Mijn 9-jarige liefdesaffaire met melatonine
Waarom begon Slate een slaapblog? Kijk hier.
In slaap vallen is hard werken. Nadat je een dag hebt besteed aan het oplossen van de complexe puzzels van het dagelijks leven, wordt van je verwacht dat je gaat liggen, de lichten uitdoet en je wervelende wervelwind van gedachten binnen een paar minuten tot bedaren brengt. In mijn vroege jaren was dit proces beladen met frustratie en wanhoop: ik lag urenlang wakker, verveeld en wanhopig, starend naar het plafond en vroeg me af waarom ik mijn hersens niet kon afsluiten. Ik probeerde alle hippiemethoden – meditatie, ademhalingsoefeningen, zelfs verdomde Sleepytime-thee – maar geen ervan bracht me in slaap.
Toen, rond de leeftijd van 15, ontdekte ik melatonine. Ik zag het medicijn voor het eerst op de plank van een reformwinkel – het soort dat veganistisch hondenvoer en geile geitenkruid verkoopt. Melatonine leek me iets minder oplichterij dan de meeste supplementen, dus kocht ik een fles en nam die avond mijn eerste dosis. Dertig minuten later werd ik overweldigd door het slaperige gevoel dat kinderen krijgen na een dag op het strand. Vijf minuten later viel ik in slaap.
En toen begon het echte plezier.
Er is behoorlijk wat onderzoek dat de effectiviteit van melatoninesupplementen als slaapmiddel documenteert. Maar er is relatief weinig onderzoek om uit te leggen waarom het je trippy, totaal gekke dromen geeft. Dit fenomeen is goed gedocumenteerd op internet, maar wordt grotendeels genegeerd door wetenschappers, vermoedelijk omdat gekke dromen (nog) niet therapeutisch relevant zijn. Toch bevestigde bijna iedereen die ik ken die melatonine gebruikt, wat ik die eerste nacht ontdekte: je zult nooit zo levendig dromen als met melatonine.
Deze dromen, moet ik opmerken, zijn niet zomaar normale dromen die een paar tandjes in intensiteit worden geschopt. Ze zijn een ander type droom – meer verwant (mij is verteld) aan een lysergische hallucinatie dan een typisch oneirisch visioen. Mijn melatoninedromen zijn uitbarstingen van energie en opwinding: soms snel en gefragmenteerd, soms helder en suggestief. Ik ben wakker geworden uit een melatoninedroom met een dieper begrip van een vriend of familielid, of een groot inzicht in een hardnekkig probleem, of dat opgelucht, glazig gevoel van uit een achtbaan stappen. Ik word wakker met een fris gevoel, met de gedachten van gisteren netjes samengeperst, gesorteerd en opgeborgen.
Waarom gebeurt dit? Niemand weet het echt. Het basismechanisme van melatonine is eenvoudig: de pijnappelklier van de hersenen scheidt van nature melatonine, een hormoon, af wanneer de duisternis valt – wat het lichaam aangeeft dat het tijd is om te slapen. Melatoninesupplementen bootsen dit proces na en laten de hersenen denken dat het bedtijd is. Ze helpen ook bij het reguleren van ons circadiane ritme, de interne klok die ons vertelt wanneer we moeten slapen en wanneer we wakker moeten worden. Het wisselen van tijdzones en het consumeren van cafeïne kan deze ritmes ernstig verstoren, en sommige mensen zijn gewoon vervloekt met een defecte lichaamsklok. Melatoninesupplementen houden het circadiane ritme gezond en regelmatig. Onze natuurlijke aanvoer van melatonine kan ook afnemen naarmate we ouder worden, een probleem dat supplementen kunnen helpen omkeren.
Maar hoe zit het met die gekke dromen? Ten minste één studie heeft voorlopig bevestigd dat melatonine de “droomvreemdheid” verhoogt – vooral bij vrouwen, die zich hun dromen misschien beter herinneren dan mannen. Onderzoekers speculeren dat melatonine bijdraagt aan de kwaliteit en kwantiteit van de REM-slaap, wanneer de meeste dromen zich voordoen. Extra melatonine innemen , dan zou onze REM-cyclus in hyperdrive kunnen schoppen, waardoor we langere, rijkere, meer memorabele dromen krijgen.
Voordat je naar het melatonine-dromenland gaat, een paar kanttekeningen: het supplement is op korte termijn buitengewoon veilig, maar de langetermijneffecten zijn in principe onbekend. De gebruikelijke dosis – 1 tot 3 mg – kan exponentieel worden vermenigvuldigd zonder duidelijke bijwerkingen. (Dat onderzoek naar droomvreemdheid gaf de deelnemers een dosis van maar liefst 250 mg en rapporteerde geen problemen.) onderzoek heeft tot nu toe bevestigd dat melatoninesupplementen jarenlang volkomen veilig zijn om in te nemen. De angst hier is dat melatoninesupplementen op de een of andere manier de natuurlijke toevoer van het hormoon door onze hersenen kunnen verminderen, waardoor we verslaafd raken aan de pillen voor r slapen. Er is ook zeer voorlopig onderzoek dat aantoont dat de positieve effecten na een paar maanden gebruik kunnen afnemen.
Maar dat klopt niet met mijn ervaring: het spul werkt nog steeds als gangbusters voor mij, negen jaar na mijn experiment. En als ik verstrooid een dosis mis, lig ik niet wakker in rusteloze pijn: hooguit is mijn slaap iets minder bevredigend. Als ik me ooit verslaafd voel aan melatonine, zal ik me waarschijnlijk gedwongen voelen om te stoppen. Tot die tijd – of totdat mijn wilde dromen voetganger worden – blijf ik graag menselijke proefkonijn spelen.
Lees meer in The Drift, Slates pop-up blog over slapen.