Prabhupada” s Palace of Gold
New Vrindaban, West Virginia
Gelegen op een afgelegen heuveltop in West Virginia, het Paleis van Goud heeft het gevoel van een geweldig, glitterachtig schatschip dat op de een of andere manier van de set van een Bollywood-productie is afgedreven.
Prabhupada wassen beeld – eerste van een aantal.
Het paleis is de parel van New Vrindaban, een utopie die de voorkeur geeft aan curry, opgericht in de late jaren 60 door de volgelingen van Hare Krishna. Aanvankelijk moest het een eenvoudige verblijfplaats worden voor Krishnas spirituele leider, Srila Prabhupada. Maar onder leiding van Keith Ham (ook bekend als Kirtanananda Swami) groeide het bescheiden huis uit tot een paleis dat geschikt was voor een raja, met kristallen kroonluchters, marmeren vloeren, glas-in-loodramen, spiegelplafonds. Bladgoud en halfedelstenen accentueren de architectonische hoogstandjes. Omgeven door fonteinen, geurige tuinen en een lelievijver, is het volkomen misplaatst op een zijweggetje in West Virginia.
Gang in het Paleis van Goud.
9 meter dansende Gaur Nitai-beelden.
Heb je je ooit afgevraagd wat de Hare Krishnas deden met al dat kleingeld dat ze smeekten op de Amerikaanse luchthavens ? Nu weet je het.
Prabhupada wilde dat New Vrindaban een attractie zou worden voor pelgrims en nieuwsgierigen, en bezoekers zijn altijd welkom in het Paleis van Goud. Je kunt je laten leiden door een van de Krishnas of gewoon rondlopen (na het uittrekken van schoenen of uitglijden op een paar gratis slofjes). Je zult er zeker meer van genieten dan Prabhupada, die stierf twee jaar voordat het op 2 september 1979 werd geopend. Zie de badkamer die hij nooit heeft gebruikt, de bank waarop hij nooit heeft gezeten, de studeerkamer waar hij nooit in heeft gezeten. Prabhupada is niettemin hier, in de vorm van verschillende levensechte wasdummys die je begrijpelijkerwijs zou kunnen verwarren met een echte, diep in gedachten verzonken heilige man.
Sri Sri Radha Vrindavan Chandra-tempel
(Een andere persoon die ontbreekt in het Paleis van Goud is de visionair ervan, Keith Ham; hij werd later beschuldigd van kindermishandeling en contractmoord, werd uit Krishna geschopt, en belandde in de gevangenis in North Carolina voor afpersing.)
De Krishnas stopten niet bij het Palace of Gold. Een klein eindje rijden van het paleis brengt je naar Swan Lake, waar een paar 9 meter hoge Gaur Nitai-beelden zijn bevroren in acoliet-aerobics in de buurt van de timesharing-cottages. Een zwanenboot ligt aangemeerd in een tuinhuisje; een olifant en heilige koeienbeelden bieden zich aan voor noviteitenfotos. Anglo-uitziende mensen in saffraankleurige gewaden mengen zich met toeristenfamilies, meestal van Indiase afkomst; pauwen gieren ergens in de diepe schaduwen. Tijdens de zomer is er elke zaterdagavond vuurwerk aan het meer.
Aan de overkant van de parkeerplaats van de olifant is de Sri Sri Radha Vrindavan Chandra-tempel, rechtstreeks uit het oude India van de Bhagavad-Gita. Voorbij twee meerarmige toegangsdeurwachters en een kamer waar je je schoenen uit kunt trekken (geen slofjes hier) zit nog een wax Prabhupada, sereen op de troon. Bij het centrale altaar zijn de godheden van New Vrindaban, hun goud en juwelen buiten bereik achter ijzeren staven van vloer tot plafond (decoratief ontworpen). Pelgrims bieden gebeden; een mededelingenbord vraagt bezoekers om een nieuwe Vrindaban-koe te “adopteren”; een poster maakt reclame voor een van de frequente festivals van de gemeenschap, die vaak nieuwsgierige menigten trekken. De cadeauwinkel en de vegetarische snackbar waren tijdens ons bezoek gesloten; het was te vroeg in de ochtend voor Krishna-handel.
Van een piekpopulatie van bijna 1.000 tijdens de hoogtijdagen van de tegencultuur, telt New Vrindaban nu ongeveer 200 fulltime toegewijden en ongeveer 80 koeien. Donaties van tourneuzen helpen geld binnen te halen voor het onderhoud van het paleis, evenals een controversiële beslissing om fracking onder de glooiende heuvels van New Vrindaban. Ondanks dat het een beetje gerafeld is aan de randen, blijft het een toeristische attractie op grote schaal. Als je het niet erg vindt dat je vastzit op de cover van Sergeant Pepper, kom dan chant in het Paleis van Goud.