Juxtapositie (Nederlands)

Juxtapositie is een literaire techniek die twee ongelijke dingen naast elkaar plaatst.

Juxtapositie brengt ongelijksoortige ideeën, karakters, beschrijvingen, plaatsen en meer. Dit wordt gedaan om een vergelijking tussen de twee te ontwikkelen en daarmee een specifieke stemming, toon, houding of sfeer verder te ontwikkelen. Juxtapositie gebruikt om komende gebeurtenissen te voorspellen of zinspelen op andere gemoedstoestanden of gebeurtenissen in het verleden. Als bijvoorbeeld een plek die vrolijk lijkt, ook een tint van duisternis heeft, kan een lezer dit interpreteren als betekent dat er meer aan de hand is dan meteen op het eerste gezicht lijkt. Ze zouden een soort openbaring moeten verwachten of een verbinding met andere gebeurtenissen die iemands perspectief veranderen.

Uitspraak juxtaposition: juhx-tah-puh-zish-un

Definitie en uitleg van juxtapositie

Juxtapositie wordt door schrijvers gebruikt om hun personages, de gebeurtenissen om hen heen en hun acties en emoties duidelijker en gedetailleerder weer te geven. Het kan helpen om iemands persoonlijkheid en de redenen waarom ze doen wat ze doen duidelijk te definiëren. In de beste voorbeelden helpt het een lezer te begrijpen hoe een personage interpreteert en vergelijkt met wat er om hem heen gebeurt. De luchtige eigenschappen van één persoon kunnen worden afgewisseld met een sombere omgeving of omgekeerd. Een lezer kan overwegen wat dit zegt over de persoon en waar ze zijn.

Voorbeelden van juxtapositie in poëzie

Voorbeeld # 1 Joining the Colors door Katharine Tynan

Joining the Colors van Katharine Tynan werd gepubliceerd tijdens de Eerste Wereldoorlog en spreekt over de levens en acties van Ierse soldaten die zich bij Groot-Brittannië voegen in de strijd. Dit korte en indrukwekkende gedicht gebruikt nevenschikking als een van de belangrijkste technieken. Het toont de soldaten die door de straten van de stad bewegen, samen marcherend, gelukkig, in de parade. De jonge mannen worden onschuldig beschreven. Ze weten niet wat er in de toekomst te wachten staat. Bekijk deze regels van een spreker die zich zeer bewust is van wat oorlog zal brengen:

Met blikken fluitjes, mondorgels, elk geluid,

Ze zoeken de weg naar glorie en het graf;

Dwaas en jong, de homo en gouden jongens

Liefde kan niet redden.

In dit couplet, het derde deel van het gedicht, spreekt de spreker de jonge jongens aan als “homo en gouden”. Ze zijn gelukkig, optimistisch en op het hoogtepunt van hun jonge leven Ze hebben geen idee dat ze op weg zijn naar “het graf”. Er is niets dat hen kan redden. Hun lot, dat duister en onvermijdelijk is, wordt afgewisseld met hun gemoedstoestand terwijl ze naar hen toe lopen.

Voorbeeld # 2 A Prodigal door Elizabeth Bishop

In A Prodigal volgt Elizabeth Bishop het leven van de “verloren zoon”. Het gedicht, geïnspireerd door het Bijbelse verhaal en door Bishops eigen worsteling met alcoholisme, concentreert zich op de periode waarin hij leefde met varkens in een bar. Zijn bestaan is uiterlijk ellendig, maar er zijn momenten van schoonheid en hoop voor de toekomst. Dit is waar juxtapositie belangrijk wordt. Het is een van de technieken waarop dit gedicht is gebaseerd. Bekijk deze regels uit het eerste couplet:

Maar soms s ochtends na het drinken van periodes

(hij verborg de pinten achter de twee bij vier),

verglaasde de zonsopgang de modder van het boerenerf met rood

leken de brandende plassen geruststellend.

En toen dacht hij dat hij bijna zijn ballingschap nog een jaar of langer zou verdragen

.

In deze lijnen is hij aan het bijkomen van een volgende keer drinken en kijkt hij uit zijn hut naar de” zonsopgang “terwijl deze” de modder van het boerenerf met rood verglaasd “. Deze “brandende plassen” waren geruststellend in een tijd dat niets goed of goed aanvoelde. Hij wist toen dat niet alles verloren was en dat hij zijn ballingschap zou kunnen overleven. In feite, maar het gedicht, ook vanwege de zon besluit hij dat het tijd is dat hij “naar huis gaat”.

Lees meer poëzie van Elizabeth Bishop.

Juxtapositie of antithese?

Deze twee termen worden vaak met elkaar vergeleken en worden soms ten onrechte gebruikt. Antithese is een soort juxtapositie die beperkter is. Het omvat tegenstellingen zoals juxtapositie doet, maar de twee dingen die tegenover elkaar staan, zijn duidelijke tegenstellingen, zo erg zelfs dat het niet nodig is om het feit te vermelden. Deze voorbeelden gebruiken ook een specifieke parallelle grammaticale structuur. Een van de meest geciteerde voorbeelden betreft de regels die Neil Armstrong sprak toen hij op de maan liep: “Dat is een kleine stap voor de mens, een gigantische sprong voor de mensheid.” Het gebruik van “kleine stap” en “grote sprong” is een voorbeeld van antithese.

Juxtaposition of Oxymoron?

Beide termen zijn voorbeelden van stijlfiguren waarin twee verschillende dingen zijn met elkaar verbonden.Een oxymoron treedt op wanneer twee ideeën aan elkaar worden gekoppeld om iets diepers en belangrijkers te onthullen. Deze voorbeelden zijn vaak kort en duidelijker dan voorbeelden van juxtapositie. Bijvoorbeeld, de vaak aangehaalde regel uit Romeo en Julia waarin Juliet zegt: “afscheid is zon zoet verdriet.” De combinatie van “zoet” en “verdriet” zorgt voor een oxymoron. Ze benadrukt hoe het mogelijk is om beide dingen tegelijk te voelen.

Waarom gebruiken schrijvers juxtapositie?

Schrijvers gebruiken deze techniek om de lezer te verrassen en ze geïnteresseerd te houden in een bepaalde tekstpassage of het bredere verhaal dat ze maken. Juxtapositie kan een verhaal of personage ingewikkeld maken en daarom de lezer aanmoedigen om op een dieper niveau in te gaan op wat er in het proza of de verstekst gebeurt. De vergelijkingen die een schrijver kan maken tussen twee of meer onderwerpen, krachten, ideeën of plaatsen kunnen samenkomen en een zeer levendige wereld vormen die de lezer kan verkennen. Het kan zelfs twee concepten met elkaar verbinden die anders misschien gescheiden lijken. Zonder voorbeelden van juxtapositie zouden veel passages plat vallen en de complexiteit missen die de echte wereld heeft.

Gerelateerde literaire termen

  • Oxymoron: een soort figuurlijke taal in welke twee contrasterende dingen met elkaar verbonden zijn.
  • Analogie: een uitgebreide vergelijking tussen het een en het ander die er heel anders van is.
  • Ironie: treedt op wanneer een uitkomst anders is dan verwacht. Het is heel goed mogelijk dat de ene situatie de ene lezer ironisch overkomt en de andere niet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *