Enkele eigenschappen van de boorgroepelementen
Zouten van M2 + ionen
De ionisatie-energieën suggereren dat de vorming van zouten van de M2 + -ionen zijn mogelijk haalbaar. Op het eerste gezicht lijkt dit het geval te zijn, aangezien galliumverbindingen met de formule GaX2 (X staat voor chloor, broom of jodium) kunnen worden gemaakt, en soortgelijke gevallen doen zich voor met de andere metalen van deze groep. Dergelijke verbindingen blijken echter in het algemeen een gemengde oxidatietoestand te hebben; dat wil zeggen, ze bevatten metaalatomen in zowel de ene als de drie oxidatietoestanden, een toestand die wordt gesymboliseerd als M + (M3 + X4) -. De dichtstbijzijnde benadering van M2 + -derivaten vindt plaats in galliumsulfide, selenide en telluride, die worden gemaakt door gallium te verhitten met respectievelijk stoichiometrische hoeveelheden zwavel, seleen en telluur. Onderzoek naar de structuur van deze verbindingen met röntgenmethoden toont aan dat ze (Ga-Ga) 4+ eenheden bevatten die in een laagvormig rooster zijn gerangschikt; de koppeling van de galliumatomen op een zodanige manier koppelt de elektronen die beschikbaar zijn voor de bindingen en verklaart daarmee het diamagnetisme van de verbindingen (diamagnetisme is een eigenschap die samenhangt met gepaarde elektronen).
De grote hoeveelheid energie die nodig is om drie elektronen volledig uit een booratoom verwijderen maakt de vorming van zouten die het kale B3 + -kation bevatten onmogelijk; zelfs hydratatiewater geassocieerd met dergelijke ionen zou te sterk vervormd zijn om stabiel te zijn, en daarom is het aquated ion B3 + (aq) onbekend. Er is veel minder energie nodig om elektronen van 2s-orbitalen naar 2p-orbitalen in booratomen te promoveren, met als resultaat dat boorverbindingen altijd covalent zijn. De boor-orbitalen worden gehybridiseerd met ofwel de sp2 (wanneer boor bindingen vormt met drie andere atomen, bijvoorbeeld in borazine) of de sp3 (wanneer boor bindingen vormt met vier atomen, zoals in metaalboorhydriden) configuratie (zie chemische binding: valentiebinding theorie: hybridisatie).