Literaire consonantie
Zoek bronnen: “Literaire consonantie” – nieuws · kranten · boeken · geleerde · JSTOR (december 2017) (Ontdek hoe en wanneer u dit sjabloonbericht kunt verwijderen)
Consonance is een stilistisch literair apparaat dat wordt geïdentificeerd door de herhaling van identieke of soortgelijke medeklinkers in aangrenzende woorden waarvan de klinkers verschillen (bijv. thuiskomen, hete voet). Consonantie kan worden beschouwd als de tegenhanger van de klinker-klankherhaling die bekend staat als assonantie.
Alliteratie is een speciaal geval van consonantie waarbij de herhaalde medeklinkergeluid bij de beklemtoonde lettergreep is, zoals in weinigen stroomden naar de strijd “of” rond de ruige rots rende de haveloze schurk “. Alliteratie onderscheidt zich gewoonlijk van andere soorten consonantie in poëtische analyse en heeft verschillende toepassingen en effecten.
Een ander speciaal geval van consonantie is sibilantie, het gebruik van verschillende sissende klanken zoals / s / en / ʃ / . Een voorbeeld is het vers uit Edgar Allan Poes “The Raven”: “And the silken sad onzeker geritsel van elk paars gordijn.” (Dit voorbeeld bevat ook assonantie rond de “ur” -klank.) Een ander voorbeeld van consonantie is het woord “sibilance” zelf.
Consonance is een element van een poëtisch formaat op een half rijm, ook wel “schuin rijm” genoemd. Het komt veel voor in hiphopmuziek, zoals bijvoorbeeld in het nummer Zealots van de Fugees: “Rap verwerpt mijn cassettedeck, werpt projectiel uit / Of het nu Jood of niet-Jood is, ik rangschik het hoogste percentiel.” (Dit is ook een voorbeeld van intern rijm.)