ontmoetingsplaats voor inwoners van de hoofdstad en bezoekers van Trastevere. Van juli tot augustus is de kade van de Tiber bij Ponte Sisto gevuld met tenten met snacks, cocktails en livemuziek. Iedereen wordt uitgenodigd om naar de lokale prijzen te kijken en een duik te nemen in de gezellige sfeer van de avond.

Ten zuiden van het Vaticaan, aan de rivier, ligt een klein eiland – Isola Tiberina, dat eruitziet als een vissersboot. boot vanuit vogelperspectief. In de 10e eeuw werd de basiliek van St. Bartholomeo op het eiland (Italiaans: Basilica di San Bartolomeo allIsola), waar het graf van San Bartolomeo is, gesticht. Als je de Tiber over het eiland oversteekt, kun je op de rechteroever een van de meest verbazingwekkende Romeinse bezienswaardigheden zien – de mond van de waarheid (Italiaans: Bocca della Verita).

Ponte Sant Angelo (wat de Brug van Hadrianus betekent) dateert uit de 2e eeuw na Christus. Het wordt alleen gebruikt voor een wandeling. In de oudheid werd de brug vernoemd naar keizer Hadrianus, omdat hij op zijn bevel werd gebouwd. De oversteek leidt naar het Mausoleum van Hadrianus, ook wel bekend uit de Middeleeuwen als Castel SantAngelo. De enorme stenen cilinder van het kasteel bevat de overblijfselen van de christelijke pausen en vele historische artefacten. In de 15-16e eeuw werd de met marmer beklede brug versierd met beelden van de heilige Petrus en Paulus. En in de 17e eeuw voltooide Giovanni Lorenzo Bernini het decor met 10 beelden van engelen.