De laatste dagen van Tiny Tim
Tussen 1962 en 1966 nam Tiny Tim een aantal nummers op bij kleine (bijna microscopisch kleine) platenmaatschappijen, waarvan er een aantal werden gemaakt als “acetaten” en eentje eigenlijk uitgebracht als een 45-record. Deze nummers illustreren dat hij al heel vroeg een vastberaden drive voor succes had en ondanks zijn uiterlijk en ongebruikelijke manier op een positieve manier werd opgemerkt. Hij nam echter ook een hele reeks nummers op die hem rampzalig zouden achtervolgen op het hoogtepunt van zijn grootste roem.
Tiny Tim verscheen in Jack Smiths Normal Love, evenals in de onafhankelijke speelfilm You Are What You Eat (in deze film zong hij de oude Ronettes-hit Be My Baby in zijn falset-bereik; ook was er een vertolking van I Got You Babe van Sonny en Cher, waarbij Tim de Cher zong delen in zijn falsetstem, samen met Eleanor Barooshian die de baritonpartij van Sonny Bono opnieuw opnam. Deze nummers zijn opgenomen met Robbie Robertson en de andere leden van wat later bekend zou worden als The Band. Het laatste optreden leidde tot een boeking op Rowan en Martins Laugh-In, een Amerikaanse tv-comedy-variété-show. Dan Rowan kondigde aan dat Laugh-In geloofde in het presenteren van nieuw talent en introduceerde Tiny Tim. De zanger kwam binnen, kuste kusjes en zong Tiptoe Through the Tulips voor Dick Martin.
Deze stunt werd gevolgd door een sever nog meer optredens op Laugh-In en een platencontract bij Reprise Records. Hij maakte naam als een noviteit-artiest en was te gast bij Johnny Carson, Ed Sullivan en Jackie Gleason. Op het hoogtepunt van zijn carrière beschikte hij over een wekelijks salaris van $ 50.000 in Las Vegas, Nevada. “Tiptoe Through the Tulips” werd het kenmerkende nummer van Tiny Tim. Hij zong het als eerbetoon aan de bedenker, zanger-gitarist Nick Lucas. Hij nodigde Lucas uit om te zingen op zijn bruiloft in 1969.
In 1968, zijn eerste album, God Bless Tiny Tim, werd uitgebracht. Het bevatte een georkestreerde versie van “Tiptoe Through the Tulips”, dat een hit werd nadat het op single was uitgebracht. De andere nummers toonden zijn brede kennis van het Amerikaanse liedboek, en stond hem ook toe zijn baritonstem te demonstreren, die minder vaak werd gehoord dan zijn falset. Hij deed zijn tweede opgenomen versie van “I Got You Babe”, dit keer zingend een “duet” met zichzelf, waarbij hij Chers rol in falset speelde. , en Sonnys rol in de baritonreeks. On the Old Front Porch breidt dit uit naar een trio, waaronder een jongen (Billy Murray), het meisje dat hij het hof maakt (Ada Jones) en haar vader (waarschijnlijk weer Murray) . Een ander opmerkelijk nummer was een cover van “Stay Down Here Where You Belong”, geschreven door Irving Berlin in 1914 om te protesteren tegen de Grea t Oorlog. Het is geschreven vanuit het standpunt van Satan die met zijn zoon praat, en is een krachtige veroordeling van degenen die oorlog aanwakkeren: Om hun koningen te behagen zijn ze allemaal ten strijde getrokken, en niet een van hen weet wat ze doen. Vechtend voor … Koningen daarboven zijn grotere duivels dan je vader. ” (De komiek Groucho Marx gebruikte dit nummer ook als onderdeel van zijn eigen act, althans gedeeltelijk om Berlin te irriteren, die in latere jaren tevergeefs probeerde het nummer te verloochenen.
Reprise volgde “Tulips” op met een andere single, “Bring Back Those Rockabye Baby Days”, waarin hij dit “mammy song” zong in bariton in de stijl van Harry Richman, en slechts enkele ogenblikken aan het einde van het nummer verviel in zijn hogere register. De plaat kreeg wel wat radio-exposure in Amerika, maar was lang niet zo succesvol als het nieuwe liedje “Tulips”. “Rockabye Baby Days” deed het beter in het VK, waar music hall-nummers nog steeds met veel plezier werden herinnerd.
Voor een ander legitieme Reprise Tiny Tim-album zou kunnen worden uitgebracht een klein platenlabel kreeg een aantal van zijn zeer vroege opnames in handen en overdubde ze met ingeblikt applaus, waardoor een fictieve live-concert-opname werd gemaakt om de populariteit van Tiny Tim te verzilveren met een album, Concert in Fairyland. Deze release beschadigde de opnamecarrière van Tiny Tim en de verkoop van zijn ne xt twee albums. Hoe dan ook, Tiny Tim nam nog twee albums op en bracht ze uit voor Reprise, Tiny Tims Second Album 1968, en For All My Little Friends, 1969, een verzameling kinderliedjes. de laatste was genomineerd voor een Grammy Award. Daarnaast nam hij nog zes nummers op, die Reprise uitbracht als zijn laatste drie singles.