Het Romeinse rijk: in de eerste eeuw. Het Romeinse rijk. Mythologie | PBS

Serie reconstructie van tempelruïnes

Behalve de goden, die door de staat werden verheerlijkt, aanbad elk Romeins huishouden geesten.
Ze geloofden dat geesten het gezin, het huis en zelfs de bomen en rivieren beschermden. Deze geesten werden regelmatig aanbeden.
Vroeg-Romeinse religie
De religie van het oude Rome dateert van vele eeuwen en is in de loop van de tijd steeds diverser geworden. Terwijl verschillende culturen zich vestigden in wat later Italië zou worden, brachten ze allemaal hun eigen goden en vormen van aanbidding. Dit maakte de religie van het oude Rome polytheïstisch, in die zin dat ze vele goden aanbaden. Ze aanbaden ook geesten.
Geesten van de rivieren en bomen
Rivieren, bomen, velden en gebouwen hadden elk hun eigen geest, of numen. Het aanbidden van meer dan één numen, of numina, maakte deel uit van de vroege Romeinse cultuur.
Huishoudelijke geesten
Elk Romeins huishouden had ook zijn eigen beschermende geesten. Vesta was bijvoorbeeld de godin van de open haard. Zelfs voedselkasten hadden hun eigen sterke drank, penates genaamd.
Gezinsgeesten
Gezinnen hadden ook een beschermende geest, een zogenaamde lar. Elke familie had een larium of heiligdom voor deze geest, vaak bewaard in het atrium of op de binnenplaats. Het hoofd van het gezin – de paterfamilias – was verantwoordelijk voor het brengen van regelmatige offers om de geest van het gezin te eren en ervoor te zorgen dat het over hen bleef waken.
Dineraanbiedingen
Gezinnen vroegen ook om de zegeningen van de geesten vóór een speciaal familie-evenement. Van elke maaltijd werd een deel als offer in het vuur gegooid. Van huisslaven werd ook verwacht dat ze dezelfde geesten aanbaden als hun eigenaars.
Net als het grootste deel van de oude wereld, geloofden de Romeinen dat geesten zich verzamelden rond kruispunten. Het was daarom gebruikelijk om een klein heiligdom, of compita, te vinden waar paden of wegen elkaar ontmoetten. Deze zouden vier altaren hebben om de geesten in elke richting te eren.
Festival of the Crossroads
Deze praktijk werd geëerd in het Festival of the Crossroads, de Compitalia genaamd. Op deze feestdag hingen gezinnen wollen poppen en ballen op bij de dichtstbijzijnde compita. Elke pop vertegenwoordigde een lid van de familie, terwijl elke bal een slaaf vertegenwoordigde.
Het is niet duidelijk waarom ze dit hebben gedaan. Misschien hoopten ze dat de geesten elke persoon die door de wollen offers werd vertegenwoordigd, zouden sparen, of misschien geloofden ze dat de kracht van de geesten elke persoon die daar vertegenwoordigd was, zou versterken.
Hoe dan ook, geestenaanbidding was maar een onderdeel van de Romeinse religie. De Romeinse staat had zijn eigen goden en, net als de geesten, waren deze het product van verschillende culturen en oude overtuigingen.
Waar naar volgende: Religie in het oude Rome – Romeinse aanbidding – Leven in de Romeinse tijd – gezinsleven