Hop

Wetenschappelijke naam / algemene naam: Humulus lupulus / hop

Gebruikte onderdelen: Strobiles

Bestanddelen / actieve ingrediënten: 5-30% bittere stoffen waaronder acylfloorgluciden, humulonen, lupulonen; etherische olie die mono- en sesquiterpenen bevat (myrceen, linalool, farneseen, caryofylleen); tannines; flavonoïden waaronder kaempferol en quercetine; xanthohumol en andere chalconen. Sporen van fenolcarbonzuren (ferulinezuur en chlorogeenzuur). Fyto-oestrogene flavonoïden zijn onder meer: 8-prenylnaringenine en structureel verwante hopflavonoïden. Aan de basis van de hopschalen bevinden zich twee harde noten bedekt met aromatische, gele klieren of granen die lupuline worden genoemd. Lupuline zit ook in de weegschaal, maar in mindere mate. Om lupuline uit hop te halen, worden de strobiles ingewreven en de granen gezeefd.

Overzicht: De vrouwelijke bloemen van de hopplant, Humulus lupulus, worden al lang gebruikt als conserveermiddel en smaakstof in bier. De teelt van hop dateert uit minstens 860 na Christus, op basis van schriftelijke gegevens. Het therapeutische gebruik van hop voor de behandeling van angst, slapeloosheid en rusteloosheid wordt voor het eerst opgemerkt in Europa in de 9e eeuw. Het werd in de zestiende eeuw in Engeland geïntroduceerd, maar werd al snel verboden door koning Hendrik VIII, wiens publiek geloofde dat het de smaak van dranken bedierf, melancholie veroorzaakte en de mensen in gevaar bracht. Jonge hopscheuten kunnen worden gegeten, maar het zijn de strobiles (ovale, semi-transparante schubben, ook wel bekend als hop of hopbellen) en granen die worden gebruikt in medicinale theeën en bij het maken van bier. Hop wordt voornamelijk gebruikt als kalmerend en ontspannend middel. Slapen op een kussen gevuld met hop zou slapeloosheid helpen. Hop wordt van oudsher gebruikt voor slapeloosheid, als een bitter om de eetlust te stimuleren, de stroom van spijsverteringssappen te verhogen, indigestie te verlichten en zweren, schaafwonden en blaasontsteking te behandelen.

Traditioneel gebruik / voordelen / lichaam Systemen: traditioneel gebruikt in de kruidengeneeskunde om nervositeit te helpen verlichten (kalmerend en / of kalmerend middel, als slaapmiddel (hypnoticum) en als een aromatisch bitter om de spijsvertering te bevorderen en de eetlust te verhogen (maag).

Klinisch Studies / wetenschappelijk onderzoek / referenties:

Blumenthal M, Goldberg A, Brinckmann J, redacteuren. Herbal Medicine: Expanded Commission E Monographs. Boston (MA): Integrative Medicine Communications; 2000.

Hoffmann D. 2003. Medische kruidengeneeskunde: de wetenschap en praktijk van kruidengeneeskunde. Rochester (VT): Healing Arts Press.

Disclaimer: deze informatie in onze kruidenencyclopedie is alleen bedoeld als algemene referentie voor educatieve doeleinden. Het is geen vervanging voor medisch advies. Deze inhoud bevat niet e doseringsinformatie, waarschuwingen / contra-indicaties, of mogelijke interacties met geneesmiddelen op recept. Raadpleeg alle relevante productlabels voor gedetailleerde informatie over het gebruik en raadpleeg een arts voor individueel gezondheidsadvies.