Old Mother Hubbard

PantomimeEdit

Een komische sketch gepubliceerd in 1818 heeft een karakter: “Is het niet belachelijk voor ons volwassen mensen om Mother Goose te zien, Tom Duim, oude moeder Hubbard en dergelijke kinderlijke dwaasheden; of om onze tijd te missen tijdens pantomimes en touwdansen? ” Wat voor soort show die karakters bevatte, wordt niet uitgelegd. Pas een decennium later werd er in het Theatre Royal, Drury Lane, melding gemaakt van een kerstpantomime, die was gebaseerd op het bekende kinderdagverblijf van de oude moeder Hubbard en haar hond. Daarna evenveel bekende personages als mogelijk werden verpakt in dezelfde productie, die een samengestelde titel kreeg. Moeder Hubbard en haar hond of harlekijn & Tales of the Nursery, door Thomas John Dibdin en Charles Farley, werd in 1833 in het Theatre Royal, Covent Garden, opgezet. En voor het seizoen 1861-2 in Drury Lane was er Harlequin en het huis dat Jack bouwde of Old Mother Hubbard en haar Wonderful Dog van E.L. Blanchard. Hierin opende de scène in het huisje van Moeder Hubbard, waar zij en haar hond werden vergezeld door haar voormalige rivalen, Dame Trot met haar kat en Dame Wiggins van Lee.

De gewoonte van kruisverwijzingen blijft bestaan: zoals in het script van David Wood uit 1975, waarin Moeder Hubbard, zoals ze twee eeuwen eerder was, herenigd wordt met de oude vrouw die in een schoen leefde. Nog recenter heeft Paul Reakes een draai gegeven aan het genre met zijn Old Mother Hubbard – A Wild West Pantomime Adventure (1993).

Komische parodieën Bewerken

In 1837 publiceerde John Hannah, toen een student aan Corpus Christi College, Oxford, een parodie tekstuele kritiek op “Old Mother Hubbord “, zogenaamd in 3211 n.Chr. geschreven door een Nieuw-Zeelandse academicus die het gedicht probeert te relateren aan de bijna vergeten 19e-eeuwse beschaving waaruit het is voortgekomen. Een andere zeer populaire parodie was de preek” die de methode illustreert waarop sommige parsons hun verhandelingen construeren ” met de eerste strofe van het rijm als tekst, dat leek anony mously in kranten tussen de jaren 1870 en 1880. Beginnend vanuit Groot-Brittannië, verspreidde het item zich onder titels als “A Model Sermon”, “Modern Sermon” of “A preek van de oude tijden”, tot in de Verenigde Staten en Nieuw-Zeeland. In Groot-Brittannië werd het opgenomen in een hoofdstuk van de roman van Earl of Desart, Children of Nature (1878). In de Verenigde Staten werd het voorzien van een weerlegging en verscheen het als een pamflet onder de titel Who was Old Mother Hubbard? (1882) / 5).

Latere parodieën concentreerden zich grotendeels op de kaalheid van de kast in de eerste strofe. Een advertentie op een postkaart voor Dr Swetts wortelbier concludeert dat Moeder Hubbard niet in staat was haar dorst te lessen omdat “The kiddies was er het eerst geweest. ”Een andere ansichtkaart gaf aan dat het de hond was die er eerder was geweest. In een krantenartikel van” Moeder Hubbard up-to-date “uit 1904 belt ze de slager om de arme hond een bot te geven. Nog twee seksueel suggestieve ansichtkaarten uit 1910 spelen met het concept van naaktheid. In de eerste plaats is Moeder Hubbard verdwenen

Om haar arme dochter te krijgen r een japon,
Maar de kast was kaal
Dus de jonkvrouw zat daar

Met weinig anders aan dan een frons.

Als alternatief ging ze “om haar arme dochter een jurk te halen”, maar “de kast was kaal, en haar dochter ook, denk ik.”

Parodieën zijn ook in de muzikale sfeer doorgegaan. Er was een komisch kwartet van de Australische predikant Alfred Wheeler, dat voor het eerst werd opgevoerd in de jaren twintig. Dit bestond uit een herwerking van de openingszin van het rijm, waarin de voornaamste effecten variaties op “Bow-wow” zijn. Het werd kort gevolgd door Victor Hely-Hutchinsons “Old Mother Hubbard op de manier van Handel” (1932 ), waar de openingszin van het rijm wordt behandeld in de stijl van een oratorium.

Politiek gebruik Bewerken

In het Elizabethaanse tijdperk was er een veel eerdere Mother Hubberds Tale door Edmund Spenser publiceerde in 1591, maar dat was heel anders dan het kinderliedje, een satirische beestfabel over een aap en een vos. Het werd in 1604 gevolgd door Thomas Middleton s Father Hubburds Tales, die de even politieke fabel van The Nightingale and the Ant bevatte. Er is ook beweerd dat het rijm van mevrouw Martin door sommigen ten onrechte als een politieke betekenis werd beschouwd. in eerste instantie, hoewel er geen betrouwbaar bewijs is dat dit zo was. Het kreeg echter al snel verschillende politieke contexten. In een parlementair debat vergeleek George Canning de vitaliteit van de Britse grondwet, die toen als bedreigd werd verklaard, met de snelle heropleving van de hond van Moeder Hubbard toen ze een kist voor hem kocht. En op een later tijdstip werd haar kale kast in verschillende politieke cartoons, die over het algemeen gaan over financiële tekorten.Deze omvatten items in de Amerikaanse publicaties The Wasp (1881), Judge (1897) en Spokesman Review, getiteld “Mother Hubbard up to date”. Er was ook een Britse poster uit 1905 met de titel “The Cupboard Still Bare”.