Maak kennis met het Reticular Activating System (RAS)!

Reticulair betekent “net of webachtig”. Het RAS is een netachtige formatie van zenuwcellen en hun verbindingen liggen diep in de hersenstam, tussen de hersenen en het ruggenmerg.

Belangrijk is dat het RAS niet betrokken is bij het interpreteren van de kwaliteit of het type sensorische In plaats daarvan activeert het de hele hersenschors met energie, waardoor het wakker wordt, het niveau van opwinding en de bereidheid voor het interpreteren van binnenkomende informatie toeneemt en de hersenen voorbereidt op de juiste actie.

het recht dat specifieke sensorische informatie in de RAS komt en de uitstroom naar de gehele cortex van de hersenen gaat, het moet wakker worden en voorbereiden op het werk.

De RAS is bij bijna alles betrokken wij doen.

Al het leren vereist op zijn minst een minimaal niveau van opwinding om bij te wonen, te concentreren, te onthouden en het leren in het geheugen op te slaan.

Het vermogen om emoties te reguleren , die vaak leiden tot gedragsproblemen, hangt ook af van voldoende niveaus van corticale a opwinding om impulsen te onderdrukken en sterke emoties te beheersen. Minder opgewonden kinderen zijn vaak kieskeurig, prikkelbaar, moeilijk te hanteren en niet beschikbaar om te leren.

Kunnen iLs de RAS verbeteren?

De multi-sensorische input van iLs heeft een diepgaande effect op het verhogen van de activering van het RAS, waardoor de opwinding van de hele hersenen toeneemt om optimaal en moeiteloos te functioneren. Een studie van Dr. Sarah Schoen die het effect van iLs op opwindingsniveaus en auditieve verwerking meet, wordt momenteel ter publicatie aangeboden en levert objectief bewijs ter ondersteuning van wat de meeste iLs Associates goed weten. Dat wil zeggen, het iLs-programma levert positieve resultaten op met betrekking tot verbeterde aandacht, gestabiliseerde niveaus van opwinding en het vermogen om informatie te leren en vast te houden.

Dr. In het onderzoek van Sarah Schoen over opwinding met de SPD Foundation werden zowel gedragsmaten als elektrodermale huidrespons gebruikt om de opwindingsniveaus te meten bij kinderen met sensorische verwerkingsstoornis. Uit haar onderzoek bleek dat zowel onder- als overgevoelige kinderen een normaal niveau van opwinding bereikten aan het einde van een iLs-programma van drie maanden.