Cutane Sarcoïdose – Sarcoïdose Nieuws

Sarcoïdose is een auto-immuunziekte waarbij klonten immuuncellen, granulomen genaamd, zich vormen in verschillende weefsels en organen. Deze klonters kunnen littekens veroorzaken en de werking van een aangetast orgaan verstoren.

Wat is cutane sarcoïdose?

Bij cutane sarcoïdose vormen zich granulomen in de huid, hoewel sommige huidtypes laesies kunnen ontstaan zonder granulomen.

Huidmanifestaties van sarcoïdose komen naar schatting voor bij ongeveer 25 procent van de patiënten. Ongeveer een derde van de patiënten met cutane sarcoïdose heeft geen andere orgaanbetrokkenheid.

Cutane sarcoïdose is vaak spontaan en vormt geen bedreiging voor de algemene gezondheid. Volledig herstel wordt in veel gevallen gezien. Voor sommige patiënten kunnen huidlaesies echter pijnlijk zijn en kunnen resulteren in beschadiging van de huid of littekens.

Symptomen van cutane sarcoïdose

Cutane sarcoïdose kan worden onderverdeeld in twee groepen op basis van een huidbiopsie: ziektespecifieke of granuloom bevattende laesies, en niet-specifieke of niet-granuloom bevattende laesies. Wanneer ziektespecifiek is, wordt cutane sarcoïdose onderverdeeld in drie verschillende typen op basis van de locatie en het uiterlijk van de hobbels of laesies. Ze staan bekend als erythema nodosum, lupus pernio en plaque-achtige laesies.

Erythema nodosum wordt gekenmerkt door het plotseling verschijnen van gevoelige bultjes, ongeveer 1 tot 2 cm in diameter, meestal op de schenen. Het gaat vaak gepaard met artritis in de enkels, ellebogen, polsen en handen. Andere symptomen van erythema nodosum zijn koorts, vermoeidheid en gewrichtspijn. Bij 80 procent van de patiënten genezen de laesies meestal binnen zes maanden volledig. Erythema nodosum is een veel voorkomende sarcoïdose-gerelateerde huidaandoening en wordt meestal aangetroffen bij acute vormen van deze ziekte.

Lupus pernio wordt gekenmerkt door grote en pijnlijke, blauwachtig rode of donkerpaarse bultjes op de neus, wangen en oren vingers en tenen die tot littekens kunnen leiden. Deze laesies duiden op een chronische aandoening en behandeling is belangrijk.

Plaque-achtige laesies verschijnen als paarsrode of bruine, verdikte en cirkelvormige delen van de huid. Een biopsie van deze laesies zal granulomen vertonen, en patiënten met plaque-achtige laesies hebben gewoonlijk systemische betrokkenheid.

Diagnose van cutane sarcoïdose

Cutane sarcoïdose wordt meestal gediagnosticeerd door middel van een huidbiopsie. / p>

Röntgenfotos van de borst en longbiopsieën kunnen ook worden uitgevoerd om de diagnose sarcoïdose te bevestigen, omdat cutane sarcoïdose gewoonlijk gepaard gaat met de vorming van granuloom in andere organen en meestal in de longen. Sarcoïdose kan ook de nieren aantasten, en er kan ook om nierfunctietesten worden gevraagd.

Behandeling van cutane sarcoïdose

Meestal wordt cutane sarcoïdose eerst behandeld met crèmes met lokale corticosteroïden. Corticosteroïdtabletten zoals prednison kunnen ook worden voorgeschreven in ernstigere gevallen.

Immunosuppressieve behandelingen, zoals methotrexaat of azathioprine, kunnen worden voorgeschreven als cutane sarcoïdose niet reageert op corticosteroïden. Hydroxychloroquine, dat vaak wordt gebruikt om malaria te behandelen, kan ook worden voorgeschreven om cutane sarcoïdose te behandelen.

Laserchirurgie is gebruikt bij de behandeling van ontsierende huidplaques en lupus pernio. Net als bij het verwijderen van een lasertatoegering, wordt een laser kort afgevuurd op de laesie, waarbij het fibrotische weefsel en de granulomen worden verbroken, zodat het immuunsysteem de laesie kan verwijderen en herstellen.

***

Sarcoidosis News is strikt een nieuws- en informatiewebsite over de ziekte. Het biedt geen medisch advies, diagnose of behandeling. Deze inhoud is niet bedoeld als vervanging van professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Vraag altijd advies aan uw arts of een andere gekwalificeerde zorgverlener als u vragen heeft over een medische aandoening. Negeer nooit professioneel medisch advies en stel het zoeken ervan nooit uit vanwege iets dat u op deze website hebt gelezen.

• Auteursdetails

Emily heeft een Ph.D. in Biochemie van de Universiteit van Iowa en is momenteel een postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Wisconsin-Madison. Ze studeerde af met een master in scheikunde aan het Georgia Institute of Technology en behaalde een bachelor in biologie en scheikunde aan de University of Central Arkansas. Emily is gepassioneerd door wetenschapscommunicatie en schrijft en illustreert in haar vrije tijd kinderverhalen. div>

×

Emily heeft een Ph.D. in Biochemie van de Universiteit van Iowa en is momenteel een postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Wisconsin-Madison.Ze studeerde af met een master in scheikunde aan het Georgia Institute of Technology en behaalde een bachelor in biologie en scheikunde aan de University of Central Arkansas. Emily is gepassioneerd door wetenschapscommunicatie en schrijft en illustreert in haar vrije tijd kinderverhalen. div>

Laatste berichten

De gebruiker heeft geen berichten

admin

0