De Erinnyes
De Erinyes waren drie vrouwelijke godinnen die wraak zochten tegen iedereen die een valse eed had gezworen of een kwaad had gedaan handelen. Hun Romeinse equivalenten waren de Furies of Dirae. Ze zijn gemaakt toen de titaan Uranus werd gecastreerd door zijn zoon Cronus en zijn geslachtsdelen in de zee werden geworpen; de bloeddruppels die op Gaia (de aarde) vielen, creëerden de Erinyes en de Meliae, terwijl uit het zeeschuim Aphrodite tevoorschijn kwam.
Het aantal Erinyes is onbekend en is zeer variabel; drie zijn echter de bekendste; Alecto (de onophoudelijke), Megaera (de met tegenzin) en Tisiphone (de wraakzuchtige vernietiging). De rol van de Erinyes was om iedereen te prikkelen die misdaden of hoogmoed (brutaliteit tegen de goden) had gepleegd.
Een van de bekendste literaire voorbeelden waarin de Erinyes een grote rol speelden, is de Aeschylus-trilogie Oresteia; daarin doodt Orestis, de zoon van Agamemnon en Clytemnestra, zijn moeder die haar man had vermoord voor het offeren van hun dochter Ifigeneia. Orestis pleegt zon ernstige misdaad als matricide en wordt gekweld door de Erinyen en zoekt hulp bij het Orakel van Delphi; daar , wordt hem verteld om naar Athene te gaan en de godin Athena te vragen voor een proces. In het proces verschijnen de Erinyes als beschuldigers van Orestis, zeggend dat er meer bloed moet worden vergoten. De jurystemmen zijn gelijkmatig verdeeld en Athena besluit Orestis vrij te spreken. Erinyes dreigen vanaf nu alle Atheners te kwellen; maar Athena gebruikt een mengeling van omkoping en bedreigingen en verandert van gedachten. In plaats daarvan worden de Erinyes de Semnai (eerbiedwaardige) en in plaats van wraak worden ze de beschermers van gerechtigheid. p>