Narcissus
Narcissus is een figuur uit de Griekse mythologie die zo onmogelijk knap was dat hij verliefd werd op zijn eigen beeld weerspiegeld in een plas water. Zelfs de lieftallige nimf Echo kon hem niet verleiden uit zijn zelfingenomenheid. Narcissus “naam leeft voort als de bloem waarin hij werd getransformeerd en als synoniem voor degenen die geobsedeerd zijn door hun eigen uiterlijk.
Narcissus & Zijn reflectie
Narcissus werd geboren in Thespiae in Boeotië, de zoon van Cephissus (de personificatie van de Boeotische rivier met dezelfde naam) en de nimf Liriope. Zijn moeder werd op een dag gewaarschuwd door de ziener Teiresias dat haar zoon lang zou leven. leven zolang hij zichzelf nooit kent. Toen hij zijn tienerjaren bereikte, vond de knappe jongeman nooit iemand die aan zijn hart kon slaan, inderdaad, hij liet in zijn kielzog een lang spoor van bedroefd en gebroken hart achter, en een of twee jonge mannen vielen ook langs de weg. Toen, op een dag, zag hij toevallig zijn eigen spiegelbeeld in een plas water en ontdekte zo de ultieme onbeantwoorde liefde en werd hij verliefd op zichzelf. relatie ging nergens heen, en Narcissus, niet in staat zichzelf weg te trekken van het zwembad, kwijnde weg van wanhoop u totdat hij uiteindelijk stierf van dorst en honger. Onsterfelijkheid, althans een soort, was echter verzekerd toen zijn lijk (of in sommige versies het bloed van zijn zelf toegebrachte steekwond) veranderde in de bloemen die daarna zijn naam droegen.
Advertentie
Narcissus & Echo
Een andere versie van de mythe komt voor in het werk van de Romeinse schrijver Ovidius. Narcissus is net zo knap als altijd, maar weigert wreed de avances van Echo. De lieftallige nimf, diepbedroefd, kwijnt weg en sterft terwijl alleen haar stem overblijft om haar benarde toestand te herhalen. Als straf voor zijn verwaarlozing wordt Narcissus vervolgens gedood. Een andere versie heeft Echo gestraft door Hera omdat ze de godin afleidde met verhalen terwijl de minnaars van haar man Zeus, de bergnimfen, zonder voorafgaande kennisgeving de berg Olympus ontvluchtten. y Echo kon alleen herhalen wat anderen tegen haar zeiden. Het is Echo in deze vorm die Narcissus op een dag tegenkomt tijdens het jagen op herten in het bos. Na een zinloze uitwisseling van herhaalde woorden en uitspraken probeert Echo de jeugd te omhelzen, maar hij wijst haar af en rent naar huis terug. Echo kwijnt dan weg in het bos zodat haar lichaam uiteindelijk vergaat en alleen haar stem overblijft.
Ameinius & Artemis
Andere verhalen die afwijken van de oorspronkelijke mythe hebben dat Narcissus, zoals bij het Echo-verhaal, de rol speelt van een gemene afwijzing van vrijers. Een van de meest vurige bewonderaars van de jeugd was Ameinius, maar Narcissus stuurde hem alleen een zwaard om zichzelf uit de weg te ruimen, wat hij deed. Toen hij stierf, vervloekte Ameinius het voorwerp van zijn ongebonden genegenheid en vroeg de goden hem te straffen. Artemis antwoordt. aan het verzoek – misschien met een afkeer voor rivaliserende jagers – en dwingt Narcissus op tragische wijze verliefd te worden op zijn spiegelbeeld.
Advertentie
Narcissus in Art & Culture
Anders dan bij Griekse kunstenaars was de Romeinse versie van Narcissus en Echo een erg populair onderwerp in de Romeinse kunst en alleen al in Pompeii op bijna 50 muurschilderingen te zien. Renaissance-kunst gaf Narcissus ook een glans; het verhaal over licht en reflectie bleek onweerstaanbaar voor Caravaggio, die de mythe vastlegde in zijn gevierde 16e-eeuwse CE-olieverfschilderij. Ten slotte leeft zijn naam voort vandaag in de psychoanalyse waar narcisme verwijst naar de persoonlijkheidsstoornis van buitensporige zelfbewondering en p herbezetting met iemands uiterlijk.