Het rare maar waargebeurde verhaal achter het enge paardenstandbeeld van Denver Airport

Als je vliegt naar Denver International Airport, dan heb je misschien wat vragen over het kolossale paard met duivelse ogen dat in je ziel staart terwijl je afdaalt. Hier zijn enkele antwoorden.

Denver International Airport is een diep vervloekte luchthaven gebouwd in 1995 voor een bedrag van $ 4,8 miljard (dat is miljard met een b – b voor maar hoe ging het in godsnaam $ 2 miljard boven het budget heen en waar ging al dat geld naartoe? , en ook b zoals in slaat me, je stelt veel vragen.) Sinds zijn oprichting heeft het een reputatie opgebouwd onder vliegers als het equivalent van een met bloed doordrenkte Precious Moments-beeldje. Het vliegveld van Atlanta is druk en Chicago is rommelig en New York is geurig, maar de luchthaven van Denver is echt een unieke nachtmerrie, van de griezelige muurschilderingen tot de geruchten over geheime ondergrondse catacomben diep eronder. De luchthaven is de locatie geworden van verschillende uitgebreide complottheorieën, van hagedismensen tot vrijmetselarij. De luchthaven neemt zelfs deel aan zijn eigen cultstatus. Het heeft pratende waterspuwers geïnstalleerd, handige infographics over de noodzaak om het hol van de hagedismensen te renoveren en een Illuminati Shake in de filiaal van Little Man Ice Cream op de luchthaven (het is gemaakt van vanille-ijs, absint en maraschino-likeur, voor de goede orde.)

Maar in deze overvloed aan waanzin torent de ene paardenvorm boven de rest uit, en de wereld kent hem onder de naam Blucifer. Blucifer is een 32 voet hoog, vier en een half ton beeld van een blauwe mustang met vlammende koolrode ogen en een uitdrukking rechtstreeks uit een Hieronymous Bosch-schilderij. Deze gruwel van kobalt is het eerste dat vliegers zien tijdens hun afdaling naar Denver, en het zet de toon prachtig:

Blucifers voornaam is technisch gezien Blue Mustang, een naam die precies wordt gebruikt door niemand, en zeker niet door de kunstenaar die het heeft gebouwd en de naam heeft gegeven. Luis Jiménez, de beeldhouwer en kunstenaar die Blucifer ontwierp en creëerde, werd in 2006 op tragische wijze gedood nadat een enorm deel van het beeld viel en zijn been verpletterde en een slagader doorsneed. zoons voltooiden het werk aan het moorddadige standbeeld en in 2008 werd Blue Mustang eindelijk buiten de luchthaven opgericht om reizigers te begroeten met een apocalyptisch visioen dat ze vertrapt werden door de engste jongen in de stal van de hel. Het kreeg prompt de bijnaam Blucifer door de lokale bevolking, allemaal die correct waren.

Als je aan Denver denkt, denk je aan omeletten, Denver komma John en onze doorgewinterde pioniersvoorvaderen – en de ingebruikname van Blucifer was bedoeld om Amerikas westwaartse ambitie en vrij rondzwervende geest en rare obsessie met paarden te herdenken. Jiménez wilde een beroep doen op het gevoel van avontuur van het publiek en werd geïnspireerd door een legende uit de San Luis Valley in Zuid-Colorado van een mythische blauwe mustang die heel goed was in het vinden van voedsel en gras en zo snel rende dat hij praktisch kon vliegen. (“Een dodelijk paard van vijf ton met de kracht van vluchten” is het juiste antwoord op de vraag “welk dier zou een wrede, almachtige peuter creëren om zijn ouders op te eten omdat ze hem niet de juiste verlichte schoenen hadden gekocht.”) die s nachts branden en je volgen terwijl je Denver in en uit vliegt zijn rode neon brandweerautos, als eerbetoon aan de vader van Jiménez, die eigenaar was van een werkplaats voor neonreclame.

We moeten onze zegeningen tellen die het zijn de ogen van Blucifer die het gebruik van de schreeuwende rode neon kenmerken. Ik kan de vasculaire, Lovecraftiaanse nachtmerrie die Blucifers onheilige onderstel is, niet voldoende beschrijven.

Misschien denk je bij jezelf: “Ik wed dat ik weet hoe het aas en de uitrusting van een mustang er waarschijnlijk uitziet”, of “Ik leef in een universum dat goede dingen voor me wil, ”maar je hebt het mis. Blucifers danglies zijn een misdaad voor God en voor de mens, en het is beter dat je het hier eerst hoort.

Je gaat het googelen en je zult iets vinden dat je van streek zal maken , en het spijt me dat ik je hier niet tegen kan beschermen. Waarom zijn de aderen zo? Moet het zo veel zijn? Ik weet niet wat erger is: de lichaamspolitiek van Blucifers helse constructie van dichtbij zien, of getuige zijn van dat paar gloeiende ogen in de verte, die het duister doordringen met hun buitenaardse boosaardigheid. Er is geen comfortabele plek om Blucifer te bekijken.

Denverieten zijn van Blucifer gaan houden als een lokale mascotte op vrijwel dezelfde manier als de inwoners van Philadelphia de existentiële dreiging met insectenogen van Gritty hebben omarmd (nou ja, voorafgaand aan de aanval): ze hebben de torenhoge demon meegenomen in hun hart als een geboren zoon van de stad. Het maakt niet uit hoeveel petities er online zijn verschenen om het te laten verwijderen, hoeveel reizigers ook schreeuwen iemand moet alstublieft een broek maken die groot genoeg is om dat te verbergen, alle aanwijzingen wijzen op Blucifers permanente verblijfplaats in het hart van Denver. Niet in de laatste plaats vanwege het proces om hem te proberen te verwijderen, klinkt als het herplaatsen van Moby Dick.