Morbiditeit versus mortaliteit
Wat is morbiditeit?
Het woord morbide heeft betrekking op ziekte en ziekte. Als concept kan morbiditeit worden toegepast op een individu (bijvoorbeeld iemand met diabetes) of op een populatie in de vorm van een morbiditeitscijfer (bijvoorbeeld de incidentie van seizoensgriep). Er is ook comorbiditeit, die verwijst naar twee of meer ziekten die een persoon tegelijkertijd treffen. Jicht is bijvoorbeeld vaak comorbide met diabetes.
De morbiditeitscijfers variëren afhankelijk van de ziekte in kwestie. Sommige ziekten zijn zeer besmettelijk, andere niet. Evenzo hebben sommige ziekten meer kans de ene demografie te treffen dan de andere. Morbiditeitscijfers helpen artsen, verpleegkundigen en wetenschappers om risicos te berekenen en dienovereenkomstig aanbevelingen te doen voor persoonlijke en volksgezondheidsaangelegenheden.
Wat is mortaliteit?
Alle mensen zijn sterfelijk, onderhevig aan de dood. Een “ruw sterftecijfer” – het totale aantal sterfgevallen in een jaar, per 1.000 personen – kan worden gebruikt om te zien hoeveel mensen er in de wereld sterven. Dit percentage gaat vaak gepaard met het percentage dat wordt gebruikt om het aantal mensen dat wordt geboren te berekenen (bijvoorbeeld het ruwe geboortecijfer), om de totale levende menselijke bevolking op de planeet te schatten.
De snelheid waarmee mensen sterven, verschilt enorm per geografische locatie, rijkdom, incidentie van ziekte (morbiditeit), leeftijd, enz. Om deze reden zijn er verschillende soorten sterftecijfers, zoals de moedersterfte. tarief (aantal sterfgevallen van moeders als gevolg van het krijgen van kinderen), kindersterfte (aantal sterfgevallen van kinderen jonger dan één jaar) of leeftijdsspecifiek sterftecijfer (totaal aantal sterfgevallen in een bepaalde leeftijdsgroep). Door al deze verschillende sterftecijfers te gebruiken, wordt een nauwkeuriger beeld geschetst van de wereldwijde gezondheid en het welzijn.
Meeteenheden
Morbiditeit kan worden gescoord om de ernst van de ziekte en de noodzaak van medische zorg te bepalen. interventie. Het kan ook worden voorspeld om het ziekterisico te bepalen en de ziekte en uitkomsten van patiënten tussen ziekenhuizen te vergelijken. Gestandaardiseerde ziekteclassificatiesystemen, zoals de APACHE II, SAPS II en Glasgow Coma Scale, stellen artsen over de hele wereld in staat om vergelijkbare, op wetenschap gebaseerde zorg aan hun patiënten te bieden.
Hoewel het sterftecijfer gewoonlijk wordt uitgedrukt als het aantal sterfgevallen per 1.000 personen in een jaar (d.w.z. het sterftecijfer), kan het sterftecijfer ook worden gescoord of voorspeld. De scoresystemen SAPS III, PIM2 en SOFA bieden bijvoorbeeld een manier om op realistische wijze de mortaliteit van een persoon op de intensive care te voorspellen. Het scoren en voorspellen van sterfte is een goede manier voor ziekenhuizen om de omstandigheden en behandeling van jaar tot jaar te verbeteren.
Statistieken
Het verzamelen van betrouwbare statistische gegevens voor morbiditeits- en sterftecijfers kan moeilijk blijken te zijn, vooral in minder ontwikkelde landen, waar rapportagestandaarden mogelijk slecht zijn. Het is echter de moeite waard om statistieken te verzamelen met betrekking tot morbiditeit en mortaliteit, aangezien dit kan leiden tot een verbetering van de levenskwaliteit over de hele wereld.
Volgens een WHO-rapport uit 2009, 6 op de 10 sterfgevallen in de wereld “zijn te wijten aan niet-overdraagbare aandoeningen; 3 aan overdraagbare, reproductieve of voedingsaandoeningen; en 1 aan verwondingen.” In ontwikkelingslanden wordt sterfte vaak in verband gebracht met infectieziekten en zwangerschap / bevalling. Op meer ontwikkelde plaatsen zijn kanker en hart- en vaatziekten – ziekten die vooral oudere populaties treffen – vaker voorkomende doodsoorzaken.
Het is mogelijk dat een ziekte die wijdverspreid is (hoog morbiditeitscijfer) een laag sterftecijfer heeft of vice versa, en deze tarieven kunnen in de loop van de tijd veranderen als veranderingen in het milieu of medische vooruitgang optreden. Hiv / aids verspreidde zich bijvoorbeeld snel in de jaren tachtig en negentig en had een zeer hoog sterftecijfer, maar tegenwoordig zijn op plaatsen waar goed onderwijs over hiv-preventie en medische zorg beschikbaar is, zowel het morbiditeits- als het sterftecijfer voor hiv-infectie aanzienlijk afgenomen. Daarentegen is de verspreiding van hiv in armere delen van de wereld nog steeds een punt van zorg, en blijft het sterftecijfer voor de ziekte hoog op plaatsen waar medicijnen schaars zijn.
Databases / rapporten
De Verenigde Naties (VN), de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en het Center for Disease Control and Prevention (CDC) zijn slechts enkele van de organisaties die regelmatig gegevens verzamelen over ziekten, mortaliteit, doodsoorzaken en mortaliteit tarieven. Bijna al deze gegevens kunnen gratis online worden bekeken.
Er zijn ook publicaties gewijd aan het analyseren van veranderingen in morbiditeit en mortaliteit, specifiek. De CDC in de VS publiceert bijvoorbeeld een wekelijks morbiditeits- en mortaliteitsrapport (MMWR); Europa houdt in samenwerking met de WHO een Europese databank over morbiditeit in ziekenhuizen (EMDB) bij; en morbiditeitsgegevens voor Australië zijn te vinden in de nationale morbiditeitsdatabase van ziekenhuizen (NHMD).
Aan het eind van de jaren negentig / begin 2000 is een database voor menselijke sterfte ontwikkeld door de University of California, de afdeling Demografie van Berkeley en het Duitse Max Planck Institute for Demographic Research. Deze open database biedt sterftecijfers en andere bevolkingsgegevens voor 37 landen.