Mayo Clinic Laboratories | Neurologiecatalogus


Klinische informatie

Thyroglobuline auto-antilichamen binden thyroglobuline (Tg), een majorthyroid-specifiek eiwit. Tg speelt een cruciale rol bij de synthese, opslag en afgifte van schildklierhormonen.

Tg wordt onder normale omstandigheden niet in de systemische circulatie uitgescheiden. Echter, folliculaire vernietiging door ontsteking (thyroïditis en auto-immuun hypothyreoïdie), bloeding (nodulair struma), of snelle verstoorde groei van schildklierweefsel, zoals kan worden waargenomen bij de ziekte van Graves of folliculaire cel-afgeleide schildklierneoplasmas, kan leiden tot lekkage van Tg in de bloedstroom. Dit leidt bij sommige personen tot de vorming van auto-antilichamen tegen Tg (anti-Tg). Dezelfde processen kunnen ook resulteren in blootstelling van andere “verborgen” schildklierantigenen aan het immuunsysteem, resulterend in de vorming van auto-antilichamen tegen andere schildklierantigenen, in het bijzonder schildklierperoxidase (TPO) (anti-TPO). Aangezien anti-Tg- en anti-TPO-auto-antilichamen het vaakst worden waargenomen bij auto-immunethyroïditis (de ziekte van Hashimoto), werd aanvankelijk aangenomen dat ze bij deze aandoening mogelijk pathogeen waren. De huidige consensus is echter dat het slechts diseasemarkers zijn. Aangenomen wordt dat de aanwezigheid van competente immuuncellen op de plaats van vernietiging van het schildklierweefsel bij auto-immuun schildklierkanker de patiënt eenvoudig vatbaar maakt voor de vorming van auto-antilichamen tegen hiddenthyroïde antigenen.

Bij personen met auto-immuun hypothyreoïdie zal 30% tot 50% een detecteerbaar anti-immuunsysteem hebben. -Tg auto-antilichamen, terwijl 50% tot 90% detecteerbare anti-TPO auto-antilichamen zal hebben. Bij de ziekte van Graves worden beide typen auto-antilichamen waargenomen bij ongeveer de helft van de frequentie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *